กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 1082

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเขาบาดเจ็บเกินกว่าจะพูดได้ หรือเพราะเขาขี้เกียจเกินกว่าจะตอบกลับมา เหวินเส่าอี๋จ้องมองอยู่นิ่ง ๆ โดยไม่พูดอะไร

หลังจากนั้น สิ่งที่พวกเขาทำนั้นทำให้ฮวาอิ่งโกรธจนแทบระเบิดออกมา

มีคนมากมายต้องการพลังของนางแต่ก็ไม่สามารถทำได้

คนพวกนี้ ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ปฏิเสธมันอย่างนั้นหรือ

พลังภายในลดลงอย่างต่อเนื่อง พลังของนางลดลงจากขั้นกลางของระดับมนุษย์เหลือเพียงแค่ขั้นสูงสุดของระดับเจ็ด ลงมาขั้นต้นระดับเจ็ด ขั้นกลางระดับหก จนกระทั่งถึงขั้นกลางระดับห้า

ใบหน้าของฮวาอิ่งเต็มไปด้วยความโกรธอันบิดเบี้ยว

แววตาของนางเต็มไปด้วยความดุร้าย ปล่อยหนอนกู่จำนวนมากออกมากัดกินร่างของกู้ชูหน่วน

“อาหน่วน......”

สีหน้าของเยี่ยจิ่งหานเปลี่ยนไปทันที เขารีบลุกขึ้นอย่างรีบร้อนแต่ก็ล้มลงไปกับพื้นอย่างรุนแรง

หนอนกู่ไม่ได้เพียงแค่มีพิษร้ายแรง แต่มันยังสามารถควบคุมร่างกายของผู้อื่นได้ หากถูกมันกัดเข้าไป อาหน่วนของเขาอาจจะกลายเป็นหุ่นเชิดได้ในทันที

และหนอนกู่จำนวนมากขนาดนี้ พุ่งเข้าหานางจากทั่วทิศทางในช่วงเวลาสำคัญของมหาเวทย์ดูดพลัง นางจะหลบการโจมตีของพวกมันได้อย่างไร

เยี่ยจิ่งหานอยากจะเข้าไปช่วย แต่เขาก็ไม่สามารถขยับร่างกายของตนเองได้ ไม่รู้ว่าจะช่วยนางได้อย่างไร

จอมมารและเหวินเส่าอี๋ก็ทำได้เพียงเปล่งเสียงออกมาด้วยความเป็นห่วง

ฮวาอิ่งมีเล่ห์เหลี่ยมมากมายพร้อมกับเวทมนตร์อันยอดเยี่ยม แม้ว่าเวลานี้นางกำลังตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่านางหมดหนทางที่จะรับมือ

“กล้าทำร้ายพี่หญิงของข้า ไม่ว่าฟ้าถล่มหรือดินทลาย ข้าจะทำให้เจ้าต้องเสียใจกับสิ่งที่เจ้าทำลงไปในวันนี้ แคก แคก แคก......”

ฮวาอิ่งเต็มไปด้วยความมั่นใจ

กู้ชูหน่วนไม่ต้องการดูดซับจากมหาเวทย์ดูดพลัง และนางก็ไม่สามารถใช้วรยุทธ์ของนางออกมาได้

หากเป็นเช่นนี้ต่อก็ยากที่จะปกป้องตนเอง แล้วนางจะต่อกรกับหนอนกู่ได้อย่างไร

ฮวาอิ่งมีหนอนกู่เป็นหมื่นตัว ขอแค่นางไม่ตาย หนอนกู่พวกนี้ก็ไม่มีวันจากไป

กู้ชูหน่วนยิ้มอย่างเยือกเย็น มองไม่เห็นเหมือนกันว่านางทำได้อย่างไร ตะขาบ แมงป่อง ตั๊กแตนพิษ งู และสัตว์มีพิษอื่น ๆ คลานขึ้นมาอย่างหนาแน่น

จากนั้นพวกมันก็สู้กับหนอนกู่

ป่าไผ่อันยิ่งใหญ่เต็มไปด้วยสัตว์มีพิษ จำนวนที่มากมายทำให้แค่เห็นก็รู้สึกขนหัวลุก

รูม่านตาของจอมมารหดตัวลง เขารีบโผเข้ากอดเยี่ยจิ่งหาน

“มีตะขาบเต็มไปหมดเลย ข้ากลัว”