กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 1057

ทันใดที่ได้ยินว่าเสด็จพ่อและเสด็จแม่ของตนถูกนางฆ่าตาย ความรู้สึกของอี้หยุนเฟยก็เดือดพล่านขึ้นมา หากไม่ใช่เพราะผู้อาวุโสโหรงกับผู้อาวุโสฉีห้ามเอาไว้ เกรงว่าเขาคงพุ่งเข้าไปเอาชีวิตของนาง

“เพราะเหตุใด ข้ากับเจ้าโกรธแค้นอะไรกัน เหตุใดเจ้าจึงสังหารเสด็จพ่อและเสด็จแม่ของข้า”

“พวกเราไม่ได้มีความแค้นอะไรต่อกัน หากจะโทษก็ต้องโทษที่เจ้าเติบโตมาคล้ายกับคนผู้นั้นทุกประการ ในร่างกายของเจ้ายังมีกลุ่มวิญญาณของหญิงกากีผู้นั้นอยู่ครึ่งหนึ่ง”

อี้หยุนเฟยตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง

ผู้อาวุโสโหรงกับผู้อาวุโสฉีเองก็ตกตะลึงเช่นกัน

มีรูปร่างหน้าตาคล้ายกับคนผู้นั้น?

“เจ้าบอกว่าในร่างกายของฝ่าบาทมีวิญญาณของใครอยู่? และเจ้ารู้ได้อย่างไรว่าจิตวิญญาณของฝ่าบาทนั้นไม่สมบูรณ์?”

“แน่นอนว่าข้ารู้ ข้าไม่ได้รู้เพียงเท่านี้ ข้ายังรู้อีกว่าจิตวิญญาณอีกครึ่งหนึ่งนั้นอยู่ที่แผ่นอักษรสีเหลือง ขอแค่ได้แผ่นอักษรสีเหลืองมาครอบครอง ยืมพลังของแผ่นอักษรสีเหลือง ก็สามารถชดเชยจิตวิญญาณ และรักษาอาการป่วยของเขาให้หายได้”

พวกของผู้อาวุโสโหรงเต็มไปด้วยความสงสัย

ดูเหมือนฮวาอิ่งจะกำลังอารมณ์ดี ไม่ว่าพวกเขาถามอะไร นางก็ตอบออกมาทุกคำถาม

“พวกเจ้าจะต้องสงสัยมากเป็นแน่ เห็นกันอยู่ว่าข้าอยู่ในนครหลวงของรัฐอี้ เหตุใดจึงปรากฏตัวออกมาที่นี่ และใช้วิธีการใดในการสังหารจักรพรรดิอี้และฮองเฮาอี้”

“ฮึฮึฮึ......เพราะข้าเริ่มแผนการตั้งแต่สามปีที่แล้ว จักรพรรดิอี้และฮองเฮาอี้ถูกข้าวางยาพิษตั้งแต่แรก น่าขัน รัฐอี้ที่ยิ่งใหญ่ของพวกเจ้ากลับไม่มีหมอหลวงคนไหนสังเกตเห็นมันเลย”

“ตอนแรกข้าก็ไม่คิดว่ามันจะยุ่งยากถึงเพียงนี้ แต่ใครใช้ให้รัฐอี้มียอดฝีมือมากมายถึงเพียงนี้ และลูกสาวของนางตัวกากีนั่นยังกลืนพลังเข้าไปอีก”

อี้หยุนเฟยกัดฟันแน่น ความเกลียดชังเอ่อล้นออกมาจากดวงตาของเขา “พูดมาตั้งนาน เหตุใดเจ้าจึงสังหารเสด็จพ่อและเสด็จแม่ของข้า และเจ้าเป็นใคร?”

“เจ้าเด็กโง่ เจ้ายังฟังไม่รู้เรื่องอีกหรือไง? จักรพรรดิอี้และฮองเฮาอี้ไม่ใช่พ่อแม่ของเจ้า พ่อแม่ของเจ้าเป็นคนของเผ่าหยก พี่ชายของเจ้าชื่ออี้เฉินเฟย อายุมากกว่าเจ้าเพียงไม่กี่ปี เมื่อสามปีก่อนกระโดดลงเตากลั่นยาเพื่อสังเวย”