ข้ายุ่งอยู่กับทํานาในตำหนักเย็น นิยาย บท 98

อยากให้นางคิดว่าพวกนางทั้งสองก็เป็นอารมณ์เหมือนพี่น้องกัน หลังจากนั้นให้นางไปจัดการกับคนที่อยู่ในตำหนักเย็นนั่นเหรอ ?

นางจะไม่มีทางหลงกลหรอก !

เหยากุ้ยเหรินยิ้มเยาะอย่างเงียบ ๆ

เมื่อจี้อู๋เจวี๋ยและพระพันปีหลวงมาถึงเรือนในสวนทุกคนก็นั่งเรียบร้อยแล้ว

วันนี้จี้อู๋เจวี๋ยทรงสวมฉลองพระองค์มังกรสีม่วงเข้มซึ่งทำให้พระสรีระเรียวสูง พระเกศาราวกับหมึกทรงถูกยกขึ้นสูงและทับด้วยมงกุฎหยกสีม่วงแกมทอง พระพักตร์ที่หล่อเหลาประณีตละเอียดอ่อนของเขาสมบูรณ์แบบราวกับเทพเจ้า กลิ่นอายของความหยิ่งทระนงตั้งแต่ทรงประสูตินั้น เพียงแค่ทรงมองที่นี่อย่างไม่ใส่ใจ ก็ทำให้แม่นางที่อยู่ด้านล่างร้องอุทานกันโกลาหล

จี้อู๋เจวี๋ย จักรพรรดิองค์ปัจจุบันแห่งอาณาจักรตงหลาน หนุ่มโฉมงามรูปหล่อในมติของห้าแคว้นอาณาจักร !

เมื่อครั้งยังทรงเป็นมกุฏราชกุมาร พระองค์ทรงเคยใช้พละกำลังของพระองค์บุกเข้าไปในค่ายของข้าศึก กวาดล้างกองทัพข้าศึกนับแสน ประสบความสำเร็จยิ่งใหญ่!

การกระทำที่น่าทึ่งนั้นดึงดูดแม่นางนับไม่ถ้วนในโลกให้คลั่งไคล้ !

แต่พอได้มาเป็นผู้ที่มีพรสวรรค์ที่สามารถดึงดูดความสนใจจากคนทั่วโลก เขาได้รับการจัดอันดับที่สองในรายชื่อชายรูปงามโดยบุคคลปริศนาจากอาณาจักรตงหลาน !

"ถ้าให้ข้าพูด จัดอันดับหนุ่มรูปงามอะไรนั่นไม่ยุติธรรมเลย องค์จักรพรรดิทรงสง่ามงามงดขนาดนี้ยังไงก็ต้องเป็นที่หนึ่งสิ !"

"ใช่ ! บางทีคนที่สร้างจัดอันดับหนุ่มรูปงามนั่นอาจแค่อิจฉารูปลักษณ์ขององค์จักรพรรดิก็ได้ !"

"เห้อ พวกเจ้าลองบอกที องค์จักรพรรดิเช่นนี้ ผู้หญิงแบบไหนกันที่สามารถคู่ควรกับเขาได้ ?" ลูกสาวของหัวหน้ากระทรวงครัวเรือนหวังไฉ่ซวนลูบที่คางและมองไปที่เงาร่างนั้นบนพระแท่นสูงด้วยสีหน้างุนงง

ในสายตาของนาง ต่อให้เป็นเหยากุ้ยเหรินก็ไม่คู่ควรกับองค์จักรพรรดิเลย

“คนที่คู่ควรกับองค์จักรพรรดิ บางทีอาจจะมีแค่นางแล้วก็เป็นได้ ?” คนที่พูดนั้นเป็นแม่นางในชุดสีชมพู นางเป็นบุตรสาวของรองใต้เท้าเซี่ยงที่ดูและกระทรวงเซ่นไหว้นามว่าเจียงจึหรู

หวังไฉ่ซวนนั่งตัวตรงขึ้นมาและถามในทันที "ใคร ?"

"แน่นอนว่าคือลู่ยุ๋นหลัวบุตรสาวของอัครมหาเสนาบดีคนก่อน !" เจียงจึหรูเหลือกตามองนาง

ตั้งแต่การแข่งขันดนตรีอันยิ่งใหญ่ที่เมืองหลวง แม่นางที่นางชื่นชอบนับถือมากที่สุดคือลู่ยุ๋นหลัว

ไม่เพียงแต่รูปร่างหน้าตาที่โดดเด่น แต่ความสำเร็จทางดนตรีของนางก็ยังสุดยอดอีกด้วย

ปีก่อนขณะที่แข่งขันดนตรีครั้งใหญ่ที่เมืองหลวง ผลงานที่นางแต่งขึ้นได้รับความนิยมทั่วเมืองหลวงเพียงชั่วข้ามคืน

แม้ว่านางจะเรียนรู้ด้านดนตรีมาตั้งแต่ยังเด็ก แต่นางก็รู้ดีว่า ตนเองอยู่ไกลห่างชั้นกับลู่ยุ๋นหลัวอยู่มาก

ตั้งแต่นั้นมา ลู่ยุ๋นหลัวก็กลายเป็นคนที่นางชื่นชอบและยอมรับมากที่สุด

ในเวลานั้น นางคิดว่าแม่นางคนนี้จะต้องอภิเษกกับท่านอ๋องเฉินอย่างแน่นอน แต่คาดไม่ถึง ว่าพระราชกฤษฎีกาขององค์จักรพรรดิองค์ก่อนมีบัญชาให้ลู่ยุ๋นหลัวอภิเษกเข้ามาที่จวนมกุฎราชกุมาร

แล้วต่อมาอัครมหาเสนาบดีก็เกิดเรื่องขึ้น...

เจียงจึหรูส่ายหัวพร้อมกับถอนหายใจ

"นาง ?" ในหัวของหวังไฉ่ซวน ก็ปรากฏภาพความงามของนางที่ไม่มีใครเทียบได้ฉายขึ้นมา ใช่แล้ว!

เธอทำไมถึงลืมลู่ยุ๋นหลัวไปได้อย่างไร!

เมื่อปีก่อนในขณะที่แข่งขันดนตรีอันยิ่งใหญ่อยู่นางเคยเห็นใบหน้าของลู่ยุ๋นหลัวจากที่ไกลไกล ท่าทางที่งดงามน่าทึ่งของนาง ก็ทำให้คนประทับใจได้ยากที่จะลืมเลือน !

หากไม่ใช่เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นของอัครมหาเสนาบดี บางทีลู่ยุ๋นหลัวก็คงไปนั่งที่ตำแหน่งฮองเฮาไปแล้ว

หวังไฉ่ซวนส่ายหัวพร้อมกับถอนหายใจ

“พวกเจ้ากำลังพูดถึงนายหญิงท่านนั้นของตำหนักเย็นใช่รึไม่ ? ข้าได้ยินมาว่าปีนี้ภายในวังต่างสนใจและนิยมอาหาร เครื่องดื่มและของที่เย็นของนายหญิงท่านนี้ที่ทำออกมากันอย่างมาก” แม่นางคนหนึ่งที่อยู่เบื้องหลังหวังไฉ่ซวนก็เข้าร่วมหัวข้อสนธนาอย่างตื่นเต้น

ทุกครั้งที่พ่อของนางนำอาหาร เครื่องดื่มและของที่เย็นจากในวังกลับมา นางก็ต้องแข่งขันกับพี่สาวน้องสาวคนอื่น ๆ ในจวนเพื่อแย่งมาถึงจะแบ่งได้ออกสองหรือสามแท่ง

วันนี้ถ้าได้เห็นท่วงท่าอันสง่างามของนายหญิงท่านนั้น ก็นับว่าคุ้มค่ามากแล้ว

หวังไฉ่ซวนพยักหน้า "เรากำลังพูดถึงนายหญิงท่านนี้อยู่"

เครื่องดื่มและของที่เย็น ๆ จากร้านขายของตำหนักเย็น ถ้าคนในครอบครัวไหนต้องเข้าเฝ้าในช่วงเช้า จะมีใครที่ไม่อยากซื้อและนำกลับมากันล่ะ

"นายหญิงท่านนี้ช่าวงเก่งกาจสามารถจริง ๆ นางสามารถทำน้ำแข็งเป็นก้อนได้ในฤดูร้อน เมื่อพูดถึงเครื่องดื่มและของที่เย็นนี้ ข้าชอบน้ำแข็งปั่นรสพีชสีเหลือง ในฤดูร้อนที่ค่อย ๆ ตักทานด้วยช้อนในสวนนั้น มันคลายความร้อนได้ดีจริง ๆ "