กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 55

sprite

กู้ชูหน่วนกัดแอปเปิลพลางใช้มือข้างหนึ่งยันม้านั่งตัวยาวและลุกขึ้นไปขวางเอาไว้

“ช้าก่อน ท่านกงกง น้องห้าเจอเรื่องสะเทือนใจอย่างหนักจนความคิดผิดปกติ นางไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตนเองกำลังพูดถึงอะไร เหตุใดเราจึงต้องไปใส่ใจคนวิกลจริตด้วยเล่า”

หม่ากงกงมีท่าทีเคารพนบนอบขึ้นเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าเป็นกู้ชูหน่วน เขายิ้มและกล่าวว่า “ที่แท้ก็เป็นคุณหนูสามนี่เอง แม่นางผู้นี้ดูหมิ่นใส่ร้ายคุณหนูสามอย่างโจ่งแจ้ง แต่คุณหนูสามกลับไม่ถือโทษโกรธเคือง ช่างน่าเลื่อมใสยิ่งนัก”

“คนเป็นพี่น้องกันย่อมทะเลาะกันบ้างเป็นธรรมดา ผ่านแล้วก็ผ่านกันไป ไม่ทราบว่าท่านกงกงพอจะปล่อยไปสักครั้งได้หรือไม่”

คำพูดเพียงประโยคเดียวทำให้เหล่าขุนนางทั้งฝ่ายพลเรือนและทหารประทับใจกู้ชูหน่วนขึ้นมากโข

แม้ว่าคุณหนูสามตระกูลกู้จะเป็นคนหัวขี้เลื่อยและมีหน้าตาอัปลักษณ์ แต่อย่างน้อยนางก็เป็นคนจิตใจดี

ดวงตาของหม่ากงกงวาววับไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ เขาเอ่ยอย่างนอบน้อมว่า “ในเมื่อคุณหนูสามออกปากเอง เช่นนั้นคราวนี้จะไว้ชีวิตนางก็ได้ ทหารเข้ามานี่ มาพานางออกไป”

คำว่าโบยจนตายเมื่อครู่นี้ทำให้กู้ชูหลานหวาดกลัวจนแข่งขาอ่อน ตอนนี้นางทำได้เพียงปล่อยให้ทหารองครักษ์ลากตัวออกไป

นางรู้ว่าชีวิตของนางจบสิ้นลงแล้ว

กู้ชูอวิ๋นมีสติปัญญามากกว่านางและรู้ว่าหากยังก่อปัญหาต่อไปก็มีแต่จะทำให้พวกนางลำบาก ดังนั้นจึงได้แต่ยอมให้ทหารองครักษ์พาตัวออกไปอย่างไม่เต็มใจและเจ็บปวด

กู้ชูหน่วนแทะแอปเปิลดังกร้วมและนั่งลงที่เดิม

เซี่ยวอวี่เซวียนขยับเข้ามาใกล้ “แม่สาวอัปลักษณ์ เจ้าช่วยขอร้องแทนนางทำไมน่ะ”

กู้ชูหน่วนกลอกตาใส่เขาแล้วเบ้ปาก “ถ้านางตาย ข้าจะไปเอาเงินสามแสนตำลึงจากใครล่ะ”

นั่นซี เขารู้อยู่แล้วว่าแม่สาวอัปลักษณ์ไม่ได้ใจดีขนาดนั้น

สีหน้าของอัครเสนาบดีกู้ดำเหมือนก้นหม้อ เขาแทบอยากให้การชุมนุมแข่งขันวิชาการจบลงเสียเดี๋ยวนี้

ทางด้านซ้ายของกู้ชูหน่วนคือเจ๋ออ๋อง ส่วนทางด้านขวาคือเยี่ยเฟิง นางขยับเข้าไปใกล้เยี่ยเฟิงและเอียงศีรษะเข้าไปหา

“เหตุใดเจ้าจึงมาเข้าร่วมงานชุมนุมแข่งขันวิชาการรึ เพราะชื่อเสียงหรือเปล่า หรือว่าอยากเป็นขุนนาง”

เยี่ยเฟิงนั่งยืดหลังตรงและไม่ยอมตอบเลยจนนิดเดียว

กู้ชูหน่วนกลับไปนั่งที่ของตัวเองอย่างเบื่อหน่าย

“ตัวแทนจากรัฐหวามาถึง...”

“ตัวแทนจากรัฐฉู่มาถึง...”

“ตัวแทนจากรัฐจ้าวมาถึง...”

เหล่าขุนนางพากันลุกขึ้นยืนต้อนรับ

กู้ชูหน่วนหาวไปหนึ่งทีและนั่งอยู่อย่างนั้น จากนั้นจึงเอียงคอมองมองทูตตัวแทนจากแต่ละรัฐ

ทูตจากแต่ละรัฐมีเพียงห้าหกคน นั่นคือทั้งหมดที่มี

ระหว่างนั้นนางรู้สึกได้ว่ามีสายตาคอยจับจ้องนางอยู่เป็นครั้งคราว

นางเงยหน้าขึ้นและสบตาเข้ากับดวงตาที่ยิ้มแย้มอย่างอ่อนโยน

ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดกู้ชูหน่วนจึงรู้สึกอบอุ่นหัวใจเมื่อมองเห็นสายตาคู่นั้น มันเป็นความรู้สึกที่สงบและนางก็รู้สึกผ่อนคลายไปทั้งกายา

เมื่อมองชายผู้นั้นอีกครั้งก็พบว่าเขาอายุประมาณยี่สิบกว่าปี

เขาสวมเสื้อผ้าสีเขียวอ่อนชนิดที่มีรอยผ่าด้านหน้า ที่ชายเสื้อปักลายไม้ไผ่ซึ่งกำลังลู่ลม ดูแล้วเหมือนเป็นผู้ที่มารยาทงดงามและสุภาพเรียบร้อย

อ่าน กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ - บทที่ 55

อ่าน บทที่ 55 พร้อมรายละเอียดที่ยอดเยี่ยมและไม่ซ้ำใคร ซีรีส์ กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ หนึ่งในนิยายขายดีโดย อี้หมิง เนื้อหาบทบท บทที่ 55 - นางเอกเหมือนตกอยู่ในห้วงแห่งความสิ้นหวังปวดใจมือเปล่า แต่เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นอย่างไม่คาดคิด เหตุการณ์นั้นคืออะไร? อ่าน กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 55 สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติม