กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 446

หูของกู้ชูหน่วนขยับ นางรับรู้ได้ถึงเจตนาฆ่าของผู้นำกองธงกล้วยไม้ เพียงแต่ความเร็วของนางยังคงเหมือนเดิม และนางยังคงรวบรวมกำลังภายในทั้งหมดเพื่อจู่โจมผู้นำกองธงดอกท้อ

ผู้นำกองธงทั้งสองร่วมมือกันโจมตี นางกำลังตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบและไม่มีทางที่จะชนะได้เลย ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็คงต้องพยายามฆ่าผู้นำกองธงดอกท้อให้ได้เสียก่อน จากนั้นค่อยลงมือผู้นำกองธงกล้วยไม้

ในขณะเดียวกัน นางก็เชื่อ เชื่อว่าอี้เฉินเฟยคงไม่ปล่อยให้นางตายอย่างอนาถในเงื้อมมือของผู้นำกองธงกล้วยไม้อย่างแน่นอน

"ตุ่บ......"

ผู้นำกองธงดอกท้อหมดหนทางหลบหนี เพราะถูกฝ่ามือกำลังภายในของกู้ชูหน่วนโจมตี จึงทำให้ร่างกายของเขาราวกับว่าวกระดาษที่ไร้เชือก หมดสิ้นเรี่ยวแรงและลอยออกไปและสุดท้ายก็กระแทกเข้ากับหินก้อนใหญ่อย่างเต็มแรง และมีเลือดออกเป็นจำนวนมาก

ความเร็วของกู้ชูหน่วนยังคงเหมือนเดิม นางกระโดดถีบผู้นำกองธงดอกท้อตกลงไปยังก้นหน้าผาของทะเลโลหิต

นางมีความแข็งแกร่งเพียงระดับกลางเท่านั้น แต่พลังที่ออกมานั้นกลับรุนแรงกว่ายอดฝีมือระดับสองเสียอีก

น่าสงสารผู้นำกองธงดอกท้อที่ต้องมาจบชีวิตลงเช่นนี้โดยกู้ชูหน่วนที่มีพลังกำลังอ่อนด้อยกว่าเขามากเช่นนี้

ในขณะเดียวกัน การลงมือฆ่าของผู้นำกองธงกล้วยไม้ก็ถาโถมเข้ามาไม่หยุด

อี้เฉินเฟยยกมือขวาขึ้น และราวกับว่าขลุ่ยหยกจะมีจิตวิญญาณพุ่งตรงไปที่ผู้นำกองธงกล้วยไม้

เดิมทีเป็นเพียงขลุ่ยธรรมดาอันหนึ่ง แต่บนตัวขลุ่ยนั้นกลับมีพลังของการสังหาร ผู้นำกองธงกล้วยไม้ตกใจมากกับขลุ่ยที่มีความร้ายกาจเช่นนี้ หากเขาถูกจู่โจมเข้า ก็นับว่าต้องสาหัสปางตายแน่ๆ

อี้เฉินเฟยเป็นคุณชายสามนักปราชญ์ขงจื๊อ เขามีชื่อเสียงในด้านความสามารถ แต่ไม่คิดว่าศิลปะการต่อสู้จะสูงส่งขนาดนี้

ถ้าเขาไม่ได้รับบาดเจ็บ เช่นนั้นแล้วฝีมือการต่อสู้ของเขาต้องเก่งกาจกว่าเขาอย่างแน่นอน?

หลังจากที่ผู้นำกองธงกล้วยไม้หลบขลุ่ยหยกเอาไว้ได้ ดอกไม้ที่อยู่รอบๆ ก็แตกออกจากกิ่งก้านและลอยขึ้นไปในอากาศ ส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ และสวยงามถึงขีดสุด

อย่างไรก็ตาม ผู้นำกองธงกล้วยไม้ไม่ได้รู้สึกผ่อนคลายเลยสักนิด

แต่อาการบาดเจ็บของอี้เฉินเฟยนั้นรุนแรงมาก และเขาอาจทนฝืนต่อไปได้ไม่นาน

หากเขาทนไม่ไหว เช่นนั้นแล้วการต่อสู้ครั้งนี้จะเปลี่ยนไปทันที

เสียงของขลุ่ยเปลี่ยนไป เหมือนกับเสียงกลองสงคราม เร่าร้อน และการโจมตีด้วยดาบที่ยิงไปที่ผู้นำกองธงกล้วยไม้ก็เร็วขึ้นเล็กน้อย

กู้ชูหน่วนรู้สึกดีใจเล็กน้อยที่อีกไม่นานก็จะสามารถจัดการทำให้ผู้นำกองธงกล้วยไม้ต้องจบชีวิตของเขาลงที่นี่ตลอดไป

ในขณะที่กำลังจะลงมือในขั้นตอนสุดท้าย กลับคาดไม่ถึงว่าอี้เฉินเฟยจะกระอักเลือดออกมา ร่างกายของเขาโซเซและเกือบจะล้มลง

สีหน้าของเขาซีดเซียว ชุดสีขาวหิมะของเขาเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดกลายเป็นดอกบัวหิมะที่ผลิบาน ขยับไปมาและแทรกซึมเข้าไป

"ท่านพี่เฉินเฟย"

กู้ชูหน่วนไม่ได้สนใจผู้นำกองธงกล้วยไม้อีกต่อไป และเข้าประคองอี้เฉินเฟยทันทีและส่งกระแสลมปราณแท้ของตัวเองไปให้อี้เฉินเฟยอย่างต่อเนื่อง

ผู้นำกองธงกล้วยไม้ถอนหายใจด้วยความโล่งอกในทันที

ผู้นำกองธงกล้วยไม้ใช้โอกาสที่เขากำลังบาดเจ็บนี้กำจัดพวกเขาทั้งสอง และจำเป็นต้องตอนนี้

เขารวบรวมพลังของเขาขึ้นมาเป็นเกราะ จากนั้นเกราะสีแดงเพลิงก็ปกคลุมพวกเขา

เกราะนั้นร้อนแรงอย่างรวดเร็ว สีหน้าของกู้ชูหน่วนเปลี่ยนไป นางส่งกระแสกำลังภายในให้อี้เฉินเฟยและใช้กำลังภายในของนางเพื่อต่อสู้กับเกราะไฟแดงเพลิงอาคมของผู้นำกองธงกล้วยไม้

เพราะความแข็งแกร่งของพละกำลังต่างกันมากและกู้ชูหน่วนยังต้องส่งกำลังภายในของนางให้กับอี้เฉินเฟยเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บ และจากนั้นเกราะไฟอาคมก็ยิ่งปกคลุมเรื่อยๆ

พวกเขาอาจถูกปกคลุมอย่างสมบูรณ์ในทุกขณะ

การเต้นของหัวใจของอี้เฉินเฟยเริ่มเต้นไม่คงที่ ร่างกายของเขาสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้