หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 882

“น้องหญิง เจ้าไม่รู้หรอก! ลู่จิ่งเหยาโดนวิญญาณจากต่างโลกเข้าสิง ร่างกายเด็ก แต่วิญญาณเป็นของผู้ใหญ่!!”

“ตอนแรกข้าไปตามหาคน ๆ หนึ่ง แต่นางพยายามปลอมตัวเป็นคนนั้น เกือบจะถูกนางหลอกไปแล้ว”

ตอนนี้ลองคิดดู ตอนนั้นเขาเกือบจะพาลู่จิ่งเหยากลับไปแคว้นใต้แล้ว

หนานจืออี้จ้องมองเขาอย่างฉับพลัน “ลู่จิ่งเหยาตายแล้วหรือ?”

“เป็นไปไม่ได้!!” หนานจืออี้แสดงสีหน้าตกตะลึงออกมา

เป็นไปไม่ได้! ลู่จิ่งเหยาจะตายได้ยังไง? ชาติที่แล้ว นางพาลู่หย่วนเจ๋อและลู่จิ่งเหยามาแคว้นใต้แท้ๆ

ด้วยโชคชะตาที่พลิกผัน นางได้ครอบครองกระดูกศักดิ์สิทธิ์บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ ในที่สุดก็ได้บรรลุขึ้นสวรรค์ในตอนกลางวันแสก ๆ!

ในตอนนั้น นางเองก็มีชื่อเสียงในฐานะเทพธิดา แต่ถูกลู่จิ่งเหยาเปิดโปงว่าแอบอ้างเป็นเทพธิดา จึงถูกลงโทษด้วยการแขวนคอ

ไม่รู้ว่าเกิดข้อผิดพลาดอะไรขึ้นในระหว่างนี้

ลู่จิ่งเหยาตายแล้ว แต่คนที่มานี่คือลู่เจาเจา?

ลู่เจาเจา ในชาติที่แล้ว นางไม่เคยได้ยินชื่อนี้ด้วยซ้ำ

เหมือนไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

หรือว่า เป็นเพราะตนเองที่ได้เกิดใหม่งั้นหรือ? หนานจืออี้เม้มริมฝีปากโดยไม่รู้ตัว แววตาฉายแววกังวลเล็กน้อย

“เป็นไปไม่ได้ยังไง? ข้าป้อนเองกับมือเลยนะ! น้องหญิง เป็นอะไรไป?”

“พี่ใหญ่ พี่ช่วยเล่าเรื่องของน้องหญิงเจาเจาให้ข้าฟังหน่อยได้หรือไม่?”

หนานจืออี้ก้มหน้าลง คนที่ไม่เคยปรากฏในชาติที่แล้วมาก่อน...คือใครกันแน่?

“นางน่ะหรือ เป็นลูกสาวของลู่หย่วนเจ๋อ แต่ได้ยินมาว่าตอนเกิดเกือบถูกจับกดน้ำตาย...”

หนานจืออี้มีแววตาเป็นประกายเล็กน้อย จมน้ำตายงั้นหรือ?

นี่คือสาเหตุการตายของนางในชาติที่แล้วหรือ? แล้วทำไมในชาตินี้ถึงไม่ตาย?

หรือว่า... ที่จริงแล้ว เป็นเพราะการกลับมาเกิดใหม่ของตนเอง ที่ทำให้สถานการณ์เปลี่ยนแปลงไป?

“แบบนั้นจะเรียกว่าน้องหญิงได้ยังไง!” หนานเฟิ่งอวี่พูดอย่างดูถูก

แต่หนานมู่ไป๋กลับขมวดคิ้วแน่น ไม่รู้ว่าจะเอ่ยปากอย่างไรดี

เขาควรจะพูดว่าอย่างไรดี บางที ลู่เจาเจาอาจจะเป็นเทพธิดาก็ได้?

เขาไม่รู้ว่าน้องหญิงเป็นเทพธิดาหรือไม่ แต่แม่ของเขาตั้งฉายานี้ให้กับหนานจืออี้ตั้งแต่นางเกิดมา เกียรติยศทั้งหมดของครอบครัวของพวกเขา ล้วนมาจากน้องหญิง

น้องหญิงทุ่มเทอย่างหนักตั้งแต่ยังเด็ก เพื่อให้ได้ชื่อว่าเป็นเทพธิดา

แม้จะต้องกักตัวบำเพ็ญเพียรเป็นเวลาสามปี ก็เพื่อที่จะอธิษฐานขอพรให้แก่แคว้นใต้

มีคนกล่าวว่าภรรยาเอกสมรู้ร่วมคิดกับศัตรูทรยศประเทศ บ้านเกิดของนางพร้อมกับลูกชายทั้งสามคนต่างก็เสียชีวิตอย่างน่าอนาถ ชีวิตในชาติที่แล้วของนางน่าสังเวชเช่นนี้ นางจะเป็นเทพธิดาได้อย่างไร?

หนานจืออี้รู้สึกโล่งใจเล็กน้อย

คิดไปคิดมา ก็คงได้โชคช่วยอยู่บ้างเหมือนกัน

“กลัวอะไรกับการที่เทพจะลงมา? อีกสามวันน้องหญิงของเจ้าจะบรรลุขึ้นสวรรค์แล้ว ถึงตอนนั้นพวกเราก็จะมีเทพที่แท้จริงคอยหนุนหลัง!”

“ไม่ว่านางจะเป็นจริงหรือปลอม ตราบใดที่น้องหญิงของเจ้าเป็นคนบรรลุขึ้นไปก็เพียงพอแล้ว”

หนานมู่ไป๋ได้แต่พยักหน้ารับ แต่ในใจยังรู้สึกไม่ค่อยสบายใจนัก

ไม่รู้ทำไม ยิ่งใกล้ถึงวันจะบรรลุ เขากลับยิ่งกระวนกระวายใจ ทั้งที่เป็นเรื่องดีแท้ๆ แต่กลับรู้สึกเหมือนฝันร้ายกำลังจะมาเยือน

“ช่างเถอะ เจ้าไปเตรียมตัวเรื่องการบรรลุเถิด” หนานเฟิ่งอวี่พูดจบ ก็ให้บุตรชายคนโตออกไป

หลังจากที่เขาจากไป หนานเฟิ่งอวี่ก็ส่ายหัวเบา ๆ “พี่ใหญ่ของเจ้าลังเลใจ ไม่เด็ดขาดเท่าเจ้า”

“ถ้าตอนนั้นปล่อยให้เขารู้เรื่องกระดูกเทพ คงจะเกิดเรื่องวุ่นวายอีก ในใจเขา เจ้าควรจะบริสุทธิ์ไร้เดียงสา!”

ทางทิศตะวันออกของแคว้นใต้ มีภูเขาศักดิ์สิทธิ์ตั้งอยู่ลูกหนึ่ง

มีข่าวลือว่าบนภูเขาลูกนี้มีแสงสีทองส่องประกายตลอดทั้งปี และภูเขายังเต็มไปด้วยดอกไม้และสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์นานาชนิดอีกด้วย

พวกนางพาคนไปขุดภูเขาจนกลวง แล้วพบกระดูกเทพโปร่งใสชิ้นหนึ่ง