หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 780

[เจาเจาแทบอดใจรอไม่ไหวที่จะได้เจอพวกลูกศิษย์ไม่เอาไหนของเจาเจาพวกนั้นแล้ว...]

สวี่สืออวิ๋นชะงักงัน

เมื่อนึกถึงอดีตของเด็กหญิง นางอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเบาๆ

“ช่างเถอะ คงต้องขอรบกวนใต้เท้าหมิงสักสองสามวัน ขออภัยที่สร้างปัญหาให้ท่าน...” สวี่สืออวิ๋นรู้สึกเกรงใจ

ใต้เท้าหมิงโบกมือ “องค์หญิงเจาหยางบริสุทธิ์ไร้เดียงสา ร่าเริงน่ารัก ไม่เป็นไร ไม่รบกวนเลย ถ้าชอบ จะอยู่นานอีกหน่อยก็ได้”

เมื่อพูดจบ ทุกคนในตระกูลหมิงก็ต้อนรับลู่เจาเจาเข้ามาข้างใน

สวี่สืออวิ๋นทิ้งเด็กรับใช้ที่มีทักษะการต่อสู้พอตัวไว้กับเจาเจา ก่อนจะจำใจจากลา

หมิงเสียนเดินมาต้อนรับลู่เจาเจาด้วยตัวเอง เซี่ยอวี้โจวระริกระรี้เดินตามเข้าไป

“ว้าว ต้นไม้นี่ใหญ่มาก...” เซี่ยอวี้โจวอุทานด้วยความประหลาดใจเมื่อเห็นต้นไม้ใหญ่ในสวนของตระกูลหมิง

หมิงเสียนใบหน้าเปื้อนยิ้ม สีหน้าแววตาเปี่ยมล้นไปด้วยความเคารพ “ตระกูลหมิงนับถือเทพเจ้าแห่งชีวิต ต้นไม้ต้นนี้เป็นกิ่งก้านสาขาที่แตกหน่อออกมาจากต้นไม้แห่งชีวิต ตระกูลหมิงใช้เวลาประคบประหงมมากว่าพันปีแล้ว”