กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 1125

กู้ชูหน่วนรู้สึกเวียนศีรษะเพราะอาการสั่นไหวอย่างรุนแรง

เมื่อนางลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ด้านหน้าของนางก็มีชายสูงวัยสองคนยืนอยู่

พวกเขามองนางด้วยสายตาที่มีความสุขและกังวลโดยไม่กะพริบตา ราวกับหากพวกเขากะพริบตาหรือพูดอะไรออกมา นางจะหายไปในทันที

กู้ชูหน่วนกะพริบตาครั้งแล้วครั้งเล่า

นี่ไม่ใช่ผู้อาวุโสหกและผู้อาวุโสไป๋เฉ่าแห่งเผ่าหยกงั้นหรือ?

เหตุใดพวกเขาจึงมาปรากฏตัวที่นี่?

นาง......ตายแล้วงั้นหรือ?

ภาพความเจ็บปวดอันเลวร้ายก่อนที่นางจะหมดสติไปไหลเข้ามาในสมองของนางอย่างท่วมท้น

กู้ชูหน่วนลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว

“เสี่ยวเยี่ยเยี่ย เจ้าหมาน้อย เหวินเส่าอี๋ เสี่ยวหยุนเฟย? เหตุใดพวกเขาจึงมาอยู่ที่นี่?”

ผู้อาวุโสหกขยี้ตา เขาไม่แทบเชื่อในสายตาตัวเอง

“ตาเฒ่าไป๋เฉ่า เจ้าหยิกข้าหน่อย นี่ข้ายังไม่ตื่นใช่ไหม”

“โอ้ย เจ้าหยิกข้าแรงไปแล้ว ข้าเจ็บจะตายอยู่แล้ว”

“ไม่ได้ฝันไป อาหน่วนของข้ามีชีวิตกลับมาอีกครั้งแล้ว เสี่ยวอาหน่วนของข้า เจ้าทำให้ปู่หกอย่างข้าเป็นห่วงแทบแย่”

กู้ชูหน่วนถูกผู้อาวุโสหกกอดแน่นอยู่ในอ้อมแขน นางรู้สึกได้ถึงหัวใจของผู้อาวุโสหกที่กำลังเต้นอย่างรวดเร็ว สัมผัสได้ถึงความตื่นเต้นของเขา

แต่ดูเหมือนนางจะถูกกอดแน่นจนเกินไปจนหายใจไม่ออก

ไป๋เฉ่าก็มีความสุขและตื่นเต้นมากเช่นกัน “หัวหน้าเผ่า ในที่สุดวันที่พวกเรารอคอยก็มาถึง ฟ้ามีตา ขอบคุณสรวงสวรรค์เป็นอย่างมาก”

กู้ชูหน่วนดันร่างของผู้อาวุโสหกออกและเว้นระยะห่างจากพวกเขา

“ข้ายังไม่ตายก็จริง แต่ข้าจะถูกเจ้ากอดแน่นจนตาย”

“ข้า......ข้าก็แค่ตื่นเต้นมากเกินไปเท่านั้นเอง อาหน่วน ข้า......”

“หยุดก่อน ข้ามีเรื่องจะถามเจ้า ที่นี่ที่ไหน?”

“ที่นี่คือผิงอัน”

“ตรงไหนของผิงอัน โลกมนุษย์? ยมโลก? หรือว่าดินแดนใด?”

“ตะเกียงวิญญาณของเจ้าดับลงในวันนั้น แต่ไส้ตะเกียงยังอุ่นอยู่และยังคงเป็นสีแดงเพลิง พวกข้าจึง......”

“เจ้าแค่ตอบคำถามของข้า”

“คำถามอะไร?”

ผู้อาวุโสหกมองหน้าผู้อาวุโสไป๋เฉ่าด้วยความงุนงง

ผู้อาวุโสไป๋เฉ่ายิ้มและกล่าวว่า “โลกมนุษย์ ดินแดนวิญญาณเยือกแข็ง หัวหน้าเผ่า เจ้าวางใจ นางยังมีชีวิตอยู่”

“เช่นนั้นพวกเจ้าเข้ามาที่นี่ได้อย่างไร?”

“ผู้อาวุโสระดับสูงและสาวกของเผ่าหยกทุกคนร่วมมือกัน ประกอบกับการร่วมมือของเยี่ยจิ่งหาน ทำให้สามารถฉีกรอยแยกแห่งห้วงมิติเข้ามาได้”

เวลานี้ไป๋เฉ่ายังคงตกอยู่ในอาการตื่นเต้น และไม่สามารถยับยั้งความสุขของเขาได้

“ค่ายกลที่คุณชายเยี่ยสร้างขึ้นมา จอมมาร คุณชายเยี่ย คุณชายเหวินและพวกข้าอีกสองคนสามารถเข้าออกระหว่างดินแดนเยี่ยอวี่กับดินแดนวิญญาณเยือกแข็งได้ตามใจชอบ บอกจากคนที่ข้ากล่าวมา ก็ไม่มีใครสามารถข้ามผ่านมันไปได้”

“แต่อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมารอยแยกแห่งห้วงมิติอ่อนแอมาก ใครก็ตามที่มีความแข็งแกร่งมากกว่าขึ้นเจ็ดก็สามารถทำลายมันได้ สามารถฉีกรอยแยกแห่งห้วงมิติได้ตลอดเวลา”

“แล้วพวกของเยี่ยจิ่งหานอยู่ที่ไหน?”

หัวใจของกู้ชูหน่วนเต็มไปด้วยความมืดมน

รอยแยกแห่งห้วงมิติจะเปิดออกได้อย่างอิสระ นางจินตนาการไม่ออกเลยว่าพวกของเยี่ยจิ่งหานต้องแลกกับอะไรไปบ้าง

ท่าทางแห่งความยินดีของผู้อาวุโสหกและไป๋เฉ่าแข็งทื่อ พวกเขาเริ่มหลบสายตา ไม่กล้ามองไปที่กู้ชูหน่วนตรง ๆ

“นี่......หัวหน้าเผ่า เจ้าเพิ่งจะฟื้นขึ้นมา จิตวิญญาณยังไม่มั่นคง ข้าว่าเจ้าควรพักผ่อนเสียก่อน รอให้ท่านหายเป็นปกติแล้ว พวกเราค่อย......”

กู้ชูหน่วนพูดออกมาอย่างเคร่งขรึม “ข้าต้องการรู้ความจริงของเรื่องราวทั้งหมด”