ข้ายุ่งอยู่กับทํานาในตำหนักเย็น นิยาย บท 92

อาหารแช่เย็นพวกนี้ชนะใจแม่นางที่สูงศักดิ์หลายคนได้อย่างรวดเร็ว

นายหญิงของตำหนักเย็นแห่งนี้ทำให้เกิดเป็นที่อยากรู้อยากเห็นอย่างมาก

ชนิดค้าชนิดใหม่ที่ออกมาของร้ายขายของตำหนักเย็นในวันที่สอง นางข้าหลวงของวังหลิวหยุนที่มาซื้อเครื่องดื่มและของที่เย็นพุ่งเข้ามาโยนทองคำที่ส่องแสงระยิบระยับกองโตพร้อมกับพูดด้วยเสียงที่หยิ่งผยอง “หลันกุ้ยเหรินของข้ามีรับสั่งมาว่า ให้ซื้อของที่เอร็ดอร่อยที่มีในร้านเจ้าทั้งหมดอย่างละหนึ่งชุด อีกทั้งหลังจากนี้หากมีอาหารชนิดใหม่ ต้องส่งไปให้ที่หวังหลิวหยุนก่อนเป็นที่แรกในทันที” ทองคำขนาดเท่ากำปั้นทำให้นางข้าของร้านขายของเล็ก ๆ นี้ตกใจสะดุ้งขึ้นมาทันที และรีบรายงานให้ลู่ยุ๋นหลัวมาจัดการ

ลู่ยุ๋นหลัวเองก็ถูกทองกองใหญ่นี้ทำให้ตกใจสะดุ้งเช่นเดียวกัน หลันกุ้ยเหรินแห่งวังหลิวหยุนช่างร่ำรวยมีอำนาจจริง ๆ จึงอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าหลันกุ้ยเหรินเป็นคนยังไงกันแน่

มีข่าวล่ำลือว่าธิดาท่านนี้ของของอาณาจักรหลิวยิ่งยโสและเอาแต่ใจตนเองมาก

แต่นางกลับมองไม่ออกเลย ?

เรื่องร่ำรวยและมีอำนาจนั้นเป็นเรื่องจริง

ซึ่งเหล้าดอกบัวแต่ก่อน ก็เพราะน้ำมือของหลันกุ้ยเหรินคนนี้เองถึงทำให้ทำเงินได้มากมายไม่น้อย

ลู่ยุ๋นหลัวคิดไม่ออก

ช่างมันเถอะ ไม่ว่าอย่างไรขอแค่มาซื้ออาหารที่ตำหนักของนางใครก็ล้วนเป็นพระเจ้าทั้งนั้น

หลังจากลู่ยุ๋นหลัวยิ้มรับเก็บทองคำนั้นไป ก็รีบยกระดับให้หลันกุ้ยเหรินของวังหลิวหยุนเป็นลูกค้า VIP ของร้านขายของตำหนักเย็น

หลังจากนี้ ขอแค่คนของวังหลิวหยุนผ่านมา นอกจากจะไม่ต้องต่อแถวแล้ว ยังสามารถเพลิดเพลินกับส่วนลดสินค้าทั้งหมดในร้าน 20%

อีกทั้ง หลังจากนี้ขอแค่มีอาหารชนิดใหม่ออกมาของแผนกอาหาร  ก็จะล้วนถูกส่งไปยังวังหลิวหยุนก่อนเป็นอันดับแรก

นางข้าหลวงคนนั้นก็ได้สั่งกลุ่มคนใช้ที่อยู่ด้านหลังถือกล่องไม้ลังอาหารเดินจากไป

ลู่ยุ๋นหลัวมองทองคำที่อยู่ในมือ ก็ทำให้นึกถึงเหมืองทองคำในมิติพิเศษที่ขุดออกมาไม่ได้ หัวใจก็ปวดร้าวขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อไหร่นางจะสามารถใช้ชีวิตอย่างใช้เงินสุรุ่ยสุร่ายเช่นนี้ได้ ?

วันนี้เอง แม่ทัพทหารองครักษ์เย่เฟิงที่ได้ลางานไปไม่กี่วันเมื่อได้เข้ามาในวังได้ไม่ไกลเท่าไหร่ ก็มองเห็นทหารยามที่กำลังผลัดเวรถือแท่งอาหารที่ไม่รู้จะเรียกว่าอย่างไรในมือทานอยู่ด้วยกัน

อาหารที่อยู่ในมือนั้นดูเหมือนจะปล่อยไอเย็น ๆ ออกมา