หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 939

ฮ่องเต้เฒ่าพยักหน้า เสียงแหบแห้ง “ตอนข้าเกิดมา เคยมีมหาปุโรหิตทำนายไว้ โชคชะตาชีวิตของข้าเจอในรอบสหัสวรรษ”

“ดังนั้น ตลอดชีวิตข้า จึงถูกแต่งตั้งเป็นมกุฎราชกุมาร”

“เขาว่าชาตินี้ข้าได้รับคนสูงศักดิ์ช่วยเหลือ ขอแค่ทำตามเจตนาเดิม ไม่ติดค้าง ไม่ทำผิด ข้าก็จะนำพาแคว้นใต้มุ่งไปสู่จุดสุดยอด”

พูดไปเรื่อย ๆ น้ำเสียงของฮ่องเต้ก็สะดุดไปเล็กน้อย

ชีวิตนี้ของเขา ไม่ละอายต่อใคร

ละอายแค่ต่อฮูหยินหนิง

ลู่เจาเจาพยักหน้า “อย่างนั้นเขาทำนายถูกต้องแล้ว” ถึงขนาดทำนายแม่นจนน่ากลัว

เขาแค่ต้องไม่ติดค้าง ไม่ทำผิด หลังจากตกหน้าผาความจำเสื่อมแต่งงานกับฮูหยินหนิง

หลังจากความทรงจำกลับมา รับนางกลับวัง ปฏิบัติตามสมควร

อย่างนั้นเขา......ราบรื่นไม่อาจขวางจริงๆ

แต่น่าเสียดาย ผิดก้าวเดียว จึงผิดต่อไปเรื่อย ๆ

ตอนก่อนลู่เจาเจาออกจากบ้าน ได้ยินเสียงกระดิ่งที่ไพเราะเสนาะหูหนึ่ง เหมือนแกว่งตามการเดิน

นางเงยหน้าก็เห็นใต้แสงจันทร์

ผิวพรรณขาวผ่องราวหยก อยู่ภายใต้แสงจันทร์ เหมือนกะพริบแสง กิริยาราวกับต้นหลิวร่ายรำ การกระทำสง่างามและว่องไว เส้นผมดำยาวถึงเอว ดวงตาแวววาวราวดวงดาว แต่ใต้ตาใสสะอาด แค่มองก็เห็นก้นตา

บนศีรษะของนาง มีหูเล็กงดงามสองข้าง

ด้านหลัง……

เป็นปีกคู่บางเหมือนปีกตั๊กแตน ปีกลายฉลุ แสดงที่ละเอียดวาดภาพลึกซึ้งออกมา

“ว้าว สวยจังเลย......” ลู่เจาเจามองแล้วน้ำลายไหลลงมา

ที่เอวบางผูกกระดิ่งเงินพรวน ตอนเดินดังกุ๊งกิ๊งๆ

นางเห็นฮ่องเต้แล้ว ทั้งไม่คุกเข่าและไม่ทำความเคารพ สีหน้าสูงศักดิ์และห่างเหิน “เจ้ายังไม่บอกข้า กลิ่นอายเผ่าเดียวกันบนตัวเจ้ามันเรื่องอะไร?”

ฮ่องเต้เฒ่ายิ้มอ่อนโยน เสียงก็เจือความปลอบโยนเล็กน้อย

“รอพรุ่งนี้แต่งงานแล้ว ข้าค่อยบอกเจ้าเป็นเช่นไร?”

เผ่าภูติหันหน้า “เผ่าของพวกเรา ไม่แต่งงานกับมนุษย์”

“แต่เราไม่ใช่มนุษย์ธรรมดา เราเป็นฮ่องเต้แคว้นใต้ อยู่ใต้คนเดียว อยู่เหนือคนหมื่น”

“อีกอย่างหากเจ้ากลายเป็นฮองเฮาแคว้นใต้ จะตามหาคน ก็ยิ่งง่ายไม่ใช่หรือ?”

“เรามียอดทหารนับแสน อยู่ทั่วแคว้นใต้ คนที่เจ้าต้องการตามหา พื้นที่กว้างขวางก็หาออกมาได้!”

หากได้เจอราชินีภูติ ถึงจะเป็นโชคดีมาก!

ฮูหยินใหญ่หนิงเพิ่งออกตำหนักหมื่นปี ก็ถูกนางกำนัลน้อยคนหนึ่งขวางทางเดิน

“ฮูหยินใหญ่ พระนางพวกเราเชิญ”

สวี่สืออวิ๋นยื่นมือขวางหน้าท่านแม่ นางจำนางกำนัลน้อยคนนี้เป็นคนข้างกายฮองเฮาที่ถูกปลด

มองนางด้วยสายตาระแวดระวัง

ตอนนี้ฮองเฮาที่ถูกปลด ลูกสาวถูกฉีกเป็นชิ้นๆทั้งเป็น หลานชายก็บ้าๆ บอๆ หลานสาวก็เหาะขึ้นถูกเทพผ่าตาย

นางกลัวฮองเฮาที่บ้าคลั่ง จะทำอะไรบางอย่าง

“นางเรียกแม่ข้ามีเรื่องอะไร?”

นางกำนัลน้อยก้มหน้าก้มตา “พระนางไม่บอก นางแค่อยากเห็นท่านฮูหยินใหญ่สักครั้ง”

ฮูหยินใหญ่หนิงขมวดคิ้ว ตบปลอบขวัญลูกสาว “ไม่เป็นไร ข้าไปเดี๋ยวก็กลับ ตอนนี้นางทำอะไรไม่ได้แล้ว”

ใกล้จะถึงพิธีแต่งตั้งฮองเฮา ฮ่องเต้เฒ่าจะไม่ให้นางทำเสียเรื่องแน่นอน

สวี่สืออวิ๋นเข้าใจ แต่ไม่วางใจ

ตัดสินใจให้พวกหรงเช่อรออยู่หน้าประตูพระราชวัง นางพาเจาเจาและสาวใช้ไปด้วยกัน