กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 1084

“ไม่น่าใช่ มันควรจะเรียกว่าพิษร้ายของหนอนกู่มากกว่า เนื่องจากพิษธรรมดาทั่วไปไม่สามารถทำอะไรเจ้าได้ มีเพียงแค่พิษของหนอนกู่เท่านั้นที่สามารถทำได้”

“ข้าพยายามอย่างมากกว่าจะได้พิษหนอนกู่นี้มา ถึงกับขั้นต้องเดินทางไปยังเจียงหนาน และมันก็มีไว้สำหรับ......เจ้าโดยเฉพาะ ฮ่าฮ่าฮ่า......”

“ความเจ็บปวดของเจ้าจะเริ่มขึ้นจากหัวใจ จากนั้นก็แพร่ออกไปยังทุกส่วนของร่างกายราวกับถูกใบมีดนับพันทิ่มแทง เป็นไง กลัวหรือเปล่า นี่มันเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น หลังจากนี้มันจะยิ่งทำให้เจ้ารู้สึกว่าตายทั้งเป็น”

“ต่อให้ข้าตาย ข้าก็ไม่มีวันปล่อยเจ้าไปอย่างแน่นอน ฮ่าฮ่าฮ่า......”

กู้ชูหน่วนขมวดคิ้วด้วยความเจ็บปวด

ความรู้สึกเจ็บปวดเช่นนี้มันเจ็บปวดกว่าลำแสงเมื่อครู่หลายเท่า มันเจ็บเหมือนกับถูกใบมีดนับหมื่นเชือดเฉือน

มือทั้งสองข้างของนางสั่นโดยไม่ได้ตั้งใจ

จากหางตาของนาง เวลานี้พวกของเยี่ยจิ่งหานกำลังจับจ้องมาที่นางด้วยความเป็นห่วง

ดูเหมือนว่าจะกำลังพึมพำอะไรออกมา

นางเจ็บปวดมากจนการได้ยินของเธอนาง ๆ หายไป และจิตใจของนางก็เริ่มปั่นป่วน

หัวใจของกู้ชูหน่วนเต็มไปด้วยความเหี้ยมโหด นางกัดฟันแน่น อดทนต่อความเจ็บปวด และไม่สนว่าพลังภายในของฮวาอิ่งจะมีพิษปะปนอยู่ นางใช้มหาเวทย์ดูดพลังออกมาเต็มกำลัง ดูดซับพลังภายในของฮวาอิ่งอย่างบ้าคลั่งเพื่อหวังว่าจะให้อีกฝ่ายตายในชั่วพริบตา

หนอนกู่ถูกแมลงพิษกัดกินจนไม่เหลือซาก

ดวงตาของกู้ชูหน่วนแข็งทื่อ

บรรดาตะขาบ แมงป่อง งูพิษและอื่น ๆ คืบคลานขึ้นมาบนร่างกาย จากนั้นก็กัดลงไปบนร่างกายของนาง

รูม่านตาของเยี่ยจิ่งหานหดตัวลง

ดวงตาของจอมมารเบิกกว้าง

แม้แต่หัวใจของเหวินเส่าอี๋ก็บีบรัดแน่น และความกังวลก็พุ่งเข้าสู่หัวใจของเขาอย่างรวดเร็ว

สัตว์มีพิษมากมายขนาดนั้น......

ต่อให้นางแข็งแกร่งเพียงใดก็ไม่อาจควบคุมมันได้

แต่สิ่งที่อยู่เหนือความคาดหมายก็คือ เหล่าแมลงพิษที่กัดลงไปบนร่างกายของกู้ชูหน่วนค่อย ๆ ร่วงลงพื้น ไม่เคลื่อนไหว ร่างกายของมันมีควันสีดำอันชั่วร้ายลอยออกมา

ดวงตาของฮวาอิ่งบิดเบี้ยว

“เพื่อสังหารข้า เจ้าถึงกับยอมทิ้งทุกอย่าง ยอมทำร้ายตัวเอง ช่างเป็นอะไรที่อยู่เหนือความคาดหมายเสียจริง”

“อ่า......เลิกพูดไร้สาระได้แล้ว ตายซะเถอะ”

“อ๊าก......”

ฮวาอิ่งร้องโอดครวญออกมา

ความแข็งแกร่งของนาง......เวลานี้ร่วงลงไปอยู่ในระดับสาม

ระดับสอง......