หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 877

ชาวบ้านต่างพูดคุยกันเซ็งแซ่ เหยียดคอมองขึ้นไปด้วยความคาดหวัง มังกรที่มีชีวิต! พวกเขากำลังจะได้เห็นมังกรที่มีชีวิต!

มังกรดำ ฟังดูทรงพลังมากเลยนะ

ร่างกายของฮ่องเต้เฒ่ายังไม่หายดี จึงให้ทหารแบกพระองค์ขึ้นแท่นบูชา

หนานเฟิ่งอวี่และสมาชิกราชวงศ์คนอื่น ๆ ติดตามมาอย่างใกล้ชิด

มหาราชครูสวมชุดพิธีกรรม เงยหน้ามองท้องฟ้าด้วยสีหน้าเคร่งขรึม แล้วตะโกนเสียงดังว่า “ถึงเวลาแล้ว เปิดคุกอเวจี!”

“ต้อนรับวิญญาณผู้พิทักษ์!”

“ต้อนรับวิญญาณผู้พิทักษ์” เสียงตะโกนดังก้องไปทั่ว ขณะที่ชาวบ้านทุกคนหมอบกราบลงกับพื้น

“ขอให้เทพยดาคุ้มครองแผ่นดินแคว้นใต้ให้มีฝนตกต้องตามฤดูกาล ประเทศชาติสงบสุขร่มเย็น ราษฎรอยู่ดีมีสุข!”

“ขอให้วิญญาณผู้พิทักษ์คุ้มครองแผ่นดินแคว้นใต้ให้มีฟ้าฝนและลมที่พัดผ่านเหมาะสมแก่การเพาะปลูก และขอให้ประเทศชาติสงบสุขร่มเย็นราษฎรอยู่ดีมีสุข!”

แม้แต่ฮ่องเต้เฒ่าก็ฝืนยืนขึ้นมา และนำสมาชิกราชวงศ์คุกเข่าลงตรงหน้าแท่นบูชา

คุกอเวจีถูกเปิดออก

เสียงคำรามของมังกรที่น่าสะพรึงกลัวดังกึกก้องไปทั่ว ทุกคนขนลุกซู่ไปทั้งตัว

เมื่อเสียงคำรามของมังกรดังขึ้น จู๋มั่วยืนอยู่ในคุกอเวจี มองเห็นท้องฟ้าสีครามสดใส หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

ในที่สุด เขาก็จะได้ออกจากคุกแล้ว!

ในที่สุดเขาก็เป็นอิสระ!

วันนี้เขาจะปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชน และกลับมาเป็นที่ศรัทธาของทุกคนอีกครั้ง!

วันนี้ จะถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์อย่างแน่นอน

เขาคำรามลั่น เปลี่ยนร่างเป็นมังกรดำคำรามก้อง และพุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า

ใบหน้าเรียบเฉยของเฉินเยวียน แปรเปลี่ยนเป็นตื่นตระหนกและตกใจตั้งแต่ที่ได้เห็นร่างจริงของเขา

เขาตะโกนเสียงดังว่า “ช้าก่อน!!”

แต่มังกรดำรวดเร็วมาก พุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าในพริบตาเดียว

เสียงคำรามของมังกรดังกึกก้องไปทั่วทั้งเก้าชั้นฟ้า นักประวัติศาสตร์และจิตรกรต่างเตรียมพร้อมอย่างเต็มที่แล้ว

ชาวบ้านแคว้นใต้เงยหน้าขึ้นตั้งตารอคอย…

แล้วได้เห็น…

มังกรดำตัวหนึ่งสวมเสื้อคลุมลายดอกไม้ขนาดใหญ่ กำลังโบยบินอยู่บนท้องฟ้า...

เซี่ยอวี้โจวพูดตะกุกตะกักว่า “มะ...มังกรดอกไม้?”

“หรือว่าเสื้อคลุมดอกไม้ตัวใหญ่กลายเป็นปีศาจ?”

เสียงฟ้าร้องสนั่นหวั่นไหว มังกรดำสวมเสื้อคลุมลายดอกไม้ผุดขึ้นอย่างสง่างาม

ทุกคนเงยหน้าขึ้นมอง ตาเบิกกว้างราวกับระฆัง

ตกตะลึงจนทำอะไรไม่ถูก