ข้ายุ่งอยู่กับทํานาในตำหนักเย็น นิยาย บท 5

เมื่อ 7 เดือนก่อน ตอนที่นางได้หลุดข้ามมาที่โลกแห่งนี้ เจ้าของตำหนักเดิมและหยินซวางอยู่ในสภาพผอมเซียว แล้วยังตรงกับวันหิมะมรสุมซึ่งเป็นวันที่หนาวที่สุดของเดือน 12 ภายในราชวังได้มีคำบัญชาสั่งให้หยุดการส่งอาหารและเครื่องนุ่งห่มต่าง ๆ รวมถึงของใช้ให้

ตำหนักเย็นตั้งอยู่ที่มุมตะวันตกเฉียงเหนือของพระมหาราชวัง เป็นตำหนักบรรทมที่เปิดเป็นพิเศษ ซึ่งปกติจะถูกปล่อยไว้รกร้างและมีต้นไม้วัชพืชขึ้นเต็มไปหมด หากต้องการที่จะไปตำหนักในด้านหน้าจะต้องใช้เวลาขั้นต่ำครึ่งชั่วยาม (ครึ่งชั่วยามเท่ากับ 1 ชั่วโมง) ถ้าต้องเดินทางไปกลับอาจต้องใช้เวลาถึงครึ่งค่อนวันซึ่งต่อให้คนร่างกายแข็งแรงก็ต้องมีเหนื่อยกันบ้าง เพราะฉะนั้น ที่นี่ปกติจึงไม่ค่อยมีใครมานัก หากหญิงใดถูกส่งให้ไปประทับตำหนักเย็นต่อให้มีหรือไม่มีลมหายใจก็ไม่มีใครสนใจ

เมื่อหันหน้าเผชิญกับตำหนักเย็นที่ว่างเปล่า ก็คงต้องขอบคุณมิติพิเศษแห่งนี้ ไม่เช่นนั้นนางและหยินซวางก็คงอดตายไปนานแล้ว

ภายในมิติพิเศษมีพื้นที่ประมาน 10 หมู่ (1 หมู่เท่ากับ 666 ตารางเมตร) ถูกปลูกไปด้วยข้าวโพดที่สุกงอมปลิ้วไหวล้อกับสายลมที่พัดผ่าน

ถัดจากบริเวณที่ปลูกข้าวโพด มีลำธารใสสะอาดสายหนึ่งตัดผ่าน ใสจนขนาดที่สามารถมองเห็นฝูงปลาอวบอ้วนแหวกว่ายในลำธาร ถัดห่างออกไปเป็นสวนต้นผลไม้ซึ่งเป็ดไก่น้อยใหญ่ต่างส่งเสียงร้องระงมเดินไปเดินมาภายใต้ร่มเงาของต้นผลไม้ ริมสุดเป็นกระท่อมมุงแบบง่าย ๆ ที่นางมุงขึ้น ภายในถูกเก็บเต็มไปด้วยธัญพืชเป็นระยะเวลากว่าครึ่งปี โดยเป็นข้าวโพด ข้าวสาลี ข้าวสาร มันฝรั่ง มันเทศและอื่น ๆ

ธัญพืชที่ปลูกในมิติพิเศษนี้มักสุกงอมได้เร็วกว่าปกติ ระยะเวลาเพียงแค่ประมาณ 10 วันก็สุกงอมแล้ว นี่เป็นอีกหนึ่งสาเหตุที่ระยะเวลากว่าครึ่งปีที่ผ่านมาเธอกักตุนธัญพืชพวกนี้เอาไว้ได้ไม่น้อย

นางจึงแสร้งออกไปนอกตำหนักเป็นครั้งคราว และเมื่อกลับมานางก็จะนำธัญพืชจากมิติพิเศษเหล่านี้กลับมา นางมักจะอ้างว่านำเงินที่ได้ไปแลกเป็นธัญพืชที่ห้องปรุงพระกระยาหาร ซึ่งหยินซวางนั่นก็แทบจะไม่เคยสงสัยแม้แต่ครั้งเดียว

การออกไปแลกเป็นธัญพืชเหล่านี้กลับมาก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แต่พืชผักผลไม้ โดยเฉพาะพวกแตงและผักสดนั้นจะให้ไปแลกทุกวันก็ไม่ได้แล้วยังไม่สามารถเก็บไว้ได้นาน ดังนั้นนางจึงโรยเมล็ดพืชผักและผลไม้จากมิติพิเศษบริเวณทั้งด้านหน้าและด้านหลังตำหนักของนาง ซึ่งแน่นอนมันก็เติบโตขึ้นได้อย่างเร็วไม่น่าเชื่อ ไม่เพียงแค่ขนาดของมันที่โตกว่าปกติ อีกทั้งยังมีรสชาติหอมหวาน นอกจากจะพอไว้สำหรับรับประทานแล้วยังเหลือเฟืออีกมากนัก

ต่อมานางก็ยังจับเป็ดไก่ไม่กี่ตัวออกมาจากมิติพิเศษนี้ ไว้สำหรับให้มีไข่กินในทุก ๆ วัน 

วันเวลาที่เคยยากลำบากก็ค่อย ๆ ผ่านไปเป็นดีขึ้นทีละเล็กทีละน้อย

บริเวณด้านข้างลำธารที่รินไหลยาว มีแผ่นหินขนาดใหญ่อยู่ก้อนหนึ่งโดยบนหินมีฟังก์ชั่นพิเศษซึ่งสามารถดูถึงสภาพอากาศและอุณหภูมิที่กำลังจะมาถึงภายใน 30 วันข้างหน้า พูดง่าย ๆ ก็คือพยากรณ์อากาศในปัจจุบัน