ข้ายุ่งอยู่กับทํานาในตำหนักเย็น นิยาย บท 90

หยินซวางหยิบอาหารแช่เย็นจากด้านในออกมา “นี่คืออาหารแช่เย็นแท่งไอศกรีมน้ำเกลือ มีส่วนช่วยเสริมเกลือแร่ที่ขาดไปของร่างกายได้”

ผู้คนได้เห็นอาหารแช่เย็นที่หยินซวางถือในมือแท่งนั้นถึงแม้จะถูกห่อด้วยกระดาษอยู่หนึ่งชั้นก็ตาม แต่ก็พอจะเห็นไอเย็นที่แผ่ออกมาด้านนอก เวลานั้นทุกคนล้วนกลืนน้ำลายลงไป

อาหารแช่เย็นนี้ราคาเพียงแค่เก้าเหวินจริงหรือ?

ต้องทราบอย่างก่อนว่าถึงแม้พวกเขาจะไม่ใช้ข้าราชบริพารข้างพระวรกายของพระบรมวงศานุวงศ์ แต่ค่าตอบแทนที่พวกเขาได้ในแต่ละเดือนก็คือหนึ่งตำลึง

เงินเก้าเหวินก็สามารถซื้ออาหารแช่เย็นหนึ่งแท่งได้ ซึ่งถือว่าคุ้มค่าสำหรับพวกเขามาก !

เงินเก้าเหวินภายในวังแถบจะซื้ออะไรในวังไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

ทันใดนั้นก็มีคนควักเงินออกมา “เอามาให้ข้าแท่งหนึ่ง”

หลังจากมีคนออกตัวซื้อมาแล้ว คนอื่น ๆ เมื่อได้เห็นเขาฉีกกระดาษบรรจุด้านนอกออก ภายในก็คือแท่งน้ำแข็งสีขาวนม เพียงแค่ได้เห็นก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกเย็นสบายเป็นพิเศษขึ้นมา

“เอาให้ข้าแท่งหนึ่ง !”

“ข้าเอาด้วย !”

วินาทีนั้นกลุ่มคนต่างพุ่งเข้ามา

เพียงไม่นานนัก อาหารแช่เย็นกว่า 120 แท่งก็ขายไปได้มากกว่าครึ่ง

ข่าวร้านแผงลอยของลู่ยุ๋นหลัวแพ่สะพัดอย่างรวดเร็วไปถึงพระกรรณ(พระกรรณ แปลว่า หู)ของจี้อู๋เจวี๋ย

เมื่อเขานั่งพระเกี้ยวเสด็จมาถึงโรงอาหารใหญ่ภายใน เขาก็ทรงได้ยินเสียงของลู่ยุ๋นหลัวตะโกนจากไกล ๆ

“เดินผ่านมาก็อย่าพลาดที่จะแวะมา ซื้อไม่ซื้อไม่เป็นไร เข้ามาดูชมก่อนได้ 998 เราไม่ขาย 98 เราก็ไม่ขาย ขายเพียง 9 เหวินเท่านั้น !”

“เงินแค่ 9 เหวินเท่านั้น ไม่ต้องกลัวถูกหลอก ไม่ต้องกลัวจะไม่คุ้มค่า !”

“เก้าเหวิน เครื่องดื่มและของที่แช่เย็นสามารถเอากลับไปบ้านได้ ! เร่งเข้ามา รีบเข้ามาดู.....”

จี้อู๋เจวี๋ยที่ประทับอยู่บนเกี้ยวเสด็จได้กวาดพระเนตรมองไปยังที่ไกล ๆ บริเวณที่ลู่ยุ๋นหลัวกำลังส่งเสียงเรียกลูกค้า ตั้งแต่คราวก่อนที่ประกาศเรียกนางเข้ามาปรนนิบัติ ช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาก็แถบจะไม่ไประกาศเรียกนางให้เข้ามาอีกเลย

ได้ยินคนพูดว่า นางช่วงนี้ยุ่งอย่างมากภายในตำหนักเย็น

ไม่ใช่แค่การค้นคว้าวิธีการที่สามารถทำน้ำแข็งในช่วงฤดูร้อนออกมาได้ แถมยังเปิดร้านอาหารสำหรับขายของของตำหนักเย็นอีก ดูจากท่าทางของนางแล้ว ดูเหมือนตราบใดที่นางสามารถหาเงินได้นางก็พอใจง่ายเป็นพิเศษ

“ฝ่าบาท พวกเราควรไปที่นั่นตอนนี้มั๊ย ?” เฉาจงฉวนมองเห็นลู่ยุ๋นหลัวขายของจากที่ไกล ๆ ซึ่งเป็นเครื่องดื่มและของที่เย็นจริง และก็ไม่รู้ว่านายหญิงท่านนี้ทำเครื่องดื่มและของที่เย็นออกมาในฤดูร้อนเช่นนี้ได้เช่นไร