กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 860

“ยาอายุวัฒนะมากมายเช่นนี้เจ้าขโมยมา หรือว่า......เจ้าเป็นนักกลั่นยา?”

เหวินเส่าอี๋เหล่มองกู้ชูหน่วน แม้ว่าเขาจะเหล่มองแต่ก็มีความแน่วแน่อยู่ในคำพูดโดยที่มั่นใจแน่วแน่ว่านางเป็นนักกลั่นยา

“อายุยังน้อยรู้วิธีกลั่นยาและก็ยังรู้จักการ ควบคุมสัตว์ เจ้าไม่ธรรมดาเลยจริงๆ”

ยาอายุวัฒนัและสมุนไพรชั้นดรมากมายเช่นนี้ แม้แต่ราชวงศ์เมื่อเห็นเข้าก็ต้องอิจฉาไม่ต้องกล่าวถึงตระกูลทั่วๆไป

กู้ชูหน่วนยิ้มอย่างเขินอาย "หากว่าเจ้าชอบข้ามอบให้เจ้าก็ได้"

"หึ......"

เหวินเส่าอี๋หัวเราะเยาะเสียงหนึ่งด้วยความรังเกียจอยู่ในดวงตา จากนั้นเขาก็โบกมือจัดการเก็บกวาดสิ่งของมีค่าและยาอายุวัฒนะในวงแหวนอวกาศของนางไปจนสะอาดสะอ้าน

ความดูแคลนและการกระทำของเขาทำให้กู้ชูหน่วนรู้สึกโมโหเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

ในเมื่อดูถูกเหยียดหยามเช่นนี้ยังจะเอาสมบัติของนางไปทำสิ่งใด?

สิ่งของเหล่านี้เป็นทรัพย์สินทั้งหมดของนาง

กู้ชูหน่วนสาปแช่งด้วยเสียงทุ้มว่า "เจ้าโจร"

"อืม......"

เหวินเส่าอี๋ทำเสียงสูง

วงแหวนอวกาศซึ่งเดิมทีว่างเปล่าได้เกิดหีบสองสามใบบินออกมาอย่างแปลกประหลาด

เมื่อเหวินเส่าอี้เห็นเข้าก็สะบัดมือเปิดหีบออกซึ่งมีขนมเปี๊ยะดอกไม้หลายชิ้นอยู่ด้านใน

ขนมเปี๊ยะดอกไม้มีกลิ่นหอมอ่อนๆโดยมีกลิ่นกุ้ยฮวา กลิ่นชบา กลิ่นโบตั๋นและอื่น แม้กระทั่งว่ายังมีอากาศอันร้อนด้วย ดูลักษณะแล้วราวกับเพิ่งออกมาจากเตาได้ไม่นาน

เห็นได้ชัดว่ามีคนใช้วิชาเวทอันไร้เทียมทานผนึกขนมเปี๊ะดอกไม้ไว้ในวงแหวนอวกาศ

เมื่อเห็นขนมเปร๊ยะดอกไม้เหล่านี้ สมองของกู้ชูหน่วนก็เต้นแรงราวกับว่าภาพจำนวนนับไม่ถ้วนได้วนเวียนอย่างต่อเนื่องอยู่สมองของนาง แม้ว่าจะไม่ชัด้จนนางก็ยังสามารถเห็นชายหนุ่มโยนสง่างามผู้หนึ่งปรากฏขึ้นตรงหน้านางพร้อมกับมอบขนมเปี๊ยะดอกไม้ให้กับนาง

แต่ว่านางกลับมองไม่ชัดว่าชายหนุ่มผู้นั้นหน้าตาเช่นไร

เหวินเส่าอี๋เห็นขนมเปี๊ยะดอกไม้เหล่านั้นก็เกิดเปลวเพลิงลุกโชนขึ้นในดวงตา

“ต่อให้ตายไปแล้วเจ้าก็ยังเก็บขนมเปี๊ยะดอกไม้ที่เขามอบให้เจ้าเอาไว้? ยิ่งเจ้าอยากเก็บไว้ข้าก็ยิ่งอยากทำลาย”

ขมเปี๊ยะดอกไม้ทำให้เหวินเส่าอี๋โมโห

กลิ่นไอสังหารของเหวินเส่าอี๋พุ่งสูงขึ้นและลงมือไม่รักษาเอาไว้อีก ความแข็งแกร่งของภายในเหนือกว่าทะเลโลหิตโดยหมายทำลายวงแหวนอวกาศให้สิ้นซาก

อุณหภูมิสูงเกินไป รัศมีการสังหารกรุนแรงเกินไป

รูม่านตาของกู้ชูหน่วนหดตัว