ข้ายุ่งอยู่กับทํานาในตำหนักเย็น นิยาย บท 89

เวลากลางวัน แผนกอาหารของตำหนักเย็นได้ผลิตแท่งน้ำแข็งในน้ำเกลือมามากถึง 500 แท่ง

สั่งให้คนนำไอศกรีมทั้งหมดไปวางไว้ในถังไม้พิเศษสองชั้น โดยช่องระหว่างกลางและด้านล่างให้ใส่น้ำแข็ง เมื่อเครื่องดื่มและของที่เย็นใส่ลงไปแล้วก็ให้ผิดฝาด้านบน ก็คลุมด้วยฝ้ายที่ทำขึ้นอย่างดีทับไปอีกหนึ่งชั้นและให้คนนำไปส่งที่ด้านหน้า ให้ผู้คุมที่อยู่ด้านนอกทุกคนคนละหนึ่งอันเพื่อเป็นการประชาสัมพันธ์

หลังจากช่วงกลางวัน เนื่องจากอากาศร้อนอบอ้าวผนวกกับพื้นที่ห่างไกลของตำหนักเย็น นั่นทำให้ร้านค้าตำหนักเย็นจึงไม่มีใครมาเท่าไหร่นัก

ตั้งแต่เช้าจนถึงตอนนี้เครื่องดื่มและของที่เย็นก็ยังขายไม่ออกเลย

ลู่ยุ๋นหลัวจึงตัดสินใจเก็บของและไปตั้งแผงลอยที่ด้านหน้า !

“นายหญิง ตอนนี้ข้างนอกร้อนมาก ทำไมท่านไม่ลองให้นางข้าหลางและขันทีออกไปแทนล่ะ ?” หยินซวางพูดขณะที่มองไปยังอาทิตย์ที่แผดแสงอยู่จุดสูงสุดด้านนอก

“ใช่เพคะ นายหญิง ตั้งแต่บรรพกาล มีนายหญิงคนไหนออกจากวังไปตั้งแผงลอยขายของหรอกเพคะ ?” แม่นมโจวสีหน้ากังวล

หากเรื่องไปถึงฝ่าบาทจนทรงทราบขึ้นมาจนโดนต่อว่า จะทำเช่นไร ?

“พวกเจ้าทั้งสองถ้ากังวลใจก็ตามไปกับข้า ข้าศึกษากฎในวังมาเป็นอย่างดี การตั้งแผงลอยขายของในวังไม่ละเมิดกฎแต่อย่างใด ปลอดภัย !” ลู่ยุ๋นหลัวตบไปที่ไหล่ของพวกนางทั้งสอง จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นชุดของขันทีและเตรียมข้าวของเพื่อเตรียมตัวออกไป

เหตุผลหลักคือการอยู่คนเดียวในตำหนักเย็นมันน่าเบื่อมากเกินไปจริง ๆ

รวมไปถึงนางข้าหลวงและขันทีภายใต้บังคับบัญชาจำนวนมาก พวกเขาถูกแบ่งให้จัดการสิ่งที่ต้องทำแล้ว นางจึงไม่สะดวกที่จะนำคนออกมาด้วย

ลู่ยุ๋นหลัวเมื่อเตรียมตัวเสร็จแล้ว นางและหยินซวางทั้งสองก็ถือยกกล่องไม้ใหญ่พิเศษออกเดินทาง

สถานที่แรก มุ่งหน้าไปยังโรงอาหารใหญ่ภายในพระมหาราชวัง

เวลานี้เป็นช่วงที่เหล่าข้าราชบริพารกำลังพลัดเปลี่ยนถ่ายเวรพักผ่อนกินข้าว

แถวนี้ยังเป็นจุดรวมที่พักของนางข้าหลวงและขันที

ตอนนี้ไปที่นั่นก็เวลาพอเหมาะที่จะทันคลื่นฝูงชนที่กำลังทานข้าว

เมื่อมาถึงด้านนอกโรงอาหารใหญ่ภายในก็เห็นสถานที่ที่ชัดโดดเด่น ก็รีบกางผ้าปูออกไว้บนพื้นพร้อมกับวางถังไม้ทั้งสองไว้ด้านบน