ศาลาริมน้ำแห่งหนึ่งในเรือนอี้หยุน
อี้หยุนเฟยแต่งกายอย่างประณีตและเตรียมอาหารและเหล้าชั้นเลิศเอาไว้ เพื่อตั้งตารอที่จะได้พบกับกู้ชูหน่วนอย่างเป็นทางการ
ทว่าเขากลับคิดไม่ถึงว่าคืนนี้ไม่ได้มีเพียงกู้ชูหน่วน ทว่ากลับยังมีเหวินเส่าอี๋และเยี่ยจิ่งหาน
หัวใจที่กระวนกระวาย กังวล ตื่นเต้น และคาดหวังก็ตกลงสู่เบื้องล่างทันที และเข้ามาแทนที่ด้วยความโกรธและหนาวสั่น
นับตั้งแต่ที่เขารู้ว่านางคือจักรพรรดินีแห่งรัฐปิงและเป็นภรรยาของเขา เขาก็รู้สึกลำบากใจมาตลอด
เพราะสิ่งที่เขาต้องการคือคู่ชีวิตที่รักเดียวใจเดียวตลอดไป เขาไม่ต้องการแบ่งปันภรรยาของเขากับใคร และเขาจะไม่ยอมรับการมีภรรยาหลายคนอีกด้วย
แต่นางคือจักรพรรดินีแห่งรัฐปิง และก่อนหน้าที่จะแต่งงานกับเขา นางก็ได้แต่งงานกับผู้ชายไปแล้วสามคน
หลังจากต่อสู้กับความคิดที่อยู่ในใจมานาน ในที่สุดก็ทำใจยอมรับนางได้แล้ว จากนั้นจึงชวนนางไปดูพระจันทร์ด้วยกัน
และนาง......
"นายท่าน ฝ่าบาทเสด็จมาแล้ว นายท่านจะไปรับฝ่าบาทหรือไม่ขอรับ"
"บอกนางว่าคืนนี้ข้าไม่ค่อยสบายเท่าไร และไม่ต้องการเจอใคร"
คนรับใช้ตกตะลึง
ตั้งแต่ที่ตัดสินใจเชิญฝ่าบาทเข้ามาชมจันทร์ด้วยกัน นายท่านก็คอยหมกมุ่นอยู่กับการเลือกสรรเสื้อผ้าและการแต่งงานอย่างดีตลอดทั้งวัน และเป็นความสำคัญกับการชมจันทร์ในครั้งนี้อย่างมาก
ตอนนี้ฝ่าบาทเสด็จมาแล้ว ทว่านายท่านกลับไม่ยอมเจอ?
หรือว่าเพราะฝ่าบาทพาพระสวามีทั้งสองมาด้วย
ฝ่าบาทเองก็ไม่นึกถึงจิตใจของคนอื่นเอาเสียเลย
ได้รับเชิญจากหวงกุ้ยจวิน นางกลับพาพระสวามีทั้งสองมาเพื่ออะไร? เพื่อแสดงอำนาจต่อนายท่านอย่างนั้นหรือ?
กู้ชูหน่วนและทั้งสองตั้งใจฟังคำพูดของอี้หยุนเฟย
นางลูบหน้าผากของตัวเอง
นางเองก็ไม่ได้อยากพาเหวินเส่าอี๋และเยี่ยจิ่งหานมาด้วย แต่ทั้งสองกลับไม่รู้เป็นอะไร จู่ๆ ก็อยากจะมาที่เรือนอี้หยุนแห่งนี้
หากนางไม่พามาด้วย พวกเขาทั้งสองคงถล่มวังหลวงแน่นอน
ท่ามกลางสถานการณ์ที่ไม่สามารถทำอะไรได้ ทำให้สุดท้ายนางต้องพาพวกเขามาด้วย
ใครบอกให้พวกเขาเป็นยอดฝีมือที่มีวรยุทธ์ระดับหกขั้นสูงสุดล่ะ
เมื่อเห็นว่าพวกเขาไม่มีทีท่าจะกลับไป กู้ชูหน่วนจึงกระแอมออกมาสองสามครั้ง
"หวงกุ้ยจวินไม่ค่อยสบายแล้วยังไม่รีบไปเชิญหมอหลวงมาอีก"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
สนุกมากค่ะ ขอบคุณที่แปลให้อ่านนะคะ อ่านถึง 1174 แล้วรอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
ไม่อัพจบเหรอคะ...
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...