ข้ายุ่งอยู่กับทํานาในตำหนักเย็น นิยาย บท 26

จี้อู๋เจวี๋ยเลิกคิ้วสงสัย แววตาสีดั่งน้ำหมึกส่อแววอันตรายกวาดสายตาไปที่นาง ถ้าเขาฟังไม่ผิดหญิงนางนี้กำลังถามเขาว่าหนึ่งคืนราคาเท่าไหร่ใช่มั๊ย ?

"เจ้าวางใจ ข้าคนนี้มีเงิน !" ลู่ยุ๋นหลัวตบไปที่กระเป๋าเสื้อของนางพร้อมที่จะควักเงินเขวี้ยงใส่ไปที่หน้าเขา นางควักไปตั้งนานเพิ่งจะพบว่าตัวเองนั้นสวมชุดสายเดี่ยวอยู่ซึ่งไม่มีกระเป๋าเสื้อสักที่

นางขมวดคิ้วสงสัยว่ากระเป๋าสตางค์นางหายไปไหน ?

มันน่าจะหล่นแถวตรงที่ตรงนั้น

นางป้อแป้ลงจากเตียงพุ่งผ่านจี้อู๋เจวี๋ยพร้อมกับยิ้มกล่าว "เจ้ารอข้าตรงนี้ก่อน เดี๋ยวข้าเอาเงินมาให้ !"

เมื่อนางเดินถึงปากประตูก็หันกลับมาทันใดพร้อมกับส่งสายตาเตือนไปที่เขา "จำไว้ เป็นเด็กดีรอข้ากลับมาตรงนี้  ห้ามหนีไปไหน ได้ยินที่ข้าพูดมั๊ย ?"

สายตาเดิมทีที่เต็มไปด้วยไฟอันเดือดดาลเมื่อได้ยินประโยคของนางก็กลับสลายหายไป ความอึดอัดโกรธแค้นในใจก็ราวกับถูกรักษาหายไปด้วยประโยคของนาง ก่อเกิดเป็นความสุขที่ยากจะอธิบายได้ขึ้นมาแทน

ที่แท้นางก็กลัวข้าหนีไป ?

อย่างไรก็ตามหน้าของเขายงคงสงบเย็นยะเยือก  เขาเพียงแค่ส่งสายตาสงสัยไปที่ร่างที่กำลังโซเซโดยไม่ได้ห้ามใด ๆ

เพียงไม่นาน ลู่ยุ๋นหลัวก็เดินกลับมาพร้อมกับหีบหนักใบหนึ่งที่ดูเหมือนทำมาจากไม้แดง

นางมาถึงข้างตัวของจี้อู๋เจวี๋ยพร้อมกับตบกล่องไม้แดงที่ข้างตัวเขาไปที นางเปิดกล่องใบนั้นพร้อมเงยหน้าที่เต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง "เป็นไง พอมั๊ย ? ข้าคนนี้ขอเหมาทั้งคืน !"

ภายในกล่องเต็มไปก้อนเงินที่แตกหักและยังมีธนบัตรหลายปึกซึ่งขนาดที่ไม่เท่ากันวางเรียงอยู่

"เหมาทั้งคืนหมายความว่าเยี่ยงไร ?" หญิงนางนี้เอาแต่พูดคำในสิ่งที่เขาไม่เข้าใจ

ลู่ยุ๋นหลัวส่ายหัวพร้อมกับยิ้มอธิบาย "เหมาทั้งคืนนะเหรอ แน่นอนหมายถึงนอนด้วยกันตลอดทั้งคืนไงหละ ! ไม่ต้องกังวลไป ไม่ได้ลำบากเจ้าให้มาเหนื่อยเปล่า ๆ นอนกับข้าเสร็จทั้งหมดนี้ข้าก็ยังยกให้เจ้าด้วย !"

"เงินตรงนี้ก็คือค่าตัวของเจ้า !"

เงินค่าตัว ?

จี้อู๋เจวี๋ยขมวดคิ้ว

เขาเป็นถึงองค์จักรพรรดิของอาณาจักรตงหลาน ไม่รู้ว่าหญิงกี่นางที่คิดหาวิธีจนหัวจะระเบิดเพื่อที่จะได้ปืนขึ้นมาบนเตียงของมังกร (เตียงของมังกร หมายถึง เตียงขององค์จักรพรรดิ)

เขาตกอับถึงขั้นนี้เมื่อไหร่ขนาดที่จะต้องมาขายตัว ?

"เจ้าสวมเยอะขนาดนี้ไม่ร้อนบ้างรึ" ลู่ยุ๋นหลัวหัวเสียเล็กน้อย นางพูดชัดขนาดนี้แล้วทำไมชายตรงหน้าถึงแข็งทื่อราวกับขอนไม้ แล้วยังจะสวมเยอะขนาดนี้อีก ไม่มีความเป็นมืออาชีพเลย !