หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 806

เขาเองถือว่าเคยผ่านโลกมามาก แต่ไม่เคยพบเจอศาลบรรพชนที่สูงตระหง่านเช่นนี้มาก่อน

คนในตระกูลที่เฝ้าอยู่หน้าศาลบรรพชนค่อยๆ เปิดประตูใหญ่ออกอย่างเชื่องช้า

ในศาลบรรพชน มีป้ายจารึกจิตวิญญาณตั้งซ้อนกันหลายชั้น จนแทบมองไม่เห็นขอบของอีกฝั่ง

ให้ความรู้สึกขนลุกซู่ไปทั่วร่างกาย

โหลวจิ่นถังหยิบป้ายจารึกที่เขียนว่าโหลวชิงมั่ว ณ ใจกลางศาลบรรพชน

“พี่ชายของข้าสิ้นใจในการสู้รบปกป้องแคว้นใต้” เสียงของโหลวจิ่นถังฟังดูอู้อี้เล็กน้อย

“พี่สะใภ้ใหญ่เพิ่งคลอดบุตรได้ไม่นานได้ยินข่าวร้ายเข้า นางจึงตรอมใจตายทั้งที่ยังอยู่ไฟ ทิ้งให้หลานสาวตัวน้อยรอกินนมอยู่อย่างนั้น”

“ปีนี้หลานสาวของข้าเพิ่งจะอายุครบหนึ่งขวบ”

เกิดมาพร้อมกับขาดบิดามารดาถือเป็นคนที่ชะตาชีวิตลำบากเหลือเกิน

“ตอนนี้แม่ของข้าล้มป่วยหนัก ได้แต่นอนติดเตียง หากไม่มีหลานสาวที่นางห่วงใย ข้าเกรงว่าท่านแม่อาจตามท่านพี่ไปนานแล้ว”

แม้ว่าตระกูลโหลวจะรวมกันเป็นหนึ่งเดียว แต่ก็ยังมีการทะเลาะรุนแรงภายในเพื่อแย่งชิงทรัพยากรต่างๆ

สิ่งที่โหลวจิ่นถังไม่ได้พูดออกไป คือพี่สะใภ้ของนางเพิ่งคลอดบุตร อ่อนแอทั้งร่างกายและจิตใจ ดังนั้นตระกูลจึงปิดบังข่าวการตายของพี่ใหญ่ของนาง

แต่โหลวเสี่ยวฝานบุตรชายแท้ๆ ของโหลวซวี่เหยียนหลุดปากพูดความจริงออกไป

โดยไม่มีใครรู้ว่าเขาตั้งใจหรือไม่

ทำให้ในช่วงบ่ายวันนั้น พี่สะใภ้ของนางร้องไห้และแขวนคอฆ่าตัวตายในที่สุด

พ่อแม่ของนางดูแก่ชราลงสิบปีภายในเวลาสั้นๆ !

“ข้าอยากปกป้องท่านพ่อ ท่านแม่ ท่านพี่ พี่สะใภ้และหลานสาว...แต่ข้าเป็นสตรี ไม่อาจดูแลทั้งตระกูลนี้ได้” โหลวจิ่นถังก้มศีรษะลง

นางเป็นบุตรสาวคนเดียวของท่านพ่อแล้ว

แน่นอนว่าผู้ชนะในระดับรุ่นเยาว์สามารถท้าทายระดับสูงได้ แม้ว่าจะไม่มีใครชนะ แต่พวกเขาจะได้เรียนรู้ไม่น้อย

การแข่งขันระดับสูงเริ่มขึ้นแล้ว คนในตระกูลรวมตัวกันอยู่ใต้แท่นสูง ใบหน้าของพวกเขาแดงก่ำราวกับรอคอยการแข่งขันครั้งนี้มาเนิ่นนาน

“เกรงว่าคราวนี้ครอบครัวบุตรชายทายาทสายตรงจะแพ้แน่แล้ว”

“หากไม่มีโหลวชิงมั่ว ครอบครัวบุตรชายทายาทสายตรงจะปราบโหลวซวี่เหยียนได้อย่างไร”

ลู่เจาเจาและเซี่ยอวี้โจวไม่ได้ดูการแข่งขันระดับสูงแต่อย่างใด พวกเขาเดินตามโหลวจิ่นถังไปอย่างใกล้ชิด

“พี่ถัง ถึงตาท่านจับฉลากแล้ว ขอให้โชคดี…” เซี่ยอวี้โจวอวยพรอย่างประหม่า

เมื่อโหลวจิ่นถังก้าวไปข้างหน้าเพื่อจับฉลาก เซี่ยอวี้โจวก็แตะไหล่ของเจาเจาอย่างแผ่วเบา

“ทำไมเจ้าไม่อวยพรนางเสียหน่อย หากได้เจอคู่ต่อสู้อ่อนแอ อาจจะได้อยู่ต่อรอบที่สองเลยนะ” เซี่ยอวี้โจว ถามอย่างอยากรู้อยากเห็น

ลู่เจาเจาตอบด้วยน้ำเสียงสงบ “โชคดีน่ะแค่เรื่องชั่วคราว แต่ความแข็งแกร่งคงอยู่ชั่วนิรันดร์ นางไม่ต้องการคำอวยพรหรอก!”