หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 845

“ท่านเองก็รู้ว่า บรรพบุรุษของตระกูลซูเป็นที่รักของประชาชน และทำงานรับใช้เทพเจ้าแห่งความมืดมิด อาจจะเป็นเพราะนางล่วงเกินต่อบรรพบุรุษ จึงทำให้ตระกูลซูต้องเดือดร้อนเช่นนี้”

“เสด็จพ่อ พักผ่อนเถอะเพคะ ลูกจะดูแลทุกอย่างเอง ขอเพียงท่านดูแลร่างกายให้แข็งแรง นั่นก็คือความสุขของแคว้นใต้” หนานเฟิ่งอวี่ถอนหายใจ เปี่ยมไปด้วยความรักและห่วงใยต่อบิดา

ฮ่องเต้ชราเพียงแค่พยักหน้า ไม่ได้พูดอะไร

เมื่อเห็นฮ่องเต้ชราอ่อนเพลีย หนานเฟิ่งอวี่จึงค่อยๆ จัดผ้าห่มให้เรียบร้อย และดูแลให้ฮ่องเต้ชราเอนกายลงนอน

ด้านนอกตำหนัก

จดหมายกราบบังคมทูลจำนวนมากมายถูกวางอยู่บนโต๊ะ รอให้นางตรวจสอบ

หนานมู่ไป๋มองดูภายในตำหนัก เมื่อเห็นฮ่องเต้ชราหลับสนิทแล้ว จึงกล่าวว่า “ท่านแม่ ท่านพักผ่อนเถิด ท่านไม่ได้นอนมาสองวันแล้ว ดูแลสุขภาพด้วยเถิด...”

หนานเฟิ่งอวี่นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกรและกำปากกาไว้ในมือ แววตาเปี่ยมไปด้วยความทะเยอทะยานอย่างไม่อาจปกปิดได้

นางรอคอยช่วงเวลานี้มานานหลายสิบปีแล้ว!!

นางจะเหนื่อยได้อย่างไร?

นี่คือตำแหน่งที่นางใฝ่ฝันและรอคอยมาอย่างเนิ่นนาน

“ไม่เป็นไร เอาจดหมายกราบบังคมทูลของวันนี้ขึ้นมา” หนานเฟิ่งอวี่ยิ้มบางๆ

ด้านนอกประตู ขันทีถือฎีกาและสาสน์โลหิตมาส่ง

“นี่มันอะไร?” หนานเฟิ่งอวี่ได้กลิ่นคาวเลือดที่รุนแรง จึงอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว