ยอดฝีมือระดับหกผู้สง่างามต้องมาจบชีวิตลงเช่นนี้ ช่างเป็นเรื่องที่น่าอนาถใจยิ่งนัก
ไม่เหลือใครคอยให้ความช่วยเหลือ มีเพียงเหวินเส่าอี๋คนเดียวเท่านั้น เหวินเส่าอี๋ผู้ถูกการโจมตีเป็นคนแรก พิณของเขาปลิวหายไป ฝ่ามือทั้งสองข้างเข้าปะทะหน้าออกของเขาอย่างรุนแรง
“พัฟ......”
เพียงฝ่ามือเดียว อวัยวะภายในของเหวินเส่าอี๋ได้รับบาดเจ็บสาหัส เขากำลังจะตาย
“แครก......”
เหวินเส่าอี๋ถูกบีบคอ ไม่ว่าเขาจะดิ้นรนอย่างไรก็ไม่สามารถหลุดออกไปได้
“เสี่ยวหูเตี๋ย”
“ไอ้สารเลว เจ้ากล้าหลอกล่อให้เยี่ยจิ่งหานร่วมมือกับเจ้าเพื่อสังหารข้า เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้ากับเยี่ยจิ่งหานเป็นอะไรกัน?”
แสงสว่างหายไปจากดวงตาทั้งสองข้างของเหวินเส่าอี๋ จากนั้นก็มองไปที่เยี่ยจิ่งหานด้วยความสงสัยราวกับว่าต้องการฟังคำตอบ
กู้ชูหน่วนนำมือขึ้นมาปิดปาก และมองไปยังเยี่ยจิ่งหานด้วยสายตาซึ่งเต็มไปด้วยความสงสัย
เยี่ยจิ่งหานวางกู้ชูหน่วนลง ความเกลียดชังที่แข็งแกร่งระเบิดออกมาจากดวงตาที่เย็นชาของเขา
“ข้ากับเจ้าไม่มีความสัมพันธ์กันโดยสิ้นเชิง”
“ดูเหมือนว่าเจ้าจะรู้ความจริงตั้งแต่แรก ฮ่าฮ่าฮ่า......ไม่มีความสัมพันธ์กันโดยสิ้นเชิง จริงที่พวกเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน ข้าอยากจะฆ่าเจ้าก็ฆ่า ข้าอยากจะทอดทิ้งเจ้า ข้าก็ทอดทิ้ง เมื่อยี่สิบปีก่อน เจ้าน่าจะตายไปแล้ว เหตุใดเจ้ายังมีชีวิตได้อยู่ถึงตอนนี้?”
“เจ้ารู้ไหมว่าความผิดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเจ้าคืออะไร? ความผิดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเจ้าก็คือ เจ้าไม่ควรมายังโลกแห่งนี้ ไม่ควรถูกผู้หญิงสารเลวนั่นชุบเลี้ยง และเติบโตมาถึงทุกวันนี้”
สีหน้าของเยี่ยจิ่งหานมืดมนลงเรื่อย ๆ เมื่อได้ยินแต่ละคำพูดของฮวาอิ่ง
“เกลียดใช่ไหม? ใครใช้ให้เจ้าเกิดมาโดยไม่เลือก และเกิดมาเป็นลูกของข้า”
บูม......
กู้ชูหน่วนแทบจะยืนไม่อยู่
ผู้หญิงนิสัยเสียคนนี้คือแม่ของเยี่ยจิ่งหาน?
มันจะเป็นไปได้อย่างไร?
เยี่ยจิ่งหานเกือบตายด้วยเนื้อมือของนางหลายครั้งแล้วไม่ใช่หรือไง?
แม้แต่เหวินเส่าอี๋ที่นิ่งสงบและไม่ค่อยสะทกสะท้านกับเรื่องต่าง ๆ ยังรู้สึกตกใจ
ฮวาอิ่งคือแม่ของเยี่ยจิ่งหาน?
เช่นนั้นพ่อของเยี่ยจิ่งหานเป็นใคร?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
สนุกมากค่ะ ขอบคุณที่แปลให้อ่านนะคะ อ่านถึง 1174 แล้วรอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
ไม่อัพจบเหรอคะ...
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...