กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 596

เมื่อได้ยินเช่นนี้ กู้ชูหน่วนก็รู้สึกละอายใจเล็กน้อย

เยี่ยจิ่งหานช่วยชีวิตนางไว้หลายครั้งหลายครา นางไม่มีเหตุผลที่จะต้องสงสัยเขา

"ไม่ต้องหรอก เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับท่าน"

"สามีภรรยาก็เหมือนคนคนเดียวกัน เรื่องของเจ้าก็คือเรื่องของข้า ไปหลบเถอะ"

"ฮ่า ๆ ๆ ......ช่างเป็นสามีภรรยาที่รักใคร่กันอย่างลึกซึ้ง วันนี้พวกเจ้าทั้งสองคน ใครก็อย่าคิดว่าจะเอาไข่มุกมังกรไปได้"

ทันใดนั้นก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้น เสียงหัวเราะนั้นค่อนข้างแก่ แต่เต็มไปด้วยพลังที่แข็งแกร่ง

คนอื่น ๆ ยังอยู่ห่างไกล หากเสียงมาถึงแล้ว พวกเขาก็คงจะเป็นยอดที่มือที่ไม่มีใครเทียบได้

"หึ ๆ ๆ....."

ไม่นานก็มีชายชราสองคนปรากฏตัวขึ้นตรงหน้ากู้ชูหน่วนและเยี่ยจิ่งหาน

คนหนึ่งอายุหกสิบกว่า และอีกคนหนึ่งอายุเจ็ดสิบกว่า

ชายชราทั้งสองยังดูแข็งแรง เพียงแค่ยืนอยู่ตรงนั้นนิ่ง ๆ พวกเขาก็ดูสง่าผ่าเผยและน่าเกรงขาม แม้แต่อากาศก็เย็นลงเล็กน้อย

พวกเขาไม่ใช่ใครอื่น เป็นรองหัวหน้าเผ่าซือคงของเผ่าเพลิงฟ้า และผู้อาวุโสสูงสุดเสวี่ยเยี่ย

กู้ชูหน่วนและเยี่ยจิ่งหานสีหน้าเปลี่ยน

"เป็นพวกท่าน พวกท่านรู้จักที่นี่ได้อย่างไร？"

"เหอะ......พวกเจ้าหาที่นี่เจอ แล้วทำไมพวกเราจะหาไม่เจอ？"

กู้ชูหน่วนมองไปที่เยี่ยจิ่งหาน และส่งสายตาว่าเขาถูกสะกดรอยตามใช่หรือไม่

เยี่ยจิ่งหานส่ายหัว

เขาจะประมาทจนให้คนสะกดรอยตามมาได้อย่างไร

กู้ชูหน่วนหวาดระแวง และมักจะทำตัวลึกลับไม่เปิดเผย ดังนั้นเขาจึงส่งคนสนิทให้สะกดรอยตามนาง

ต่อมานางรวดเร็วมากจนลูกน้องของเขาตามไม่ทัน จึงรีบไปรายงานเขา หลังจากที่เขาคิดอย่างรอบคอบแล้ว เขาก็สงสัยว่านางจะมาที่ขั้วโลกเหนือ

เมื่อมาถึงขั้วโลกเหนือ เขาก็ยังไม่แน่ใจว่ากู้ชูหน่วนอยู่ที่นี่

จู่ ๆ กู้ชูหน่วนก็ยกริมฝีปากขึ้นและยิ้ม

"ที่แท้พวกท่านก็ตามเหวินเส่าอี๋มา"

"อ้อ......เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าพวกเราตามเหวินเส่าอี๋มา？"

รองหัวหน้าเผ่าซือคงและผู้อาวุโสสูงสุดเสวี่ยเยี่ยมองดูไข่มุกมังกรที่ห้อยลงมาจากน้ำตกด้วยความโลภ และค่อนข้างสนใจกับคำพูดของกู้ชูหน่วน

"ง่ายมาก พวกท่านโรยกลิ่นดอกบัวลงบนร่างของเหวินเส่าอี๋ ก่อนหน้านี้กลิ่นดอกบัวของเขาจาง ๆ แต่เมื่อมาที่ขั้วโลกเหนือ กลิ่นดอกบัวบนร่างของเขาก็เพิ่มขึ้น"

"อีกอย่างเขาก็เป็นนายน้อยของเผ่าเพลิงฟ้า แม้ว่าเผ่าเพลิงฟ้าจะพบกับศัตรูตัวฉกาจ แม้ว่าพวกท่านจะซ่อนเขาไว้บนเตียงน้ำแข็งในห้องลับเพื่อทำการรักษา แต่การรักษาก็ไม่จำเป็นต้องทำให้เขาไร้ความสามารถก็ได้ไม่ใช่หรือ"

"พวกท่านคิดไว้แล้วว่าข้าจะลักพาตัวเหวินเส่าอี๋ออกไป และพวกท่านก็รู้เรื่องเส้นทางลับนั้นแล้ว แต่พวกท่านก็ไม่กำจัดให้สิ้นซาก และจงใจปล่อยพวกเราไป พวกท่านปล่อยสายเบ็ดให้ยาว เพื่อตกปลาตัวใหญ่ ข้าเดาถูกใช่หรือไม่"

แต่ละคำที่กู้ชูหน่วนพูด ทำให้ใบหน้าของเยี่ยจิ่งหานอึมครึม

รองหัวหน้าเผ่าซือคงและผู้อาวุโสสูงสุดเสวี่ยเยี่ย ต้องการที่จะฆ่านากมากยิ่งขึ้น

เยี่ยจิ่งหานกล่าวอย่างโกรธเคือง "กู้ชูหน่วน ทำไมเจ้าถึงรู้กลิ่นบนร่างของเหวินเส่าอี๋ได้อย่างชัดเจนเช่นนี้？"