กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 1071

“เป็นนายท่านหนึ่ง เท่ากับว่าเป็นนายท่านไปตลอดชีวิต ฝูกวงจะไม่มีวันหักหลังนายท่าน พัฟ......”

ลำแสงสองดวงพุ่งลงมา ฝูกวงกระอักเลือด

แต่เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ต่อให้เขาต้องตาย เขาก็ต้องปกป้องกู้ชูหน่วนเอาไว้ให้ได้

กู้ชูหน่วนรู้สึกประทับใจเป็นอย่างมาก

แววตาสีดำปนขาวคู่นั้นของฝูกวงแสดงให้เห็นถึงลักษณะที่อดทนและไม่ยอมแพ้ของเขา

นางพูดอย่างอ่อนแรง “ทำไมเจ้าถึงดื้อรั้นเช่นนี้ ลำแสงพวกนี้มันทำอะไรข้าไม่ได้”

ฝูกวงเม้มริมฝีปากของเขา

เมื่อลำแสงตกลงมาแล้ว มันจะไม่หยุดจนกว่าจะโดนใครสักคน

เขาทำได้เพียงรับการโจมตีของลำแสงไปทีละครั้ง เขาล้มลงครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เขาก็ยังลุกขึ้นมาป้องกันอยู่ด้านหน้าของกู้ชูหน่วนต่อไป

เขาไม่สนใจว่าลำแสงพวกนี้สามารถฆ่าคนได้หรือไม่ เขารู้เพียงแค่ว่า เขาจะไม่ยอมให้นายท่านของเขาได้รับอันตรายแม้แต่น้อย

ยิ่งไปกว่านั้น หากลำแสงนี้โจมตีใส่ร่างกายของนายท่านครบหนึ่งร้อยแปดครั้ง นายท่านของเขาก็ไม่มีทางรอด

ดังนั้นไม่ว่าอย่างไรเขาก็จะทำเช่นนี้ต่อไป

ทำเช่นนี้ต่อไปจนกระทั่งเยี่ยจิ่งหานและเหวินเส่าอี๋ร่วมมือกันเอาชนะฮวาอิ่ง และสังหารฮวาอิ่งจนตาย

กู้ชูหน่วนทั้งโกรธทั้งปวดใจ

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการต่อสู้กับฮวาอิ่ง ทำให้นางได้รับบาดเจ็บสาหัส หากถูกการโจมตีของลำแสงพวกนี้บ่อย ๆ นางเองก็ทนไม่ไหวเช่นกัน

นางไม่สามารถช่วยอะไรได้

เขาทำได้เพียงเฝ้าดูอย่างหมดหนทางในขณะที่ชีวิตฝูกวงกำลังจางหายไป

เมื่อเห็นลำแสงตกลงมาอีกครั้งหนึ่ง กู้ชูหน่วนรวบรวมพลังของนางผลักฝูกวงที่ลอยอยู่บนอากาศออกไป

นางกลัว

กลัวว่าการโจมตีครั้งนี้จะพรากชีวิตของฝูกวงไป

กู้ชูหน่วนหลับตา รอลำแสงแห่งการโจมตีพุ่งเข้ามายังร่างกายของนาง

แต่รออยู่นานก็ไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวด กู้ชูหน่วนจึงลืมตาขึ้นโดยไม่ทันตั้งตัว

และพบว่ามีเข้ามารับการโจมตีแทนนาง

คนผู้นี้ไม่ใช่ใครอื่น

เขาก็คือลั่วอิ่ง

แววตาคู่นั้นของลั่วอิ่งเยือกเย็นและไร้ซึ่งความรู้สึก จ้องมองไปยังการต่อสู้ที่กำลังดำเนินไปในระยะไกล เขาอยากจะเข้าร่วมการต่อสู้ใจจะขาด

เห็นได้ชัดว่าเขาอยากจะเข้าร่วมการต่อสู้ ร่วมสู้ไปกับพวกของเยี่ยจิ่งหานเพื่อสังหารฮวาอิ่ง

แต่เขาก็ยังอยู่ที่นี่