หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 826

ท่านอากับสามีมีความรักกันอย่างลึกซึ้ง ขอแค่หาทางลงให้กับพวกเขาทุกครั้งก็เพียงพอแล้ว

แม่ทัพโหลวพลันโน้มตัวลงมากระซิบข้างหูเจาเจาว่า “ท่านไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลย เพียงแค่ส่งข้อความระหว่างพวกเขาทั้งสองก็พอ!”

ไม่แน่ว่าพรุ่งนี้อาจกลับมาคืนดีกันดังเดิม!

พวกเขาทะเลาะกันตั้งแต่หัวเตียงยันปลายเตียง! แต่ไม่เคยโกรธกันข้ามคืนเลยสักครั้ง!

หลังจากที่แม่ทัพโหลวออกไป ผู้เฒ่าซางจึงพูดต่อว่า “ข้าแก่ชรามากแล้ว ยังต้องรบกวนเด็กๆ อย่างเจ้า น่าละอายใจเหลือเกิน...”

ใบหน้าของลู่เจาเจาเต็มไปด้วยความเคร่งขรึม “ไม่ต้องกังวลท่านผู้เฒ่า เจาเจามีประสบการณ์!”

“เจาเจาจะเป็นคนส่งข้อความให้ และขัดเกลาให้เป็นถ้อยคำดีๆ อีกด้วย”

ผู้เฒ่าซางพลันยิ้มกว้าง เช่นนั้นก็ดี

“อันที่จริงไม่จำเป็นต้องพูดอะไร รบกวนองค์หญิงไปพูดสองสามประโยค…”

“ประโยคแรก ขอให้นางเชื่อฟัง ยอมกินข้าวเสียที”

ลู่เจาเจาชี้ไปที่ศีรษะ “จำได้แล้ว จำได้แล้ว” "จำไว้ จำไว้"

ผู้เฒ่าซางจึงมั่นใจเล็กน้อย “แม้ว่าข้าไม่ได้มีความรักอันร้อนแรง แต่มีชีวิตรักที่เรียบง่ายธรรมดาต่างหากที่เป็นของจริง ข้าคุ้นชินกับการมีนางอยู่ข้างๆ ไม่มีใครมาแทนที่นางได้...”