กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 154
หัวหน้าสำนักศึกษาล้มลงบนกองเลือด ดวงตาทั้งสองของเขาเบิกกว้างราวกับรู้ความลับสำคัญบางอย่าง เขานอนตายตาไม่หลับ เพราะถูกมีดแทงเข้าบนคอ
จากที่ดู หอเก็บสะสมตำราแล้วไม่มีร่องรอยการต่อสู้ใด ๆ หากเดาไม่ผิด คาดว่าเป็นฝีมือของผู้ที่ไว้วางใจหรือผู้ที่มิอาจระวังได้เลย
อาจารย์หรงตะโกน “เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร ไม่มีคนเฝ้าเวรหอเก็บสะสมตำราเลยอย่างนั้นรึ? วิทยายุทธของหัวหน้าสำนักศึกษายอดเยี่ยมเพียงนั้น จะถูกแทงด้วยมีดง่าย ๆ เช่นนั้นได้อย่างไร”
คนใช้ที่เฝ้าหอเก็บสะสมตำราขาสั่นพร้อมกับกล่าวว่า “ทูล…ทูลอาจารย์หรงพ่ะย่ะค่ะ หลังจากที่หัวหน้าสำนักมาที่หอเก็บสะสมตำราแล้ว ท่านบอกยิ่งค่ำหมอกยิ่งหนา ให้พวกข้ามิต้องเฝ้าเวร ให้กลับไปพักผ่อนเสีย พวกข้า…พวกข้าเลยกลับไปพ่ะย่ะค่ะ”
“เลอะเลือนไปหมดแล้ว หัวหน้าสำนักให้พวกเจ้ากลับ พวกเจ้าก็กลับเลยงั้นหรือ? พวกเจ้าไม่รู้จักเฝ้าอยู่ห่าง ๆ อย่างนั้นรึ”
เห็นว่าอาจารย์หรงพิโรธ อาจารย์สวีก็กล่าวเสริม “จิตใจหัวหน้าสำนักนั้นดีงาม แต่ก่อนแต่ไรท่านก็มักสั่งให้คนใช้ที่เฝ้าเวรกลับไปพักผ่อนเสียก่อน ใครจะไปคิดว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ได้ ท่านเองก็อย่าโทษพวกเขาเลย”
หลังจากที่ท่านอาจารย์ซั่งกวนนำศพของหัวหน้าสำนักศึกษาไปตรวจสอบก็ถามอย่างเคร่งขรึม
“เกิดอันใดขึ้นเมื่อครู่ บอกข้ามาให้หมด ห้ามเหลือแม้แต่นิดเดียว”
บอกว่าคืนนี้หัวหน้าสำนักเรียกมาพบที่หอเก็บสะสมตำรา พอช่วงค่ำหัวหน้าสำนักศึกษาก็มาถึงหอเก็บสะสมตำราและให้พวกข้ากลับไปพักผ่อนเสีย แต่เพราะเหตุการณ์ลอบสังหารคุณหนูสามตระกูลกู้ พวกข้าจึงมิกล้ากลับไปพ่ะย่ะค่ะ เพียงแค่จะนัดกันไปปลดทุกข์ที่กระท่อมเท่านั้น พอกลับมาก็ได้ยินเสียงทะเลาะดังออกมาจากหอเก็บสะสมตำราพ่ะย่ะค่ะ จากนั้น พวกข้าก็เห็นเยี่ยเฟิงหนีออกไปทางหน้าต่าง ฝีเท้าของเยี่ยเฟิงรวดเร็วราวกับวิญญาณ
หอเก็บสะสมตำราก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ พวกข้าเองก็มิรู้ว่าหัวหน้าสำนักกลับไปหรือยัง แต่ก็รวบรวมความกล้าเปิดประตูเข้าไป มิอาจคาดคิด…มิอาจคาดคิดว่าท่านหัวหน้าสำนักจะนอนอยู๋บนกองเลือด และถูกแทงเข้าที่คอด้วยมีดเช่นนั้น ฮือ
อาจารย์หรงเตะเขาล้มลงโดยตรง “ไปปลดทุกข์แค่นี้ พวกเจ้ายังต้องนัดกันด้วยอย่างนั้นรึ? เช่นนั้น พวกเจ้าจะนัดกันไปตายหรือไม่”
“อาจารย์หรง พวกข้าสำนึกผิดแล้วพ่ะย่ะค่ะ”
อาจารย์สวีห้ามอาจารย์หรงไว้ “ดูท่านสิ แก่ปานนี้แล้ว นิสัยใจคอยังคงโหดร้ายเช่นนี้”
“หัวหน้าสำนักศึกษาถูกฆ่า ข้าจะไม่โหดร้ายได้อย่างไรกัน?”
ซั่งกวนฉู่และกู้ชูหน่วนมาถึงข้างหน้าตาพร้อมกัน มองไปที่รอยเท้าตรงหน้าต่าง พบว่ามีเพียงรอยเท้ารอยเดียวเท่านั้น แสดงว่าคนคนนี้มีวิทยายุทธเก่งกาจมากทีเดียว
กู้ชูหน่วนไตร่ตรอง
เยี่ยเฟิงมีทักษะวิชาตัวเบาที่เก่งกาจเพียงนั้นเชียวหรือ?
หากมี แล้วในคืนนั้นเขาจะถูกแทงด้วยมีดเป็นจำนวนหลายแผลได้อย่างไรกัน?
ย้อนดูสีหน้าแววตาของหัวหน้าสำนักศึกษาแล้ว ดูอย่างไรก็เต็มไปด้วยความตกใจ
ก่อนที่เขาจะตายจะต้องพบเห็นหรือรู้อะไรบางอย่างเข้าเป็นแน่
อาจารย์ซั่งกวนถาม “พวกเจ้าไปกระท่อมเป็นเวลานานเท่าใด”
“เร็วมากพ่ะย่ะค่ะ มากสุดก็เพียงเวลาครึ่งถ้วยชาพ่ะย่ะค่ะ”
“เวลาครึ่งถ้วยชาอย่างนั้นรึ ต้องการสังหารหัวหน้าสำนักต่อหน้านั้นเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน นอกเสียจากจะเป็นการลอบโจมตีเท่านั้น”
[ร้อน] อ่านนวนิยาย กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 154
นวนิยาย กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ได้รับการเผยแพร่ไปยัง บทที่ 154 พร้อมรายละเอียดใหม่ที่ไม่คาดคิด อาจกล่าวได้ว่าผู้แต่ง อี้หมิง ลงทุนใน กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ อย่างจริงใจเกินไป หลังจากอ่าน บทที่ 154 ฉันก็ทิ้งความเศร้า แต่อ่อนโยน แต่ลึกซึ้งมาก มาอ่านตอนนี้ บทที่ 154 และตอนต่อไปของซีรี่ส์ กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ที่ Good Novel Online ตอนนี้