หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 924

จู่ๆ หรงเช่อก็ยกดาบและปีนขึ้นไปบนหลังม้า

“เสียงเสือคำราม!” เขามองไปรอบๆ อย่างระมัดระวัง

ได้ยินเสียงกรอบแกรบดังมาจากป่า ราวกับว่ามีสัตว์ร้ายซ่อนตัวอยู่

“บรู๋ววว...” หมาป่าส่งเสียงหอนมาจากทุกทิศทุกทาง

องครักษ์ดึงดาบออกมาปกป้องพวกเขาอยู่ตรงกลาง

กลางดึก

ดวงตาสีเขียวมองไปรอบๆ พวกเขาอย่างกระตือรือร้น

“แย่แล้ว มันคือฝูงหมาป่า!” สีหน้าของเซี่ยจิงซีเปลี่ยนไป สิ่งที่ทำให้เขาหวาดกลัวยิ่งกว่านั้นคือมีบางอย่างดูเหมือนกำลังวิ่งลงมาตามภูเขาในระยะไกล ทำให้เกิดเสียงดังนับไม่ถ้วน

“เสือกำลังลงมาจากภูเขา หมาป่าก็ล้อมรอบเราไว้แล้ว ดวงซวยจริงๆ” เปลือกตาของเซี่ยจิงซีกระตุก

ฮูหยินใหญ่หนิงเม้มปาก เปิดม่าน แล้วลงจากรถ

“ท่านแม่!” สวี่สืออวิ๋นรีบดึงนาง

หญิงชราตบหลังมืออย่างผ่อนคลาย “อย่ากลัวเลย เดี๋ยวแม่กลับมา”

นักธนูอยู่ในตำแหน่งแล้ว เขาเล็งไปที่หมาป่าที่อยู่รอบๆ

“ฮูหยินใหญ่ รีบกลับไป!” เซี่ยจิงซีเห็นนางลงจากรถก็เป็นกังวลขึ้นมา