กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 34
ทันใดนั้นกู้ชูหน่วนก็ตะโกนว่า “เถ้าแก่”
“อ่า มาแล้วๆ มีอะไรให้รับใช้ขอรับ”
กู้ชูหน่วนยัดเงินหนึ่งพันตำลึงให้เขาแล้วชี้ไปที่เยี่ยเฟิง “ข้าอยากให้เขามานั่งดื่มด้วยกันสักสองสามจอก”
เถ้าแก่มองเงินหนึ่งพันตำลึงในมืออย่างชะงักงัน ดวงตาเป็นประกาย ท่าทางประจบสอพลอ “คุณหนูวางใจได้ ตราบใดที่คุณหนูสั่งมา ร้านของเราจะบริการให้อย่างดี เยี่ยเฟิง ทำไมยังไม่รีบไปดื่มเป็นเพื่อนคุณหนูท่านนี้อีก”
เยี่ยเฟิงไม่ปฏิเสธหรือน้อมรับ แววตาคู่นั้นสงบมากจนมองไม่ออกว่ากำลังคิดอะไรอยู่
“ข้ามีหน้าที่ยกอาหารมาให้ลูกข้า ไม่ได้มีหน้าที่ดื่มสุราเป็นเพื่อน”
“เจ้าบ้า เจ้ายังอยากจะทำงานนี้อยู่หรือไม่ ถ้าวันนี้เจ้าไม่ดื่มเป็นเพื่อนคุณหนู หอสุราอวิ๋นจุ้ยแห่งนี้ก็จะไม่ทนเจ้าอีก”
เถ้าแก่ร้อนใจ
แค่ดื่มสุราด้วยไม่กี่จอกก็ได้เงินมาตั้งหนึ่งพันตำลึง เรื่องดีๆ แบบนี้จะหาได้จากที่ไหนอีก
สีหน้าของเยี่ยเฟิงยังคงเยือกเย็นเช่นเคย ทว่ามือที่ซ่อนอยู่ในแขนเสื้อกลับค่อยๆ กำแน่น แสดงให้เห็นว่าจิตใจเขาเริ่มไม่สงบ
ชิวเอ๋อร์พยายามกระตุกแขนเสื้อกู้ชูหน่วน กระซิบอย่างร้อนใจว่า “คุณหนูเป็นผู้หญิงนะเจ้าคะ มีผู้หญิงที่ไหนเขาให้ผู้ชายมานั่งดื่มสุราเป็นเพื่อนบ้าง ถ้าข่าวแพร่ออกไปคุณหนูจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน”
“หน้าของข้าก็แขวนอยู่บนหัวตลอดมิใช่หรือ ยิ่งไปกว่านั้น ต่อให้ไม่มีเรื่องนี้ ชื่อเสียงของข้าจะดีได้สักแค่ไหนกันเชียว”
“คุณหนู...”
คุณหนูทุบตีซย่าอวี่จนตาย ทั้งยังล่วงเกินคุณหนูห้า อู่อี๋เหนียง แม้กระทั่งฮูหยินใหญ่ก็ไม่เว้น
วันนี้ต่อหน้าธารกำนัลยังจ้างให้ผู้ชายมาดื่มสุราด้วยกันอีก นะ... นี่... นี่มันเรื่องอะไรกัน
กู้ชูหน่วนมองเยี่ยเฟิงอย่างพินิจพิเคราะห์
รองเท้าของเขาทั้งเก่าทั้งขาดรุ่งริ่งจนนิ้วเท้าบางนิ้วโผล่ออกมา แม้ว่าตัวเขาจะเต็มไปด้วยกลิ่นอายของตำราและหนังสือ แต่สองมือกลับเต็มไปด้วยรอยด้าน ซึ่งคิดดูแล้วน่าจะเป็นเพราะกรำงานหนักมานานหลายปี
ที่ผู้ชายคนนี้กลัวคือการมีชีวิตที่อัตคัดขัดสน
ถ้าหากไม่ใช่เพราะถูกบีบให้หมดหนทาง คนแบบนี้จะยอมมาเป็นลูกจ้างให้ขายหน้าได้อย่างไร
“ก็ได้”
เถ้าแก่พอใจมากและยิ้มอย่างประจบ “คุณหนู เยี่ยเฟิงไม่เพียงแต่รูปงามเท่านั้น แต่ยังอ่านหนังสือมาเยอะและมีความสามารถทางบทกวี ได้ยินมาว่าเขาเข้าร่วมการชุมนุมแข่งขันวิชาการด้วย มีหลายคนอยากให้เขาดื่ม แต่เขาไม่เต็มใจ
เฮอะ ถ้าเถ้าแก่รู้ว่าเขาได้เข้าสู่รอบชิงชนะเลิศ เขาจะยังกล้าปฏิบัติกับเยี่ยเฟิงอย่างนี้ไหมนะ
กู้ชูหน่วนโยนเงินอีกหนึ่งร้อยตำลึงให้เขา “รีบเอาสุรากับอาหารที่เหลือมาได้แล้ว”
“ขอรับๆ”
ในไม่ช้าคนรับใช้อีกคนก็นำถ้วยและตะเกียบมาเพิ่มอีกชุดหนึ่ง
นางกะพริบดวงตาที่สุกใสเหมือนหยดน้ำและเอ่ยยิ้มๆ ว่า “พ่อเด็กยกอาหาร นั่งซี เขินอะไรกัน
เซี่ยวอวี่เซวียนกับชิวเอ๋อร์วุ่นวายใจ
ดวงตาที่หรี่มองเช่นนี้ ดูอย่างไรก็ไม่เหมือนผู้หญิง
เยี่ยเฟิงนั่งลงด้วยท่าทีที่สง่าและเอ่ยเรียบๆ ว่า “อยากให้ดื่มกี่จอก”
“สักสามจอกก่อนสิ”
เยี่ยเฟิงรินสุราให้ตัวเองและดื่มหมดภายในรวดเดียว จากนั้นจึงดื่มต่ออีกสองจอก
แม้ว่าจะกำลังดื่ม แต่เวลาที่เขาดื่มเขาจะใช้แขนเสื้อปิดเอาไว้ การเคลื่อนไหวของเขาทั้งสง่างามและน่ามอง เหมือนก้อนเมฆและสายน้ำที่ไหลไปเรื่อยๆ ตามกระแส
“ท่าทางของเจ้าช่างชำนาญยิ่งนัก เจ้ามาดื่มเป็นเพื่อนคนอื่นบ่อยรึ”
[ร้อน] อ่านนวนิยาย กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 34
นวนิยาย กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ได้รับการเผยแพร่ไปยัง บทที่ 34 พร้อมรายละเอียดใหม่ที่ไม่คาดคิด อาจกล่าวได้ว่าผู้แต่ง อี้หมิง ลงทุนใน กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ อย่างจริงใจเกินไป หลังจากอ่าน บทที่ 34 ฉันก็ทิ้งความเศร้า แต่อ่อนโยน แต่ลึกซึ้งมาก มาอ่านตอนนี้ บทที่ 34 และตอนต่อไปของซีรี่ส์ กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ที่ Good Novel Online ตอนนี้