จู่ ๆ ดวงตาอันอบอุ่นของเหวินเส่าอี๋ก็ฉายแววอาฆาตออกมาด้วยความเกลียดชังอย่างแรงกล้า
เจตนาฆ่า
ความเกลียดชัง
ไม่สามารถปกปิดเอาไว้ได้
มันช่างรุนแรงยิ่งนัก
หัวใจของกู้ชูหน่วนรู้สึกเจ็บปวดอย่างอธิบายไม่ได้
“เพราะเหตุใด......”
“ฝ่าบาทคิดว่าอย่างไร......”
“ผู้หญิงคนนั้นได้ตายไปแล้ว แม้ว่าเจ้าจะชุบชีวิตของนางขึ้นมา และสังหารนางอีกครั้ง นางก็ตายอยู่ดี ไม่สู้มอบแผ่นอักษรสีเหลืองให้ข้าเพื่อช่วยชีวิตของอี้หยุนเฟยจะดีกว่า”
“อี้หยุนเฟยจะเป็นหรือตาย แล้วมันเกี่ยวข้องอะไรกับข้า? แม้ว่าจุดจบของนางจะเป็นการเผชิญกับความตายเช่นกัน แต่กระบวนการนั้นต่างกัน ข้าต้องการให้นาง......ตายทั้งเป็น”
เกลียด......
ความเกลียดชังที่ท่วมท้น
แม้ว่าจะอยู่ห่างไกลเพียงใด กู้ชูหน่วนก็สามารถสัมผัสถึงมันได้
นางไม่อยากจะเชื่อ เหวินเส่าอี๋ผู้ซึ่งได้รับการขัดเกลาและมีจิตใจเมตตามาโดยตลอดจะตกอยู่ในสภาพเช่นนี้
“ดังนั้น หากข้าไม่มอบมันให้กับเจ้า วันนี้ข้าจะต้องตายอยู่ที่นี่ด้วยงั้นหรือ?”
เหวินเส่าอี๋ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา
แต่ร่างกายที่ตั้งตรงและสายตาอันเยือกเย็นของเขาได้บ่งบอกทุกอย่างไว้ชัดเจน
กู้ชูหน่วนยิ้มออกมา “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ก็ไม่มีอะไรต้องพูดคุยกัน เหวินเส่าอี๋ ข้าจะบอกเจ้าไว้ ข้าจะต้องเอาแผ่นอักษรสีเหลืองมาให้ได้ และ......แผ่นอักษรสีเหลืองก็ไม่ได้อยู่ที่ข้า”
“ไม่เป็นไร ไม่ได้แผ่นอักษรสีเหลือง อย่างน้อยได้วิญญาณของเจ้ามาก็ถือว่าเกินพอแล้ว”
“บูม......”
แท่งกระจกถูกโยนขึ้นไปบนท้องฟ้า
จากนั้นส่องแสงลงมาห่อหุ้มร่างกายของกู้ชูหน่วนไว้ด้านใน
ฝูกวงพยายามดิ้นรนเพื่อหลบหนีออกจากค่ายกลเซียนแห่งเสียงเพลง
ตะโกนออกมาด้วยความหวาดกลัวว่า “นายท่าน นั่นคือกระจกดูดซับวิญญาณ สมบัติลับของเผ่าเพลิงฟ้า มันจะดูดวิญญาณเข้าไปนึกไว้ด้านใน ท่านระวังด้วย”
“ข้ารู้แล้ว”
กระจกดูดซับวิญญาณ
ครั้งที่แล้วที่ถูกเหวินเส่าอี๋จับตัวไป
เขากับผู้อาวุโสอีกหลายคนใช้วิธีการเดียวกันในการจับตัวนางมาแล้วหนึ่งครั้ง
เพียงแต่พวกเขาไม่สามารถดูดซับวิญญาณของนางออกมาได้
กระจกดูดซับวิญญาณ จะสามารถดูดซับวิญญาณของนางออกมาได้งั้นหรือ?
ครั้งที่แล้วมันไม่มีประโยชน์ เพราะต้องการช่วยชีวิตนาง
แต่ใครนี้ที่ใช้มัน เขาไม่มีความรู้สึกเช่นนั้นอยู่ เขาต้องการดูดซับวิญญาณของนางให้สิ้นซาก
เหวินเส่าอี๋ไปถึงขั้นเจ็ดแล้ว
แต่นางเป็นเพียงขั้นต้นของระดับหก
ไม่ว่าจะใช้วิธีการใดในการต่อสู้ นางก็ไม่สามารถเอาชนะเขาได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความแข็งแกร่งของเหวินเส่าอี๋นั้นเกินกว่ายอดฝีมือขั้นเจ็ดผู้แข็งแกร่งทั่วไป
วันนี้ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องเกิดการต่อสู้แห่งความตาย
หากคู่ต่อสู้เป็นคนอื่น ต่อให้เป็นขั้นเจ็ด นางก็ไม่กลัว
แต่คู่ต่อสู้ของนางเป็นเหวินเส่าอี๋
ด้วยมิตรภาพหลายอันเนิ่นนาน แค่บอกว่าฆ่าก็ฆ่า หากบอกว่าไม่ปวดใจก็คงเป็นเรื่องโกหก
กู้ชูหน่วนยกดาบของนางขึ้นมา รวบรวมพลังในเพลงดาบ พุ่งทำลายค่ายกลเซียนแห่งเสียงเพลง
“หนีไป หนีไปให้เร็วที่สุด”
“นายท่าน......”
“เจ้าอยู่ที่นี่ต่อไปก็ช่วยอะไรไม่ได้ รีบหนีไป”
“ขอรับ ข้าจะไปหาคนมาช่วยท่านให้เร็วที่สุด”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
ไม่อัพจบเหรอคะ...
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...