กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 534

sprite

“เขตหวงห้ามอยู่ที่ใด ท่านพาข้าไปเปิดหูเปิดตาหน่อยสิ”

จู่ๆกู้ชูหน่วนก็หัวเราะแล้วกล่าว

น่าหลานหลิงลั่วมองนางอย่างละเอียดราวกับว่าเข้าใจอะไรบางอย่างอยู่ในสายตา

“เจ้ามาที่หุบเขาตันหุยไม่ใช่ว่าพุ่งตรงมายังเขตหวงห้ามหรอกหรือ?”

“ข้าเกิดมาก็เป็นผู้ที่ชอบเสี่ยงอันตราย ยิ่งเป็นสถานที่ยิ่งลึกลับข้าก็ยิ่งอยากไป ท่านบอกมาคำเดียวว่าท่านจะพาข้าไปหรือไม่เถอะนะ”

“น่าขันสิ้นดี ข้าเป็นนายน้อยแห่งหุบเขาตันหุย เจ้าเป็นผู้ใดกันเหตุใดข้าถึงต้องเสี่ยงอันตรายพาเจ้าเข้าไปด้านใน นอกเสียจากว่าเจ้าจะเป็นภรรยาของข้า”

“ภรรยา? อันนี้พูดง่าย เช่นนั้นก็มอบให้ท่าน”

กู้ชูหน่วนหยิบหยกแขวนออกมาจากเอวแล้วโยนให้เขาโดยตรง

น่าหลานหลิงลั่วตกตะลึงและจ้องมองตรงไปยังหยกแขวนสี่เหลี่ยมซึ่งอบอุ่นดังชิ้นหยกในมือ

"นี่เอาไว้ทำสิ่งใด?"

“สิ่งของแทนใจอย่างไรหล่ะ การแต่งงานไม่ใช่เรื่องหนึ่งหรือสองวัน ข้ามอบสิ่งของแทนใจไว้ให้ท่านก่อนพวกเราก็ถือว่าหมั้นกันเอาไว้ก่อนแล้ว”

"......"

เนื่องจากน่าหลานหลิงลั่วรู้อยู่แล้วว่ากู้ชูหน่วนนั้นไม่ได้มากพิธีและตรงไปตรงมาแต่ก็อดตกใจไม่ได้

หญิงผู้นี้ก็ช่างง่ายดายเกินไปกระมัง

พวกเขาพบกันเพียงแค่สองครั้ง ครั้งแรกที่หุบเขาโลหิตหูหลู

นางไม่ได้มีความรู้สึกใดๆต่อเขาแต่เพียงแค่คำพูดประโยคเดียวกลับหมั้นหมายกันเลยโดยตรงหรือ?

นี่ช่างเร็วเกินไปหรือเปล่า?

“เหตุใด ท่านไม่ยินยอมหรือ?” กู้ชูหน่วนถามกลับ

น่าหลานหลิงลั่วไม่รู้จะตอบอย่างไรในเวลานี้

เขาเต็มใจอยู่แล้วแต่ว่าเลอะเทอะมากเช่นนี้จุดประสงค์นั้นก็ช่างชัดเจนยิ่งนัก

"หญิงที่ข้าต้องการ หัวใจและร่างกายของนางจะต้องเป็นของข้าเท่านั้นไม่ใช่ว่าหลอกใช้ข้า"

“ดวงตาข้างใดของท่านเห็นข้าหลอกใช้ท่านหรือ?”

"......"

กู้ชูหน่วนแย่งหยกแขวนกลับมาแล้วกล่าวอย่างโกรธเคืองว่า "ช่างเถอะ ในเมื่อท่านไม่ต้องการงั้นก็ถือซะว่าข้าไม่ได้พูด เช่นไรวันมะรืนก็เป็นงานชุมนุมกลั่นยาแล้วข้าจะเข้าไปด้วยความสามารถของข้าเองก็พอแล้ว”

น่าหลานหลิงลั่วมือเท้าว่องไวจึงได้แย่งหยกแขวนกลับมาอย่างมีเงื่อนไข

“มีหลักการใดที่นำสิ่งของแทนใจที่ให้แล้วกลับไปกัน ต่อจากนี้ไปเจ้าก็เป็นคู่หมั้นของข้าและเป็นคู่หมั้นของข้าแต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น เจ้าไม่สามารถแต่งงานกับผู้ใดได้อีก”

เขากล่าวแล้วก็หยิบหยกแขวนชิ้นหนึ่งออกจากอ้อมอกให้กู้ชูหน่วน หยกชิ้นนั้นเป็นหยกสีเขียวทั้งชิ้นโปร่งใสงดงาม เพียงแค่มองดูก็รู้ว่าเป็นหยกชั้นดี

กู้ชูหน่วนเพียงแค่ชำเลืองมองดูไปเช่นนั้นแล้วก็ใส่เข้าไปในวงแหวนอวกาศเลย

ยิ้มพร้อมกล่าวว่า "ได้ ข้ารับหยกแขวนของท่านเอาไว้แล้วงั้นตอนนี้ท่านพาข้าไปยังเขตหวงห้ามได้หรือยัง?"

“ต่อให้ข้าเป็นนายน้อยก็ไม่มีสิทธิ์พาเจ้าเข้าไป เว้นแต่ว่าเจ้าจะเป็นเจ้าแห่งหุบเขาหรือเป็นอันดับหนึ่งในการร่วมชุมนุมกลั่นยา แต่ว่าข้าสามารถพาเจ้าไปดูด้านนอกของเขตหวงห้ามได้"

กู้ชูหน่วนกัดฟัน "ได้ ด้านนอกเขตหวงห้ามก็ด้านนอกเขตหวงห้ามสิ"

นางไปสำรวจดูก่อน ถึงเวลานั้นก็จะช่วยประหยัดเวลาได้บ้าง

สำหรับคู่หมั้น......

หึ......

ฐานะในตอนนี้ของนางยังคงเป็นพระชายาหานอยู่ ต้องการจะแต่งงานกับนางเช่นไรก็ต้องผ่านด่านของเยี่ยจิ่งหานซะก่อน

“ท่านรอข้าสักครู่ข้าจะไปเรียนท่านพ่อบุญธรรมก่อน”

“เฮ้ๆๆท่านบอกท่านผู้เฒ่าผู้นั้นท่านผู้เฒ่านั้นยังจะให้ข้าไปด้านนอกเขตหวงห้ามอีกหรือ? เจ้าหนุ่มนี่ไม่ใช่ว่ามีกลอุบายใดอยู่หรอกนะ”

น่าหลันหลิงลั่วหัวเราะและร้องไห้ไม่ออก

ผู้มีกลอุบายไม่ใช่นางหรอกหรือ?

เขารู้ว่านางไม่ชอบเยี่ยจิ่งหานแต่ว่าตอนนี้นางก็ยังอยู่ในฐานะพระชายาหานแต่กลับรับปากว่าจะแต่งงานกับเขา นี่ไม่ได้เป็นการให้เขาบีบเยี่ยจิ่งหานซึ่งๆหน้าเข้าหรอกหรือ?

“พ่อบุญธรรมมีข้าเป็นลูกเพียงคนเดียว เรื่องการแต่งงานเรื่องใหญ่เช่นนี้จึงต้องเรียนให้พ่อบุญธรรมทราบเป็นธรรมดา ข้าไม่เพียงแค่จะเรียนให้พ่อบุญธรรมทราบเท่านั้นและยังต้องแจ้งทุกคนในหุบเขาตันหุยแม้กระทั่งทุกคนทั่วทั้งใต้หล้า"

"ไม่ต้องลำบากเช่นนี้หรอก"

นี่ไม่ได้ผลักนางไปยังตรงหน้าเยี่ยจิ่งหานหรอกหรือ?

ถึงตอนนั้นเยี่ยจิ่งหานก็จะไม่ตัดศีรษะนางหรอกหรือ

“ต้องสิ เจ้าแต่งงานกับข้าไม่ว่าอย่างไรข้าก็จะต้องมอบของขวัญแต่งงานอันมีมูลค่าแก่เจ้า จะทำให้เจ้ารู้สึกไม่ยุติธรรมได้เช่นไร”

กู้ชูหน่วนกลอกตาใส่

น่าหลานหลิงลั่วก็เป็นจิ้งจอกตัวหนึ่งเช่นกัน

จิ้งจอกเฒ่าตัวหนึ่ง

“ตามแต่ใจท่านเถอะ ข้ามีข้อเรียกร้องเพียงแค่ข้อเดียว พาข้าไปยังเขตหวงห้ามทันทีในตอนนี้ไม่เช่นนั้นการแต่งงานครั้งนี้จะถูกยกเลิกไป”

“รอข้าสิบห้านาที หลังจากสิบห้านาทีแล้วจะพาเจ้าไปในทันที”

เพิ่งกล่าวจบน่าหลานหลิงลั่วก็ได้หายตัวไปแล้ว

ในไม่ช้าหุบเขาตันหุยก็ตีระฆังมงคลขึ้น แม้แต่ผ้าสีแดงและโคมไฟสีแดงก็ได้แขวนขึ้นไปแล้ว

กู้ชูหน่วนหูดีได้ยินการสนทนาของลูกศิษย์ผู้ลาดตระเวน

“ได้ยินว่านายน้อยจะแต่งงานแล้ว เหตุใดถึงได้กะทันหันเช่นนี้ พวกเรายังไม่เคยเห็นนายหญิงน้อยเลย”

“ก็ใช่หน่ะสิ หากไม่ใช่นายน้อยถ่ายทอดคำสั่งด้วยตนเองข้ายังไม่อยากที่จะเชื่อเลย”

“ที่สำคัญที่สุดคืองานแต่งงานจะมีขึ้นในวันพรุ่งนี้ บอกว่าพรุ่งนี้เป็นวันชุมนุมการกลั่นยาอันใดหากนายน้อยแต่งงานอีกในหุบเขาก็จะยิ่งครึกครื้นมากขึ้นอีก”

“แล้วรู้หรือไม่ว่านายหญิงน้อยผู้นั้นเป็นคนไหน?”

“ไม่รู้สิ ไม่มีวี่แววเลยแม้แต่น้อย น่าจะเป็นลูกสาวของผู้อาวุโสคนใดกระมัง ก่อนหน้านี้ท่านเจ้าหุบเขาไม่ได้กล่าวว่าจะคัดเลือกจากรายชื่อหลานสาวของผู้อาวุโสสองสามท่านไม่ใช่หรือ?”

“หากว่าเป็นหลานสาวของผู้อาวุโสจริงๆก็น่าจะมีข่าวแพร่ออกมาแล้ว ไม่มีทางเป็นหลานสาวของผู้อาวุโสเป็นแน่”

“ข้าได้ยินมาว่าดูเหมือนว่าจะเป็นบุตรสาวที่รักของในขุนนางท่านใดในเมืองหลวงของรัฐเยี่ย”

“ไม่ใช่สิ เป็นหลานสาวของผู้อาวุโส”

"บุตรสาวของขุนนางในเมืองหลวง"

ผู้ลาดตระเวณหลายคนร้อนรนจนหูตาแดงก่ำ

กู้ชูหน่วนอดไม่ได้ที่จะกระทบลิ้น

เจ้าน่าหลานหลิงลั่วช่างรวดเร็วยิ่งนัก

นี่คือการประหารก่อนค่อยรายงานทีหลัง

งานชุมนุมการกลั่นยาเป็นวันเดียวกับงานแต่งงานแล้วนางจะเข้าร่วมการชุมนุมกลั่นยาได้อย่างไร?

และเมื่อเข้าร่วมแล้วหากว่านางได้อันดับหนึ่งหล่ะ? แล้วนางจะแต่งงานอันใดอีก

แต่งงานให้เหงาหรือ?

ในขณะที่ครุ่นคิดอยู่น่าหลานหลิงลั่วก็ได้มาถึงแล้วโดยที่บนใบหน้านั้นเผยรอยยิ้มอันสดใสอยู่

"เรียบร้อยแล้ว งานแต่งงานของเรากำหนดไว้วันมะรืนนี้ซึ่งมงคลเป็นทวีคูณ"

"......"

"มีความสุขหล่ะสิ"

หึ......

ความสุข......มีสิ่งใดน่ามีความสุข นี่ขุดเอาไว้ให้นางกระโดดเลยนะ

เร่งด่วนเช่นนี้? ไม่มีสามหนังสือหกพิธีการ? ไม่มีเครื่องยศ?

“เครื่องยศได้ตระเตรียมไว้ตั้งนานแล้ว ชุดแต่งงานเป็นรุ่นจำกัดของร้านอวิ๋นเทียนและเครื่องประดับก็เช่นเดียวกัน ส่วนสามหนังสือหกพิธีการท่านแม่ของอาหน่วนเสียชีวิตเร็วและก็ได้ตัดขาดความสัมพันธ์กับท่านพ่อ ดังนั้น......แต่เจ้าไม่ต้องเป็นห่วง ข้ารับประกันว่าจะจัดงานแต่งงานอันยิ่งใหญ่ให้แก่เจ้า"

อะไรวะ......

เจ้าจิ้งจอกตัวนี้ได้ตรวจสอบภูมิหลังของนางเรียบร้อยหมดแล้วสินะ

“แต่ว่า......ก่อนหน้านี้ข้าเคยแต่งงานมาก่อน และอีกฝ่ายคือเทพแห่งสงครามแห่งรัฐเยี่ย เขาทรงพลังและมีอำนาจมหาศาลเกรงว่าจะทำให้ขุ่นเคืองไม่ได้ ที่สำคัญที่สุดคือตอนนี้ข้ายังไม่ได้เลิกรากับเขา”

“ไม่เป็นไร เพียงแค่เจ้าต้องการแต่งงานกับข้า ทุกสิ่งทุกอย่างข้าสามารถจัดการให้หมดได้ ถึงแม้ว่าจะแตกหักกับเยี่ยจิ่งหานแล้วเช่นไร พวกเราหุบเขาตันหุยไม่เกรงกลัวผู้ใดอยู่แล้ว”

"......"

[ร้อน] อ่านนวนิยาย กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 534

นวนิยาย กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ได้รับการเผยแพร่ไปยัง บทที่ 534 พร้อมรายละเอียดใหม่ที่ไม่คาดคิด อาจกล่าวได้ว่าผู้แต่ง อี้หมิง ลงทุนใน กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ อย่างจริงใจเกินไป หลังจากอ่าน บทที่ 534 ฉันก็ทิ้งความเศร้า แต่อ่อนโยน แต่ลึกซึ้งมาก มาอ่านตอนนี้ บทที่ 534 และตอนต่อไปของซีรี่ส์ กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ที่ Good Novel Online ตอนนี้