หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 894

ดวงตาของเซี่ยอวี้โจวเบิกกว้าง

“พวกเขาน่ะถือว่าติดอันดับเจ็ดในสิบของผู้มีพลังแข็งแกร่งในแดนเทพ” ลู่เจาเจามองสวรรค์เก้าชั้นฟ้าพร้อมทอดถอนหายใจ

ตราบใดที่พวกเขารวมกันเป็นหนึ่งเดียว แทบไม่มีใครในแดนเทพที่จะเอาชนะพวกเขาได้เลย

ทว่าในตอนนี้…

หัวใจของลู่เจาเจาทรุดลงเล็กน้อย พวกเขาเกือบจะสูญเสียเพียรตบะทั้งหมดเพื่อทำให้นางฟื้นคืนชีพ!

“โอ้ เจาเจา ดูรูปตรงนั้นสิ ช่างสวยเหลือเกิน...”

“ตรงนั้น...” เซี่ยอวี้โจวยืนอยู่บนหัวมุมถนนของสวรรค์ชั้นหนึ่ง พร้อมชี้ไปยังภาพวาดที่แขวนอยู่มากมาย

ลู่เจาเจาเงยหน้าและอดไม่ได้ที่จะตกใจเมื่อเห็น

หญิงสาวในภาพถือกระบี่ยาว ผมสีดำปลิวไสว ปลายกระบี่ชี้ไปบนท้องฟ้า ทำให้ผู้ที่ได้เห็นภาพนี้รู้สึกราวกับปลายดาบนั้นกำลังพุ่งเข้าหาใบหน้า

“นี่คือเทพธิดาเจาหยาง น่าเสียดายที่… ที่ตอนนี้คงแขวนต่อไปไม่ได้แล้ว…” เซียนนักพรตส่ายหน้าพร้อมกับดึงภาพเหมือนลงมา

เซี่ยอวี้โจวรับบทเป็นลูกน้องชั้นยอด ด้วยการก้าวเข้าไปและหยิบศิลาวิญญาณสองก้อนยัดไว้ในมือของอีกฝ่ายทันที “พี่ชาย พวกเรามาจากเกาะเซียนเผิงไหล ไม่ได้ออกไปไหนมาหลายปี ข้าขอถามเสียหน่อยว่าเกิดอะไรขึ้นกับเทพธิดาท่านนี้หรือ”

เซียนนักพรตที่สู่สวรรค์จากดินแดนอื่นพยายามพัฒนาตนเองไม่หยุดหย่อน

ทำให้เซียนนักพรตประจำถิ่นของที่นี่รู้สึกอึดอัดจนแทบหายใจไม่ออก