หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 793

แม้แต่เซี่ยอวี้โจวก็พลอยได้รับการปฏิบัติเป็นอย่างดีไปด้วย

หมิงหลางถามเซี่ยอวี้โจวอย่างระมัดระวัง “คุณชายอวี้โจว ข้ามีบางอย่างอยากถาม ท่านพอมีเวลาไหม”

เจ้าอ้วนเซี่ยอวี้โจวยกคางขึ้น “ข้าหิวแล้ว”

หมิงหลางรีบโบกมือสั่งการ “ยังไม่รีบไปเตรียมของว่างมื้อค่ำให้ท่านบรรพบุรุษน้อยและคุณชายอวี้โจวอีก!”

เซี่ยอวี้โจวแทบจะพองขนขึ้น

ท่านพ่อ ลูกคนนี้ได้เรื่องได้ราวแล้วนะ

ผู้รับใช้เทพแห่งแคว้นใต้ปฏิบัติต่อข้าราวกับข้าคือแขกคนสำคัญ ท่านพ่อ ท่านสู้ข้าไม่ได้แล้ว

เมื่อเห็นว่าเขากินอย่างเอร็ดอร่อย หมิงหลางจึงคีบกับข้าวให้ เพื่อให้เขาพึงพอใจ

จนกระทั่งเซี่ยอวี้โจวเรอและวางตะเกียบลง หมิงหลางจึงพูดอย่างจริงจัง

“ก่อนหน้านี้ ถ้าหมิงหลางทำอะไรไม่ดีล่วงเกินคุณชายอวี้โจวไป หวังว่าคุณชายจะไม่ถือสาข้านะ”

เซี่ยอวี้โจวโบกมือ “ไม่ถือ ไม่ถือ”

จากนั้น หมิงหลางก็ไล่คนอื่นๆ ออกไป

“งั้น สุราทิพย์ท้อแบน ยันต์เพิ่มอายุขัย ศิลาวิญญาณชั้นเลิศ ไม่ใช่ผู้สูงส่งที่ซ่อนตัวจากโลกอะไรนั่นให้มาใช่หรือเปล่า”

“ตระกูลหมิงมีตาหามีแววไม่ เกือบจะไร้มารยาทต่อบรรพบุรุษน้อยแล้ว ถือเป็นความผิดจริงๆ”

“แล้วท่าน รู้ประวัติความเป็นมาขององค์หญิงหรือเปล่า”

เซี่ยอวี้โจวครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ คิดอย่างจริงจัง เขาค้อมตัวลงกระซิบ “โน้มตัวมาใกล้ๆ สิ”

หมิงหลางเข้าใกล้ด้วยความเคร่งขรึมและจริงจัง กระทั่งแบ่งแยกจิตหยั่งรู้ส่วนหนึ่งออก ด้วยกลัวคนนอกจะมาสอดแนม

“เจ้ารู้จักจักรพรรดิแห่งสวรรค์ทั้งเก้าไหม” เซี่ยอวี้โจวถามด้วยสีหน้าจริงจัง

หมิงหลางส่ายหน้า

“เจ้ารู้จักมหาเทพกวั่งฉือไหม”

หมิงหลางส่ายหน้า

ลู่เจาเจารู้สึกดีใจ “เจ้าไปเชิญคุณชายหลี่ซื่อฉีที่สถานกงสุลเป่ยเจามาสิ”

“เขาปลูกอะไรก็รอด”

เมื่อนึกถึงคำพูดของเสียนถิงเมื่อคืนนี้ที่บอกว่า วันนี้เขาจะได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้น ดูเหมือนว่าดวงตาของหลี่ซื่อฉีน่าจะเป็นปกติแล้ว

หลี่ซื่อฉีเป็นมนุษย์ ดวงตาของเขายังสามารถรักษาได้

แต่เสียนถิงเป็นเทพ เขาจะทำอย่างไร

ลู่เจาเจาสะบัดหัว ไม่คิดถึงเรื่องนี้แล้ว

นางจะต้องตั้งใจเติบโต ตั้งใจกินให้เต็มที่ จะได้สนับสนุนศิษย์ทั้งเจ็ดได้

“หมิงจู๋ เจ้าไปเองเลย ไปเชิญคุณชายหลี่มาที่บ้าน”

“ขอรับ” หมิงจู๋รับด้วยรอยยิ้ม

เมื่อคืนนี้ คนทั่วทั้งเมืองต่างก็รอจะหัวเราะเยาะตระกูลหมิง รอคอยการล่มสลายของตระกูลหมิง