หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 940

สาวใช้ข้างกายของนางเป็นยอดฝีมือที่ฮ่องเต้เป่ยเจาเลือกให้ด้วยตัวเอง นอกจากเจอผู้รับใช้เทพเจ้าหรือมารร้าย อยู่ในโลกมนุษย์แทบจะเดินกร่างได้

นางกำนัลน้อยพาพวกนางเดินไปทางตำหนักเย็น

ภายในตำหนักเย็นรกร้างเดียวดาย บางครั้งยังได้ยินเสียงร้องไพเราะ เสียงคล้ายร้องไห้และคล้ายไม่ร้อง คล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม

“หึหึ คืนลูกข้ามา คืนลูกข้ามา......”

“ลูกของข้า เจ้ายังไม่เกิดก็มีพลังศักดิ์สิทธิ์ออกข้างนอก จะต้องเป็นคนมีความสามารถ ลูกชายของข้า อนาคตเจ้าเป็นฮ่องเต้ ข้าก็คือไทเฮา......” ผู้หญิงบ้าๆ บอๆคนหนึ่งผมกระเซอะกระเซิงกอดหมอนเอาไว้ ร้องเพลงกล่อมไปพลาง ตบหมอนเบาๆไปพลาง

นางร้องไปเรื่อย ๆ เห็นฮองเฮาที่นั่งอยู่ในห้อง สายตาดำมืดทันที

“นังแพศยา นังแพศยา เป็นเพราะเจ้านังแพศยา เจ้าทำร้ายลูกชายข้า ฮือๆ ลูกชายของข้า ลูกชายของข้าไม่มีแล้ว!!”

“คืนลูกชายข้ามา แกคืนลูกชายข้ามา!!” หญิงสาวพุ่งไปจะฉีกทึ้งฮองเฮา

นางกำนัลน้อยรีบพุ่งไปข้างหน้า ไล่หญิงสาวสติวิปลาสออกไป

หญิงสติวิปลาสกอดหมอน ทรงผมยุ่งเหยิง หัวเราะเหอะๆ เป็นครั้งคราว

“เหอะๆ เต๋าสวรรค์เป็นกงจักร สวรรค์เคยให้อภัยใคร”

“สวรรค์มีตา ทำชั่วได้ชั่ว”