ทันใดนั้นกู้ชูหน่วนก็ตะโกนว่า “เถ้าแก่”
“อ่า มาแล้วๆ มีอะไรให้รับใช้ขอรับ”
กู้ชูหน่วนยัดเงินหนึ่งพันตำลึงให้เขาแล้วชี้ไปที่เยี่ยเฟิง “ข้าอยากให้เขามานั่งดื่มด้วยกันสักสองสามจอก”
เถ้าแก่มองเงินหนึ่งพันตำลึงในมืออย่างชะงักงัน ดวงตาเป็นประกาย ท่าทางประจบสอพลอ “คุณหนูวางใจได้ ตราบใดที่คุณหนูสั่งมา ร้านของเราจะบริการให้อย่างดี เยี่ยเฟิง ทำไมยังไม่รีบไปดื่มเป็นเพื่อนคุณหนูท่านนี้อีก”
เยี่ยเฟิงไม่ปฏิเสธหรือน้อมรับ แววตาคู่นั้นสงบมากจนมองไม่ออกว่ากำลังคิดอะไรอยู่
“ข้ามีหน้าที่ยกอาหารมาให้ลูกข้า ไม่ได้มีหน้าที่ดื่มสุราเป็นเพื่อน”
“เจ้าบ้า เจ้ายังอยากจะทำงานนี้อยู่หรือไม่ ถ้าวันนี้เจ้าไม่ดื่มเป็นเพื่อนคุณหนู หอสุราอวิ๋นจุ้ยแห่งนี้ก็จะไม่ทนเจ้าอีก”
เถ้าแก่ร้อนใจ
แค่ดื่มสุราด้วยไม่กี่จอกก็ได้เงินมาตั้งหนึ่งพันตำลึง เรื่องดีๆ แบบนี้จะหาได้จากที่ไหนอีก
สีหน้าของเยี่ยเฟิงยังคงเยือกเย็นเช่นเคย ทว่ามือที่ซ่อนอยู่ในแขนเสื้อกลับค่อยๆ กำแน่น แสดงให้เห็นว่าจิตใจเขาเริ่มไม่สงบ
ชิวเอ๋อร์พยายามกระตุกแขนเสื้อกู้ชูหน่วน กระซิบอย่างร้อนใจว่า “คุณหนูเป็นผู้หญิงนะเจ้าคะ มีผู้หญิงที่ไหนเขาให้ผู้ชายมานั่งดื่มสุราเป็นเพื่อนบ้าง ถ้าข่าวแพร่ออกไปคุณหนูจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน”
“หน้าของข้าก็แขวนอยู่บนหัวตลอดมิใช่หรือ ยิ่งไปกว่านั้น ต่อให้ไม่มีเรื่องนี้ ชื่อเสียงของข้าจะดีได้สักแค่ไหนกันเชียว”
“คุณหนู...”
คุณหนูทุบตีซย่าอวี่จนตาย ทั้งยังล่วงเกินคุณหนูห้า อู่อี๋เหนียง แม้กระทั่งฮูหยินใหญ่ก็ไม่เว้น
เดิมทีนางก็อยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากอยู่แล้ว กลับไปที่จวนยังไม่รู้ว่าต้องถูกลงโทษหนักขนาดไหน วันนี้ต่อหน้าธารกำนัลยังจ้างให้ผู้ชายมาดื่มสุราด้วยกันอีก นะ... นี่... นี่มันเรื่องอะไรกัน มันจะเหลวไหลเกินไปแล้ว
กู้ชูหน่วนมองเยี่ยเฟิงอย่างพินิจพิเคราะห์
รองเท้าของเขาทั้งเก่าทั้งขาดรุ่งริ่งจนนิ้วเท้าบางนิ้วโผล่ออกมา แม้ว่าตัวเขาจะเต็มไปด้วยกลิ่นอายของตำราและหนังสือ แต่สองมือกลับเต็มไปด้วยรอยด้าน ซึ่งคิดดูแล้วน่าจะเป็นเพราะกรำงานหนักมานานหลายปี
ที่ผู้ชายคนนี้กลัวคือการมีชีวิตที่อัตคัดขัดสน
ถ้าหากไม่ใช่เพราะถูกบีบให้หมดหนทาง คนแบบนี้จะยอมมาเป็นลูกจ้างให้ขายหน้าได้อย่างไร
“ก็ได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...
เมื่อไหร่จะอัพต่อค่ะ...