หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 859

หนานมู่ไป๋เม้มริมฝีปากแน่น เมื่อเห็นเด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิงที่เต็มไปด้วยบาดแผลจ้องมองเขาด้วยความโกรธ เขาก็รู้สึกผิดขึ้นมาเล็กน้อย

“พวกเจ้าจะนำตัวองค์หญิงเจาหยางไปไม่ได้นะ!”

“ใช่ นำตัวองค์หญิงเจาหยางไปไม่ได้!! ตระกูลซูโหดเหี้ยมไร้ปรานี สังหารชีวิตผู้คนนับไม่ถ้วน ตระกูลซูสมควรตาย!”

“องค์หญิงเจาหยางกำจัดอันตรายให้กับราษฎร พวกเจ้ามีสิทธิ์อะไรมาจับกุมนาง?”

เจียงหลินยืนอยู่ข้างหน้าลู่เจาเจา แววตาแดงก่ำ

“มีสิทธิ์อะไรงั้นหรือ? นั่นก็ด้วยสิทธิ์ของข้าเอง ข้าคือกฎหมายที่ปกครองบ้านเมือง!” ขันทีกล่าวอย่างชั่วร้าย

“องค์หญิงเจาหยางทรงมีสายเลือดของแคว้นใต้ เพื่อป้องกันมิให้นางทำร้ายผู้อื่น ขอให้ท่านสวมใส่โซ่ตรวนที่สามารถควบคุมพลังศักดิ์สิทธิ์ไว้ก่อนเถิด องค์หญิงเจาหยาง ขออภัยในความไม่สะดวก หากสืบสวนจนกระจ่างแล้วพบว่าท่านบริสุทธิ์จริง องค์หญิงใหญ่จะต้องปล่อยท่านออกมาแน่นอน!” ขันทีหัวเราะเบา ๆ จากนั้นก็มีคนนำโซ่ตรวนมา

แม้แต่หนานมู่ไป๋ก็ยังตกใจจนตาแทบถลน

โซ่ตรวนเทพ คือโซ่ตรวนที่ใช้กับนักโทษที่ชั่วร้ายที่สุด!

ทหารล้อมพื้นที่แห่งนี้ไว้ ชาวบ้านต่างกำหมัดประท้วง แต่ก็ไม่อาจทำสิ่งใดได้

“พวกเจ้ากล้าดียังไง! นางเพิ่งจะสามขวบครึ่งเท่านั้น!!” เจียงหลินตะโกนลั่น น้ำตาคลอเบ้า พยายามจะพุ่งตัวเข้าไป แต่กลับถูกทหารนายหนึ่งใช้กระบี่จ่อคอเอาไว้

ขันทีเหลือบไปมอง และทำเสียงเยาะเย้ยในลำคอ

“นางปลุกพลังสายเลือดแคว้นใต้ หากไปทำร้ายคนอื่นเข้าจะทำอย่างไร? องค์หญิงเจาหยาง เข้าไปอยู่ในคุกอย่างสงบเสงี่ยมเถิด!”