หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 837

โลกแห่งการบำเพ็ญฌาน หมายถึงชาติที่แล้วของนางหรือ?

“ชาติที่แล้วของเจ้า ไม่ได้พบเรื่องเป็นตายอะไรที่เหนือความคาดหมายใช่หรือไม่?” เซี่ยอวี้โจวถามอย่างอ่อนแรง

ในใจลู่เจาเจาครุ่นคิด นอกจากการถูกสังเวยแล้ว ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง

“มี”

“บนภูเขาอู๋ถง ที่พำนักของเจ้าวายุแห่งเผ่าวายุ นางทิ้งนิมิตหมายมงคลอันเป็นที่รักของสวรรค์ เสียงติงตังชักนำนกนับหมื่นมาร่วมเฉลิมฉลอง ขนบนปีกนกแปรเปลี่ยนก้อนเมฆบนท้องฟ้าให้เกิดสีสัน ทุกหมื่นปีจะออกไข่มาหนึ่งใบ”

“เจ้าเกือบตายด้วยน้ำมือนาง?” เซี่ยอวี้โจวถามอย่างตึงเครียด

ลู่เจาเจาส่ายหน้า “ไม่ใช่แน่นอน”

“ในตอนที่ข้าขโมยกินไข่ใบนั้น ไข่แดงเกือบติดคอตาย” นั่นคือ เรื่องที่อันตรายที่สุดแล้ว!

เซี่ยอวี้โจวบนใบหน้ามีความกังวล

“ชีวิตของเจ้า น่าจะมีความสุขมากเลยนะ?”

ลู่เจาเจาพยักหน้า “ก็มีความสุขจริงๆ น่ะแหละ ข้าเคยได้ยินคนพูดกันว่า หากอยู่ใกล้กับคนบ้าคลั่ง คงจะทรมาณใจมาก แต่ข้าโชคดีที่ไม่เคยพบเจอ”

เซี่ยอวี้โจว....

เป็นไปได้ไหมว่า คนบ้าคลั่งคนนั้นจะเป็นตัวเจ้าเอง?

ในใจของเขารู้สึกอบอุ่นมาก “คนข้างกายล้วนไม่ทราบความลับนี้ เจ้ากลับยินดีบอกข้าทั้งหมด ข้ารู้ว่า เจ้าเชื่อใจข้า!”