หนานเฟิ่งอวี่จัดการเรื่องงานราชการได้ดีทีเดียว อย่างน้อยก็ทำให้ฮ่องเต้เฒ่าพอพระทัยอยู่บ้าง
ฮ่องเต้เฒ่าหรี่ตาลงเล็กน้อย อีกไม่นานก็ถึงวันที่เทพธิดาจะบรรลุขึ้นไปแล้ว
นิ้วของเขาเคาะเบาๆ บนบัลลังก์มังกร ราวกับกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง
ช่วงเวลาสั้นๆ เพียงแค่ครึ่งเดือน ฮ่องเต้เฒ่าก็ไม่อาจปกปิดความเฉื่อยชาไร้ชีวิตชีวาของเขาได้อีกต่อไป แม้แต่ประทับบนบัลลังก์มังกรก็ยังทรงตัวไม่อยู่
ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ดูแลเรื่องนี้อีกต่อไปแล้ว และได้มอบหมายให้หนานเฟิ่งอวี่จัดการทั้งหมด
แม่ทัพโหลวคุกเข่าลงเบื้องหน้าอย่างเด็ดเดี่ยว “ฝ่าบาท องค์หญิงเจาหยางมีพระชนมายุเพียงสามขวบครึ่ง นางมีจิตใจบริสุทธิ์และทรงเมตตาต่อเด็กผู้บริสุทธิ์ ในยามคับขันนางได้ปลุกปลุกพลังสายเลือด จึงสังหารตระกูลซู ขอฝ่าบาททรงไว้ชีวิตองค์หญิงด้วยเถิด!”
“คุกอเวจีเต็มไปด้วยอันตราย เมื่อวานนี้มีแผ่นดินไหวเกิดขึ้นอีกด้วย ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น! นางอายุแค่สามขวบครึ่ง จะเอาตัวรอดได้อย่างไร?”
“ฝ่าบาท ฮูหยินหนิงมีบุญคุณในการช่วยชีวิตท่าน อย่าทำให้ฮูหยินหนิงต้องเสียใจเลยพ่ะย่ะค่ะ”
ใต้เท้าโหลวคุกเข่าอยู่หน้าตำหนัก
ใต้เท้าหมิงและใต้เท้าซางมองหน้ากัน แล้วคุกเข่าลงตรงหน้าตำหนักหมิงกวง
ผู้ติดตามทั้งสามตระกูลก็ก้าวออกมาเช่นกัน
“ฝ่าบาท ภายในคุกอเวจีเกิดเหตุการณ์ผิดปกติติดต่อกันหลายครั้ง เกรงว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น ไม่ทราบว่าจะทรงปล่อยองค์หญิงเจาหยางออกมาได้หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ”
หัวใจขององค์หญิงใหญ่เต้นตุบ ๆ เล็กน้อย นังเด็กตัวแสบคนนี้ ได้ใจขุนนางไปตั้งมากมายแล้ว!
หรือว่า สิ่งที่มู่ไป๋พูด จะเป็นเรื่องจริงหรือ?
ลู่เจาเจา เป็นเทพธิดากลับชาติมาเกิดจริงๆ หรือ?
องค์หญิงใหญ่รู้สึกโกรธแค้นขึ้นมาในใจ ต่อให้เป็นเทพธิดาตัวจริงแล้วอย่างไรกัน? เมื่อเข้าไปในคุกอเวจีแล้ว อย่าหวังว่าจะได้ออกมาอีกเลย!
นางเหลือบไปเห็นฮ่องเต้เฒ่าจากหางตา เห็นเขากำลังฝืนร่างกายให้ลุกขึ้นนั่ง
หนานเฟิ่งอวี่รีบเข้าไปประคองอย่างร้อนรน
ฮ่องเต้เฒ่ารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ที่ในระยะเวลาสั้นๆ เพียงครึ่งเดือน ครึ่งหนึ่งของราชสำนักต่างก็พูดแทนลู่เจาเจากันทั้งนั้น
ฮ่องเต้เฒ่าปิดปากแล้วไอ ปากและลำคอเต็มไปด้วยเลือด
หลังจากผ่านไปนาน เขาจึงหยุดไอ
เหล่าขุนนางต่างรู้สึกหนักใจ เกรงว่าฝ่าบาท คงอยู่ได้ไม่นานแล้ว
“เจาหยาง...” ฮ่องเต้เฒ่าพูดได้เพียงไม่กี่คำก็หายใจหอบ เห็นได้ชัดว่าพระองค์ใกล้จะสิ้นพระชนม์แล้ว
“ตระกูลซู ทั้งตระกูล”
“ก่อบาป”
“ตระกูลซู ก่อบาปมหันต์ ก็สมควร...ได้รับโทษทัณฑ์”
“ถ้าหากสามวันนับจากนี้ เจาหยางสามารถออกจากคุกนรกนั่นได้อย่างปลอดภัย ความผิดเรื่องที่ฆ่าล้างบางตระกูลซู ก็ถือว่าให้แล้วกันไป” ฮ่องเต้เฒ่าพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ทุกลมหายใจล้วนยากลำบาก
ใต้เท้าหมิงรู้สึกตกใจ สามวันงั้นหรือ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
บท 613 ไม่ลงแล้วหรือค่ะ...
ไม่ลงต่อแล้วเหรอคะ...
อ่านบทที่ 613 กันที่ไหนคะ...
รอค่ะ แต่ช้าจัง สนุก รอค่ะ...
รอตอนต่อไปค่าา...
สนุกมากค่ะ รอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
อ้าว ลงไม่จบอีกแล้ว...
สนุกมากค่ะ...
โอ๊ยสนุกค่ะ อัพเยอะๆเลยนะคะเรื่องนี้...
ขอบคุณสนุกมากค่ะ...