กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 35

“โอ๊ะ เสี่ยวเซวียนเซวียนหึงแล้วเรอะ มาๆๆ ข้าก็รักเจ้าเหมือนกันนา”

เซี่ยวอวี่เซวียนปัดมือของกู้ชูหน่วนอย่างไม่นึกเกรงใจ หันไปพูดกับเยี่ยเฟิงอย่างโมโหว่า “ถึงอย่างไรเจ้าก็เป็นบัณฑิตผู้มีความรู้ความสามารถ มาดื่มสุรากับสตรีแบบนี้ได้อย่างไร ยังไม่รีบไปอีก”

เยี่ยเฟิงเป็นผู้มีความรู้ความสามารถ ทั้งยังเป็นเด็กยกอาหารธรรมดาๆ เมื่อถูกเซี่ยวอวี่เซวียนดูถูกติเตียนต่อหน้าสาธารณชนแบบนี้ ทุกคนคิดว่าเยี่ยเฟิงจะต้องโกรธแน่ๆ แต่ไม่คิดว่าเขาจะทำเพียงแค่ลุกขึ้นและคารวะพวกเขาอย่างสุภาพ จากนั้นจึงหันหลังเดินจากไป ทิ้งความทะนงตัวไว้เบื้องหลัง

“นี่ อย่าเพิ่งไป ข้ายังดื่มกับเจ้าได้ไม่เท่าไหร่เลย”

“แม่สาวอัปลักษณ์ นี่เจ้ายังเป็นผู้หญิงอยู่หรือเปล่า”

“เสี่ยวเซวียนเซวียน ข้าว่านับวันเจ้ายิ่งไม่น่ารักเลยนะ”

เซี่ยวอวี่เซวียนพยายามบังคับตัวเองเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เขาอกแตกตายเพราะความโมโห

หลังจากได้เห็นเรื่องของซั่งกวนฉู่และเยี่ยเฟิง เขาก็เข้าใจแล้วว่าผู้หญิงคนนี้เป็นพวกเจ้าชู้ประตูดิน

เห็นใครหน้าตาดีเข้าหน่อยก็แทบจะห่อเอากลับเรือน

“คุณหนู เหตุใดจึงทำให้บัณฑิตเยี่ยขายหน้าอย่างนี้ล่ะเจ้าคะ”

“เจ้าจะไปรู้อะไร”

กู้ชูหน่วนมองไปยังทิศทางที่เยี่ยเฟิงเดินจากไป มุมปากของนางก็กระตุกขึ้นเล็กน้อย

ไม่เคยมีชื่อเสียงในสังคม แต่กลับเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศได้ในคราวเดียว

เห็นกันอยู่ว่าชื่อเสียงของเขาเลื่องลือ โด่งดังและมีโชคลาภ แต่กลับยังมาทำงานเป็นเด็กยกอาหารในหอสุรา

น่าสนใจจริงๆ

เกรงว่าคนผู้นี้คงจะมีเรื่องราวมากมายเป็นแน่

“พี่ใหญ่ ทุกอย่างที่ท่านสั่งให้ซื้อเราซื้อมาครบแล้ว จ่ายไปทั้งหมดหนึ่งแสนสองหมื่นตำลึง แต่เครื่องปรุงยาทุกอย่างล้วนมีคุณภาพดีที่สุด”

หลิ่วเย่ว์และอวี๋ฮุยรีบวิ่งหิ้วกล่องใบหนึ่งมา ทันทีที่เห็นอาหารและสุราชั้นเลิศเต็มโต๊ะ พวกเขาก็จ้องตาเป็นมันและรีบคว้าตะเกียบกินอาหารมื้อใหญ่