“บางทีเขาอาจจะไม่ได้มาเพื่อชิงอันดับหนึ่งก็ได้”
กู้ชูหน่วนชะงักทันทีที่สิ้นเสียงของตนเอง นางไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองจึงต้องแก้ตัวแทนเขาด้วย
“เขามาจากรัฐจ้าวซึ่งอยู่ห่างไกลจากรัฐเยี่ยนับพันลี้ แต่เจ้ากลับบอกว่าเขาไม่ได้มาเพื่อคว้าอันดับหนึ่ง แม่สาวอัปลักษณ์ สมองเจ้าไปถูกลาตัวไหนเตะมาหรือ”
“พูดอะไรอย่างนั้น” กู้ชูหน่วนหันไปมองเขา
เซี่ยวอวี่เซวียนบ่นพึมพำเบาๆ “น่าแปลก คราวนี้คนที่รัฐจ้าว รัฐฉู่และรัฐหวาส่งมาล้วนเป็นบัณฑิตที่มีชื่อเสียงในใต้หล้าทั้งนั้น”
“หมายความว่าอย่างไร”
เซี่ยวอวี่เซวียนชี้ไปยังเหล่าตัวแทนที่นั่งอยู่ เขาแนะนำทีละคนว่า “นั่น เจ้าเห็นหรือไม่ สามคนที่มาจากรัฐจ้าว คนหนึ่งคือเซียนกวี ความสามารถของเขาเป็นที่เลื่องลือไปทั่วหล้า ไม่มีใครที่ไม่รู้จักเขา ในการการชุมนุมแข่งขันวิชาการเมื่อสิบปีก่อน เขาเป็นผู้เดียวในหมู่ผู้มีความสามารถทั้งหมดที่ไม่เคยพ่ายแพ้เลย ส่วนอีกสองคนที่เหลือก็เป็นผู้มีชื่อเสียงเลื่องลือในรัฐจ้าวเหมือนกัน”
“ส่วนรัฐฉู่ คนหนึ่งคือปรมาจารย์หมากรุก คนหนึ่งเป็นหัวหน้าสำนักศึกษาของสำนักศึกษาวังหลวงแห่งรัฐฉู่ และอีกคนคือผู้ที่สอบจอหงวนได้เป็นอันดับหนึ่งในปีนี้”
“ลองดูที่รัฐหวา ให้ตาย สามคนนั้นเป็นผู้ที่สอบจอหงวนได้สามอันดับแรกของรัฐหวามิใช่หรือ รัฐหวาจะน่ารังเกียจเกินไปแล้ว เล่นเอาจอหงวนสามอันดับแรกมาหมดเลยนี่”
กู้ชูหน่วนชะโงกไปมองตัวแทนจากทั้งสามรัฐซึ่งกำลังทักทายกันและกัน ดวงตาของนางเป็นประกายคมกริบขึ้นมาแวบหนึ่งจนยากที่จะสังเกตเห็น
ก็แค่การชุมนุมวิชาการธรรมดา เหตุใดจะต้องส่งบัณฑิตที่ยอดเยี่ยมมามากมายขนาดนี้
เกรงว่าการชุมนุมแข่งขันวิชาการปีนี้คงจะมีลับลมคมในอะไรบางอย่าง
ที่ด้านหลังของนางมีแต่เสียงพูดคุยแสดงความเห็นของคนจากสำนักศึกษาวังหลวง
“น่าแปลกมาก ตลอดหลายปีมานี้จะเลือกคนหนุ่มสาวมาเข้าร่วมแข่งขันวิชาการมิใช่หรือ แล้วเหตุใดคราวนี้รัฐฉู่ รัฐหวาและรัฐจ้าวจึงส่งแต่คนมีชื่อเสียงมาล่ะ”
“นั่นนะซี ก่อนหน้านี้ก็ไม่เคยได้ยินว่าทั้งสามรัฐจะส่งผู้มีฝีมือสูงมาแบบนี้ ข้าว่ารัฐเยี่ยของเราแพ้แน่ กู้ชูหน่วนเป็นพวกหัวขี้เลื่อย เยี่ยเฟิงก็เป็นเพียงสามัญชน ส่วนเจ๋ออ๋องแม้ว่าจะเก่งแค่ไหนก็คงเทียบกับพวกเขาไม่ได้”
“แย่แล้วไง ข้าพนันข้างเจ๋ออ๋องไปหนึ่งพันตำลึง แล้วแบบนี้จะทำอย่างไรดี”
“ข้าเองก็เดิมพันไปสองพันตำลึง”
“เจ้าว่าพวกเขาไร้ยางอายเกินไปหรือเปล่า ขนาดจอหงวนอันดับหนึ่งของรัฐเรายังกระดากใจที่จะมาเข้าร่วมการชุมนุมแข่งขันวิชาการเลย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...
เมื่อไหร่จะอัพต่อค่ะ...