ข้ายุ่งอยู่กับทํานาในตำหนักเย็น นิยาย บท 21

"เจ้าจะวิ่งไปไหน ! ข้าก็แค่อยากรู้ว่าอันดับหนึ่งของการจัดอันดับหนุ่มรูปงามนี้เป็นใครรึ มันมีอะไรที่บอกข้าไม่ได้ !" ลู่ยุ๋นหลัวไม่เข้าใจ                                                                                                                          

ช่างมัน ไว้รอนางออกจากวังได้เมื่อไหร่ นางไม่เชื่อว่าจะสืบไม่เจอว่าเป็นใคร

เพียงนางยื่นมือเข้าไปในมิติพิเศษก็หยิบพัสดุที่ขันทีเฉิงเอามาให้นางในคืนนั้นออกมา

ภายในพัสดุนั้นเป็นวัตถุที่ใช้สำหรับการทำดินปืนซึ่งก็คือกำมะถัน

เพียงแค่มีมัน และรวมเข้ากับไม้ฟืนที่ใช้เหลือในฤดูหนาวและดินประสิวที่ได้จากหลังเขา วัตถุดิบเพียงเท่านี้ก็พร้อมสำหรับการทำดินปืนได้แล้ว

ขั้นตอนต่อไปนางต้องศึกษาและวิจัยให้ดีในการผลิตดินปืนด้วยเครื่องมือที่นางมีอยู่แค่ตอนนี้

ภายในตำหนักซู่ซินที่บัดนี้เตากำยานสีม่วงปล่อยควันขาวลอยคลุ้ง

เฉาจงฉวนสั่นงันงกเดินถือนำเหล้าดอกบัวมาจากห้องปรุงพระกระยาอาหาร

ตอนแรกที่องค์จักรพรรดิพิโรธดั่งฟืนดั่งไฟ ใครจะรู้ หลังจากเสวยไปแล้ว คาดไม่ถึงเหล้ากานี้องค์จักรรพรรดิทรงไม่เลือกที่จะเขวี้ยงเหล้ากานี้ให้เห็นเป็นครั้งแรก

และก็ไม่รู้ว่าภาพที่เห็นตรงนี้เกิดขึ้นจริงหรือคิดไปเอง องค์จักรพรรดิที่แต่เดิมทรงเป็นคนเย็นชาแต่บัดนี้กลับทรงแย้มพระโอษฐ์เล็กน้อย

ขันทีเฉาจงฉวนตัวสั่นขึ้นมา นี่องค์จักรพรรดิกำลังแย้มพระโอษฐ์อยู่งั้นรึ

เขากำลังคิดว่าควรขยี้ตาตัวเองให้มั่นใจก่อนมั๊ยว่าภาพตรงหน้าไม่ใช่เรื่องที่เขาหลอนคิดไปเอง จี้อู๋เจวี๋ยคงดื่มเหล้าในมือต่อไปพร้อมกับถาม "รู้ตัวตนแท้จริงของนางรึยัง ?"

ขันทีเฉาจงฉวนเพิ่งฉุกคิดนึกขึ้นมาได้ ว่าเรื่องนี้ยังไม่ได้รีบรายงานให้ทราบ เขาตัวตรงขึ้นทันทีพร้อมรายงาน "กราบบังคมทูลรายงานต่อองค์จักรพรรดิ เมื่อคืนวานที่หทารยามไปกับตัวข้าน้อยเมื่อคืน เจ้าเสี่ยวลู่จึคนนั้นได้ไปยังตำหนักเย็น เมื่อเข้าไปภายในตำหนักเย็นแล้วก็ไม่ได้ออกมาอีกเลย"

"ตำหนักเย็น ?" ดองตาของจี้อู๋เจวี๋ยทอประกาย

ไม่แปลกใจเลยว่าเขาพลิกทั้งวังก็ยังหานางไม่พบ ที่แท้นางอาศัยอยู่ที่ตำหนักเย็นมาโดยตลอด

ถ้าเขาจำไม่ผิด ทั้งตำหนักเย็นนอกจากชายาเอกที่อภิเษกตามราชโองการนั้นก็ไม่มีใครอื่นใดอีก

เช่นนั้นแล้วนางคือบุตรสาวของลู้ติงหยวนนามลู่ยุ๋นหลัวรึ ?