จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าที่เตรียมไว้ให้ เมื่อเดินออกไป ก็เห็นพระเนตรที่สั่นไหวเล็กน้อยของจี้อู๋เจวี๋ยได้อย่างชัดเจน
ลู่ยุ๋นหลัวยิ้มอย่างพึงพอใจ ดูเหมือนว่าการแต่งหน้าของนางจะประสบความสำเร็จอย่างมาก
ขณะที่กำลังคิดว่าจะหมุนตัวต่อหน้าจี้อู๋เจวี๋ยและโอ้อวดเทคนิคการแต่งหน้าของตนให้ดูนั้น จู่ ๆ ก็มีเสียงอันเหยียดหยามของจี้อู๋เจวี๋ยดังมาเข้าหูของนาง "อัปลักษณ์จริง ๆ พวกเจ้ารีบออกมาแต่งองค์ทรงเครื่องให้นางใหม่เดี๋ยวนี้"
อะไรนะ ?
จี้อู๋เจวี๋ยพูดว่านางอัปลักษณ์งั้นเหรอ ?
ลู่ยุ๋นหลัวไม่มีทางที่จะทนไหว !
นี่เขามีตามองเห็นจริง ๆ เหรอ ?
แบบนี้เรียกว่าอัปลักษณ์ ?
เห็นเพียงแค่พระเนตรที่ลึกล้ำและเงียบครึมกวาดมองไปที่หน้าของนางและตรัสขึ้นพร้อมกับขมวดคิ้ว "แต่งหน้าจืดเกินไป คราบสกปรกที่วาดอะไรตรงหน้าผาก ลบออกด้วย ผมเผ้าก็ทำทรงดูเรียบง่ายไป เอาปิ่นปักผมและประดับหยกที่มีก็ใช้ให้หมดด้วย"
“เพคะ ฝ่าบาท !”
หลังจากที่หลู่เวยออกมา ก็ถูกลู่ยุ๋นหลัวลากกลับเข้าไปอีกครั้ง
ลู่ยุ๋นหลัวแถบอยากจะอาเจียนออกเป็นเลือดทันที เจ้าจี้อู๋เจวี๋ยต้องจงใจรึเปล่าเนี่ย ?
มันก็ต้องจงใจอยู่แล้วสิ ?
หรือไม่ก็ตาของเขาต้องมีอะไรผิดปกติสักอย่างแน่นอน !
ตัวเองชอบชุดที่ส่องแสงทองระยิบระยับและประดับไปด้วยอัญมณีพวกนั้น เอาอะไรมาตัดสินให้นางต้องมาแต่งแบบนั้นด้วย ?
ฮือ ๆ ๆ ... ข้าไม่เอาด้วยหรอก !
น่าเสียดายที่การขัดขืนของนางไม่ได้ผล จนในที่สุดก็ถูกนางข้าหลวงแต่งองค์ทรงเครื่องใหม่ตามคามต้องการพระหฤทัยของฝ่าบาทอีกครั้ง
ลู่ยุ๋นหลัวจ้องไปที่บนศีรษะที่หนักอึ้งและต่อให้ตายนางก็จะต้องปกป้องชาดกลีบดอกไม้บนหน้าผากของนางให้ได้
นี่คือการประชาสัมพันธ์เครื่องสำอางของนางที่นางต้องการ นางจะไม่มีวันให้ถูกลบออกเป็นอันขาด
ด้วยเหตุนี้ หญิงสาวที่สวยสดงดงามพริบตาเดียวก็ถูกเปลี่ยนเป็นนายหญิงสง่างามเลอโฉมด้วยเสน่ห์อันโดดเด่นและรัศมีอันน่าเกรงขาม กิริยาและบรรยากาศที่แผ่ออกมาแถบจะไม่ต่างกับฮ่องเฮาเลยแม้แต่น้อย
อย่างไรก็ตาม จี้อู๋เจวี๋ยก็ยังคงทรงดูไม่พอพระทัย พระเนตรของเขายังคงทรงจับจ้องไปที่รอยชาดกลีบดอกไม้บนหน้าผากของลู่ยุ๋นหลัว มักจะรู้สึกตลอดว่าสีแดงสดนั้นดูขัดตาเป็นอย่างมาก
ยังไม่ทันจะได้ตรัสพูดอะไร ลู่ยุ๋นหลัวก็เอามือข้างหนึ่งปิดหน้าผากของนางแล้วเดินออกไปอย่างรวดเร็ว "ฝ่าบาท หม่อมฉันยังต้องจัดเตรียมของขวัญวันเฉลิมพระชนมพรรษาของพระพันปีหลวงเพคะ ดังนั้นหม่อมฉันขอตัวก่อน"
หลังจากทูลจบ ก็รีบเดินออกไปด้านนอกอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวจะถูกจี้อู๋เจวี๋ยทรงเรียกหยุดเอาไว้
โชคดีที่จี้อู๋เจวี๋ยทรงเรียกแค่นางข้าหลวงไม่กี่นางเดินตามไปเท่านั้น
ก่อนหน้าที่ลู่ยุ๋นหลัวจะมาที่นี่ นางก็หยิบของขวัญวันเฉลิมพระชนมพรรษาที่จะถวายแก่พระพันปีหลวงเมื่อวานนี้ใส่ในมิติพิเศษและนำออกมาวางไว้ในห้องปรุงพระกระยาอาหารแล้ว
และได้อธิบายรับสั่งไว้ตั้งนานแล้ว
เมื่อตอนที่นางมาที่นี่ ขันทีเฉิงก็ได้ทำทุกอย่างเตรียมพร้อมให้นางไว้หมดแล้ว
โดยวางไว้บนรถเข็น
และถูกคลุมไว้ด้วยผ้าสีแดงและยังคงมีไอร้อนจาง ๆ ทะลุผ้าสีแดงออกมา
เมื่อตอนที่ขันทีเฉิงและคนอื่น ๆ หยิบออกมาใส่หม้อร้อนและยกผ้าสีแดงออก ทุกคนในห้องปรุงพระกระยาอาหารก็ต้องตกตะลึงกับของขวัญเฉลิมพระชนมพรรษานี้
เมื่อลู่ยุ๋นหลัวเห็นว่าทุกอย่างเตรียมพร้อมแล้ว ก็ขอให้ขันทีเฉิงเลือกคนมาสองคนเพื่อนำของขวัญวันเฉลิมพระชนมพรรษามาที่ตำหนักซินหยาง
เนื่องจากเหตุฝนตกหนัก ทำให้ตอนนี้ห้องปรุงพระกระยาอาหารไม่ต้องปรุงถวายพระกระยาหารอีก ขันทีเฉิงได้พาเสี่ยวลี่จึและขันทีอีกคนหนึ่งเข็นรถเข็นนี้ไปที่ตำหนักซินหยางด้วยตัวเอง
ขณะที่ลู่ยุ๋นหลัวมาถึงตำหนักซินหยางก็บังเอิญพบกับเหยากุ้ยเหรินที่ปากประตูพอดี
หลังจากฝนหยุดตก เหยากุ้ยเหรินก็กลับไปที่วังหลีเซี๋ยเพื่อแต่งองค์ทรงเครื่องใหม่อีกครั้ง
นางเดินด้วยท่วงท่าที่ตัวตรงสูงสง่าน ไม่มีท่าที่จนตรอกตอนเมื่อครั้งที่ฝนตกตอนนั้นเหลืออยู่แม้แต่น้อย
ต้องบอกว่าจิตใจของเหยากุ้ยเหรินคนนี้ไม่เลวเลยทีเดียว
ถ้าเป็นแม่นางที่อาศัยอยู่แต่ในห้องและต้องมาสร้างความอัปยศต่อหน้าทุกคนเช่นนี้ ก็คงไปซ่อนตัวเองและร้องไห้ไปนานแล้ว ไม่มีทางที่กล้าจะออกมาข้างนอกอีก
เมื่อนางเห็นการแต่งหน้าของลู่ยุ๋นหลัว ความประหลาดใจก็ฉายผ่านดวงตาอันอ่อนโยนของนาง จากนั้นนางก็ยิ้มเยาะพูดด้วยขึ้นมา "ไม่คิดมาก่อนว่าการแต่งหน้าของเสด็จพี่จะดูดีได้ถึงขั้นนี้ ไม่ทราบว่าตอนยามว่างของเสด็จพี่พอจะมาสอนเสด็จน้องผู้นี้สักหน่อยได้รึไม่ เสด็จน้องอย่างข้าช่างชื่นชมการแต่งหน้าของท่านยิ่งนัก”
เหยากุ้ยเหรินพูดจาดูเนิบนาบและอ่อนโยนเป็นธรรมชาติอย่างยิ่ง เหมือนกับพี่สาวน้องสาวที่บังเอิญเจอกันข้างนอกและสนทนากันอย่างใดอย่างนั้น
ลู่ยุ๋นหลัวก็ได้แต่ถอนหายใจกับการแสดงอันเป็นธรรมชาติของเหยากุ้ยเหริน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้ายุ่งอยู่กับทํานาในตำหนักเย็น
รออัพค่าาาา...
รออัพเดทตอนใหม่อยู่นะคะ มาส่องทุกวัน รอทุกวันค่ะ...
อยากให้ท่านอ๋องเฉินเป็นพระเอกจัง ส่วนฮ่องเต้นั่น ก็คู่สนมเหยาเถอะ โปรดปราณกันจนาดนั้น...
ฝ่าบาทผีอะไรเข้าสิงมาอี้กกกก...
555555...
รวยๆๆๆๆๆ...
เอาแล้วววว 55555...
555555...
มาต่อหน่อยค่า...
รบกวนอัพต่อให้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ...