ข้ายุ่งอยู่กับทํานาในตำหนักเย็น นิยาย บท 139

หยินซวางเห็นลู่ยุ๋นหลัวแพ้สิบตาติดต่อกันจนในที่สุดก็เริ่มชนะ นางตื่นเต้นจนแทบจะกระโดดตัวลอย

นายหญิงของนางช่างเยี่ยมยอดยิ่งนัก

พอจะชนะขึ้นมาก็ชนะจนได้เงินตำลึงถล่มทลาย

หยินซวางมองลู่ยุ๋นหลัวด้วยสีหน้าชื่นชม

ด้านของลู่ยุ๋นหลัวพริบตาก็ชนะได้เงิน 4,000 ตำลึงในคราวเดียว จนดึงดูดความสนใจของพนักงานคนอื่น ๆ ในบ่อนพนันแห่งนี้

คนเขย่าลูกเต๋าเมื่อสักครู่ถูกเรียกให้ลงไป พร้อมกับเปลี่ยนคนเขย่าลูกเต๋าคนใหม่ที่รูปร่างสูงใหญ่ขึ้นมาแทน

การเดิมพันรอบใหม่เริ่มขึ้นอีกครั้ง

ลู่ยุ๋นหลัวกลับไปสู่การเล่นเดิมพันทีละ 100 ตำลึงก่อนหน้า

และก็ไม่น่าแปลกใจ นางเริ่มพ่ายแพ้ติดต่อกันอีกครั้ง

คนเขย่าลูกเต๋านายนี้สีหน้าเย็นชามองไปที่ลู่ยุ๋นหลัวอยู่รอบหนึ่ง

เงิน 4,000 ตำลึง ขอเพียงแค่ให้เขาแพ้ 40 ตา บ่อนพนันก็จะชนะเอาเงินกลับมาได้แล้ว

ถ้านางไม่สามารถอดกลั้นอารมณ์และเทหมดหน้าตักได้ก็ยิ่งได้เร็วกว่านี้

อย่างไรก็ตาม หากปล่อยให้นางแพ้อยู่ตลอด และเมื่อคิดถึงนักพนันคนอื่นที่จะพนันฝั่งตรงข้ามกับนางด้วยแล้ว ยังไงก็ควรให้ลู่ยุ๋นหลัวชนะบ้างเป็นครั้งคราว

ด้วยวิธีนี้ ลู่ยุ๋นหลัวก็จะชนะน้อยแพ้มาก จนกระทั่งเมื่อเห็นว่านางได้สูญเสียไปแล้วมากกว่า 1,000 ตำลึง ในที่สุดลู่ยุ๋นหลัวก็อดทนไม่ไหวจนนำเงิน 6,000 ตำลึงที่เหลืออยู่เทหมดหน้าตักเดิมพันลงไป

แต่คราวนี้ ทุกคนกลับไม่กล้าสุ่มสี่สุ่มห้าเดิมพันตาม และพิจารณาลงพนันด้วยตัวของตนเอง

ใครจะไปรู้ว่าคุณชายผู้นี้จะแพ้ต่อเนื่องต่อหรือว่าจะกลับมาชนะ

แต่คนเขย่าลูกเต๋าที่โต๊ะพนันก็เฝ้ารอเวลาวินาทีนี้ไว้แล้ว

"เปิด !"

"15 แต้ม ! ออกสูง !"

ลู่ยุ๋นหลัวชนะไปแล้ว !

คนเขย่าลูกเต๋ามองที่แต้มในถ้วยเต๋าด้วยความไม่เชื่อ เขาเขย่าให้ออกแต้มต่ำอยู่ชัด ๆ แล้วทำไมถึงออกมาแต้มสูงไปได้ล่ะ ?

อย่างที่ทุกคนรู้ ลูกเต๋าเหล่านี้ถูกเติมสารปรอทลงไป หลังจากฝึกฝนในบ่อนการพนัน พวกเขาล้วนสามารถเขย่าให้ออกมาได้แต้มต่ำสูงได้ตามต้องการ ซึ่งจะผิดพลาดไปได้อย่างไร ?