หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 882

“น้องหญิง เจ้าไม่รู้หรอก! ลู่จิ่งเหยาโดนวิญญาณจากต่างโลกเข้าสิง ร่างกายเด็ก แต่วิญญาณเป็นของผู้ใหญ่!!”

“ตอนแรกข้าไปตามหาคน ๆ หนึ่ง แต่นางพยายามปลอมตัวเป็นคนนั้น เกือบจะถูกนางหลอกไปแล้ว”

ตอนนี้ลองคิดดู ตอนนั้นเขาเกือบจะพาลู่จิ่งเหยากลับไปแคว้นใต้แล้ว

หนานจืออี้จ้องมองเขาอย่างฉับพลัน “ลู่จิ่งเหยาตายแล้วหรือ?”

“เป็นไปไม่ได้!!” หนานจืออี้แสดงสีหน้าตกตะลึงออกมา

เป็นไปไม่ได้! ลู่จิ่งเหยาจะตายได้ยังไง? ชาติที่แล้ว นางพาลู่หย่วนเจ๋อและลู่จิ่งเหยามาแคว้นใต้แท้ๆ

ด้วยโชคชะตาที่พลิกผัน นางได้ครอบครองกระดูกศักดิ์สิทธิ์บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ ในที่สุดก็ได้บรรลุขึ้นสวรรค์ในตอนกลางวันแสก ๆ!

ในตอนนั้น นางเองก็มีชื่อเสียงในฐานะเทพธิดา แต่ถูกลู่จิ่งเหยาเปิดโปงว่าแอบอ้างเป็นเทพธิดา จึงถูกลงโทษด้วยการแขวนคอ

ไม่รู้ว่าเกิดข้อผิดพลาดอะไรขึ้นในระหว่างนี้

ลู่จิ่งเหยาตายแล้ว แต่คนที่มานี่คือลู่เจาเจา?

ลู่เจาเจา ในชาติที่แล้ว นางไม่เคยได้ยินชื่อนี้ด้วยซ้ำ

เหมือนไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

หรือว่า เป็นเพราะตนเองที่ได้เกิดใหม่งั้นหรือ? หนานจืออี้เม้มริมฝีปากโดยไม่รู้ตัว แววตาฉายแววกังวลเล็กน้อย

“เป็นไปไม่ได้ยังไง? ข้าป้อนเองกับมือเลยนะ! น้องหญิง เป็นอะไรไป?”

“พี่ใหญ่ พี่ช่วยเล่าเรื่องของน้องหญิงเจาเจาให้ข้าฟังหน่อยได้หรือไม่?”

หนานจืออี้ก้มหน้าลง คนที่ไม่เคยปรากฏในชาติที่แล้วมาก่อน...คือใครกันแน่?

“นางน่ะหรือ เป็นลูกสาวของลู่หย่วนเจ๋อ แต่ได้ยินมาว่าตอนเกิดเกือบถูกจับกดน้ำตาย...”

หนานจืออี้มีแววตาเป็นประกายเล็กน้อย จมน้ำตายงั้นหรือ?

นี่คือสาเหตุการตายของนางในชาติที่แล้วหรือ? แล้วทำไมในชาตินี้ถึงไม่ตาย?

หรือว่า... ที่จริงแล้ว เป็นเพราะการกลับมาเกิดใหม่ของตนเอง ที่ทำให้สถานการณ์เปลี่ยนแปลงไป?

“แบบนั้นจะเรียกว่าน้องหญิงได้ยังไง!” หนานเฟิ่งอวี่พูดอย่างดูถูก

แต่หนานมู่ไป๋กลับขมวดคิ้วแน่น ไม่รู้ว่าจะเอ่ยปากอย่างไรดี

เขาควรจะพูดว่าอย่างไรดี บางที ลู่เจาเจาอาจจะเป็นเทพธิดาก็ได้?

เขาไม่รู้ว่าน้องหญิงเป็นเทพธิดาหรือไม่ แต่แม่ของเขาตั้งฉายานี้ให้กับหนานจืออี้ตั้งแต่นางเกิดมา เกียรติยศทั้งหมดของครอบครัวของพวกเขา ล้วนมาจากน้องหญิง

น้องหญิงทุ่มเทอย่างหนักตั้งแต่ยังเด็ก เพื่อให้ได้ชื่อว่าเป็นเทพธิดา

แม้จะต้องกักตัวบำเพ็ญเพียรเป็นเวลาสามปี ก็เพื่อที่จะอธิษฐานขอพรให้แก่แคว้นใต้