หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 808

ลู่เจาเจากอดอก ในขณะที่จุยเฟิงนั่งอยู่ข้างๆ สูงกว่าตัวนางเสียอีก

และคายเปลือกเมล็ดแตงโมออกมาเป็นครั้งคราว

“ทักษะวิชากระบี่ไม่ได้แข่งขันแย่งความแข็งแกร่ง! โหลวจิ่นถัง ยกกระบี่ของท่านขึ้น!” ลู่เจาเจาเปล่งเสียงผสมพลังวิญญาณออกไป ทำให้โหลวจิ่นถังที่ตกอยู่ในอาการมึนงงได้สติขึ้นมาทันที

“หากท่านสามารถเอาชนะด้วยความแข็งแกร่งได้ แล้วจะเรียนทักษะวิชากระบี่ไปทำไม ไม่สู้กลับบ้านไปทำไร่ไถนาเสียดีกว่า!” ลู่เจาเจากล่าว

ดวงตาของโหลวจิ่นถังดุร้ายขึ้น จากนั้นจึงยกกระบี่ปะทะด้วยความยากลำบาก

ดูเหมือนว่านางจะอยู่ในสถานการณ์ได้เปรียบ กระบี่ในมือดูเหมือนจะว่องไวและเป็นหนึ่งเดียวกับจิตวิญญาณของนาง

เสียงรอบข้างไม่ทำลายสมาธิของนางได้อีกต่อไป

กระบี่ของนางไม่เคยสัมผัสถูกตัวของโหลวเสี่ยวฝาน

แต่กลับปรากฏแผลบนแก้มของเขาอย่างน่าประหลาด

“อ๊า!” โหลวเสี่ยวฝานกรีดร้องในทันที

พลังกระบี่พัดผ่านไปที่กลางใบหน้าของเขา และตัดชิ้นเนื้อออกมาอย่างไร้ความปรานี

ทันใดนั้นดวงตาของผู้อาวุโสที่เฝ้าอยู่บนแท่นสูงก็ตกตะลึง “นี่มัน... พลังกระบี่!” เขาพูดด้วยความตกใจและหวาดกลัว