หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 895

แต่เมื่อนึกถึงความอบอุ่นบนโลกมนุษย์ นางจึงส่ายหน้าไปมาพร้อมกับพึมพำเบาๆ “ราษฎรเป็นผู้บริสุทธิ์...”

นางไม่รู้สึกเสียใจเลยสักนิด

หากย้อนเวลากลับไปอีกครั้ง นางก็ยังเลือกทำเช่นเดิม

นางพาเซี่ยอวี้โจวดิ่งตรงไปยังสวรรค์ชั้นหก พลางหยิบป้ายคำสั่งออกมาจากแขนเสื้อ และเดินไปที่สนลูกท้อแบนอย่างองอาจ

“ลูกท้อแบนในแดนเทพบานจะออกดอกและผลในหนึ่งพันปี มันล้ำค่ามาก ข้าอยากให้ท่านได้ลองชิม…”

เซี่ยอวี้โจวยิ้มตอบ

เมื่อไปถึงด้านนอกสวนลูกท้อแบน จึงสัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมเข้มข้นของลูกท้อ

“ลูกท้อเซียนนั้นจะมีคนคอยเฝ้า คนดูแลนั้นก็คือเซียนชิงเหยา

ลู่เจาเจาพลันยื่นป้ายคำสั่งให้กับเทพเจ้าแม่ทัพที่ยืนเฝ้าอยู่ “เซียนชิงเหยากำลังจัดเตรียมงานเลี้ยงวันเกิด และสั่งให้ข้ามาเก็บลูกท้อแบนเจ้าค่ะ”

“นี่คือของแทนคำสั่งของเซียนชิงเหยา”

หลังจากเทพเจ้าแม่ทัพมองดูป้ายคำสั่งนั้น จึงยอมปล่อยให้พวกนางเดินเข้าไป

“แม่นางเซียนรับใช้ดูหน้าไม่คุ้นเลย เจ้ามาใหม่หรือ” นี่เป็นครั้งแรกที่เทพเจ้าแม่ทัพเห็นหน้าของนาง

ลู่เจาเจาส่ายหน้าเล็กน้อย “มิใช่เลย พวกเราทำงานในวังมาตลอด ไม่ค่อยได้ออกไปไหน เรามักจะทำงานในวังและไม่ค่อยได้ออกไปข้างนอก แต่การเก็บลูกท้อแบนถือเป็นเรื่องใหญ่ในวันนี้ ท่านเซียนจึงสั่งให้พวกเรามาด้วยตนเอง”

“จริงด้วย เช่นนั้นเชิญเถิด แม่นางเซียน”