หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 908

นางช่างรู้จักพูดเสียจริง!

“หมู่บ้านเถาหยวนจะเปรียบเทียบกับตระกูลซูได้อย่างไร” หนานเฟิ่งอวี่ถามด้วยสายตาแดงก่ำ อย่างโกรธเคือง

ลู่เจาเจายิ้มตาหยีพร้อมกับมองนาง “ทำไมถึงเปรียบเทียบไม่ได้ ตระกูลซูสูงส่งมากกว่าราษฎรอีกหรือ”

“ทุกสรรพสิ่งล้วนเท่าเทียม ชีวิตของตระกูลซูคือชีวิต แล้วหมู่บ้านเถาหยวนไม่มีชีวิตหรืออย่างไร”

ต่อหน้าชาวบ้านมากมายนับหมื่นพัน หนานเฟิ่งอวี่ได้แต่กัดฟันกรอดไม่กล้าพูดอะไรออกไป

หากสูญเสียหัวใจการสนับสนุนของชาวบ้าน อาจก่อให้เกิดหายนะใหญ่ตามมา

นางจึงได้แต่รู้สึกโกรธในอกจนแทบระเบิด

จากนั้นหัวหน้าหมู่บ้านจึงยิ้มเบาๆ “อันที่จริงมันก็ไม่ได้แตกต่างกันหรอก ตระกูลซูก่อกรรมทำเข็ญไว้มากมาย ทำร้ายวิญญาณผู้บริสุทธิ์ เพลานี้กำลังชดใช้กรรมอยู่ที่นรกขุมที่สิบแปด”

“อ๋อ จริงสิ เมื่อวาน ข้าได้พาใต้เท้าซูลงในกระทะน้ำมันด้วย”

“วางใจเถิด ข้าจะทอดทุกวันจนเหลืองกรอบแน่นอน”

“จนกว่าจะชดใช้เวรกรรมหมดสิ้น เมื่อวานพวกเราลองคำนวณดูแล้ว เขายังต้องลงกระทะน้ำมันอีก 300 ปี ถูกมีดแทงซ้ำอีก 200 ปี”

หัวหน้าหมู่บ้านมีสีหน้าเรียบเฉย แต่คำพูดที่พูดออกไปนั้นกลับทำให้ทุกคนหวาดกลัว

“ชาวบ้านหมู่บ้านเถาหยวนกำลังรออยู่ในยมโลก” เมื่อหัวหน้าหมู่บ้านพูดจบ เขาจึงหายตัวไปต่อหน้าทุกคน

แม้แต่สายตาของฮ่องเต้เฒ่ายังมืดลงเล็กน้อย

หมู่บ้านเถาหยวนทำงานให้กับข้างล่างอย่างนั้นหรือ

เหล่ามดแมลงที่เขาดูถูกทำงานให้กับข้างล่างนั้นจริงๆ?

ในฐานะฮ่องเต้ เขามักจะมองผู้คนจากที่สูงส่ง และไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งเขาจะต้องตกอยู่ในมือของชาวบ้านธรรมดาๆ

หนานจืออี้เพียงยิ้มเบาๆ “ภูมิใจอะไรกัน รอให้ข้าขึ้นสู่สวรรค์แล้ว เรื่องเหล่านี้ก็แค่เล็กน้อย”

สีหน้าของฮ่องเต้จึงดีขึ้นกว่าเดิม

ดวงตาของหนานหนานจืออี้เต็มไปด้วยความแค้น มุมปากของนางยกขึ้นจางๆ

“เสด็จตา ท่านกับเสด็จยายเป็นคู่รักกันมานานหลายสิบปี เพลานั้นฮูหยินหนิงใช้โอกาสตอนที่ท่านความจำเสื่อมจดหนังสือสมรสกับท่าน บัดนี้กลับทำให้ท่านลำบากพระทัยอยู่หลายครั้ง หม่อมฉันรู้ดีว่าท่านอยากตอบแทนน้ำใจ”

“ทว่าท่านจะปล่อยให้ฮูหยินหนิงอยู่เหนือศีรษะของท่านเช่นนี้ไม่ได้”

“ฮูหยินหนิงถือหนังสือสมรสเอาไว้เพื่อข่มขู่ท่าน นี่มันคนดีแบบไหนกัน...” หนานจืออี้พยายามหลอกล่อฮ่องเต้เฒ่า นางรู้ว่าเขากำลังตามหาเผ่าภูติ แต่นางไม่มีวันยอมให้ฮูหยินหนิงมีหนังสือสมรสอยู่ในมืออีกเด็ดขาด

เพลานี้เป็นโอกาสดีในการทำลายหนังสือสมรสนั้น

ฮ่องเต้เฒ่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อนึกถึงเผ่าภูติเหล่านั้น คิ้วของเขาก็ขมวดเป็นปมแน่น

หนิงเอ๋อร์จะเข้าใจข้าใช่หรือไม่

คนอะไรช่างเก่งกาจเหลือเกิน

หนานมู่ไป๋รีบวิ่งเข้าไปประคองเขาขึ้นมา

ฮ่องเต้เฒ่าหอบหายใจอย่างหนัก เจ็บเหลือเกิน เจ็บที่หัวใจ…

ราวกับว่ามีบางอย่างหยั่งรากลึก แต่ตอนนี้ถูกกระชากออกไปทีละน้อย

มันคือสิ่งใด

นี่มันความรู้สึกอะไรกันแน่ ในใจของเขารู้สึกตระหนกอย่างแปลกประหลาด!

“เสด็จพ่อ!” หนานเฟิ่งอวี่รีบเข้าไปประคองฮ่องเต้เฒ่าด้วยความตกใจ

ช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อเช่นนี้จะปล่อยไปไม่ได้!

ตั้งแต่ฮ่องเต้เฒ่าสุขภาพย่ำแย่ เจ้าหุบเขาเจียงจึงคอยติดตามอยู่ที่มุมหนึ่งเสมอ เมื่อเห็นฮ่องเต้เฒ่าล้มลง เขาก็จึงรีบวิ่งเข้ามาเช่นกัน

โดยมีเจียงหลินที่กำลังถือกล่องยาและโบกมือไปทางลู่เจาเจา

หลังจากตรวจชีพจรของฮ่องเต้เฒ่าเสร็จ เจ้าหุบเขาเจียงก็ขมวดคิ้ว

“ฝ่าบาท ไม่อาจรอช้าได้อีกแล้ว พวกเราจำเป็นต้องตามหาเผ่าภูติทันทีที่เรื่องนี้จบลง ชีพจรของฝ่าบาท... ช่างแปลก…” เจ้าหุบเขาเจียงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติไป

ช่วงหลายวันมานี้เขาจะรู้สึกสงสัยทุกครั้งที่ตรวจชีพจรให้กับฝ่าบาท

“ฝ่าบาทเป็นอะไรหรือ” เปลือกตาของหนานเฟิ่งอวี่สั่นเล็กน้อย นางใช้ของจากแดนเทพในการวางยาพิษฮ่องเต้เฒ่า มนุษย์สามัญธรรมดาไม่มีทางตรวจเจอ