“ยาอายุวัฒนะมากมายเช่นนี้เจ้าขโมยมา หรือว่า......เจ้าเป็นนักกลั่นยา?”
เหวินเส่าอี๋เหล่มองกู้ชูหน่วน แม้ว่าเขาจะเหล่มองแต่ก็มีความแน่วแน่อยู่ในคำพูดโดยที่มั่นใจแน่วแน่ว่านางเป็นนักกลั่นยา
“อายุยังน้อยรู้วิธีกลั่นยาและก็ยังรู้จักการ ควบคุมสัตว์ เจ้าไม่ธรรมดาเลยจริงๆ”
ยาอายุวัฒนัและสมุนไพรชั้นดรมากมายเช่นนี้ แม้แต่ราชวงศ์เมื่อเห็นเข้าก็ต้องอิจฉาไม่ต้องกล่าวถึงตระกูลทั่วๆไป
กู้ชูหน่วนยิ้มอย่างเขินอาย "หากว่าเจ้าชอบข้ามอบให้เจ้าก็ได้"
"หึ......"
เหวินเส่าอี๋หัวเราะเยาะเสียงหนึ่งด้วยความรังเกียจอยู่ในดวงตา จากนั้นเขาก็โบกมือจัดการเก็บกวาดสิ่งของมีค่าและยาอายุวัฒนะในวงแหวนอวกาศของนางไปจนสะอาดสะอ้าน
ความดูแคลนและการกระทำของเขาทำให้กู้ชูหน่วนรู้สึกโมโหเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
ในเมื่อดูถูกเหยียดหยามเช่นนี้ยังจะเอาสมบัติของนางไปทำสิ่งใด?
สิ่งของเหล่านี้เป็นทรัพย์สินทั้งหมดของนาง
กู้ชูหน่วนสาปแช่งด้วยเสียงทุ้มว่า "เจ้าโจร"
"อืม......"
เหวินเส่าอี๋ทำเสียงสูง
กู้ชูหน่วนรีบเปลี่ยนน้ำเสียงและท่าทางในทันที พร้อมกับหัวเราะแล้วกล่าวว่า "สมบัติทั้งหมดให้เจ้าแล้ว ท่านผู้อาวุโสเมื่อไหร่จะปล่อยข้าไปหล่ะ มือของข้าแทบจะไหม้เกรียมแล้วนะ"
“ถอดแหวนออกมา”
“ของทุกสิ่งก็ให้เจ้าไปหมดแล้ว เจ้าเอาแหวนวงนี้ไปก็ไม่มีประโยชน์อันใดแล้ว ข้าก็บอกไปแล้วว่าหากเจ้าชื่นชอบแหวนเช่นนี้ อีกไม่กี่วันข้าจะมอบดีกว่านี้อีกสองสามวงให้เจ้า”
“ข้าเอาแค่แหวนวงนี้”
แววตาของเหวินเส่าอี๋เต็มไปด้วยคำเตือน
กู้ชูหน่วนเชื่อหมดใจเลยว่าหากนางไม่ถอดแหวนออกเกรงว่าวันนี้นางจะต้องตายอยู่ที่นี่
แต่หากว่าถอดให้เขานางก็ยิ่งเชื่อว่าแหวนวงนี้จะหายไปจากโลกนี้ในตอนนี้
ก้มศีรษะลง กู้ชูหน่วนมองดูวงแหวนอวกาศที่ตนเองสวมอยู่ในมือ ไม่รู้ว่าเนื่องจากเหตุใดนางยิ่งมองดูแหวนก็ยิ่งรู้สึกคุ้นเคยและรู้สึกใกล้ชิดแบบหนึ่งมากขึ้นเรื่อยๆ
ความรู้สึกนี้ยังคงอยู่และตราตรึงอยู่ในใจนาง มีเสียงหนึ่งในจิตวิญญาณส่วนลึกบอกกับนางอยู่ตลอด
แหวนวงนี้มีความสำคัญกับนางยิ่งนัก
นางไม่สามารถสูญเสียแหวนวงนี้ไปได้
ความร้อนในมือของนางยิ่งอยู่ก็ยิ่งร้อนขึ้นเรื่อยๆ เหงื่อร้อนของกู้ชูหน่วนแตกโดยตรงซึ่งเจ็บปวดจนนางกระตุกขึ้นทั้งร่าง มือที่สวมแหวนอยู่ราวกับว่าจะไม่ใช่ของนาง
“ข้าจะนับถึงสาม หากว่าเจ้าไม่ถอดออกข้าจะตัดนิ้วของเจ้าซะ”
“ตัดมือของข้าเจ้าก็จะไม่ได้วงแหวนอวกาศ มันได้รับข้าเป็นเจ้าของแล้ว”
“หึ......ไม่ได้มาก็ทำลายไปเสีย หนึ่ง......”
กู้ชูหน่วนขมวดคิ้ว เผชิญหน้ากับยอดฝีมือขั้นสูงสุดระดับหก กลอุบายเล็กๆของนางไม่มีประโยชน์เลยแม้แต่น้อยแล้วยิ่งอีกฝ่ายเป็นผู้ที่มีความเฉลียวฉลาด
"สอง......"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...
เมื่อไหร่จะอัพต่อค่ะ...