เยี่ยเฟิงสิ้นหวังจนถึงขีดสุด
ในขณะนี้ มิตรภาพในอดีตที่ผ่านมาสูญหายไปอย่างบ้าคลั่ง
เขารู้ว่ากู้ชูหน่วนจะมาที่นี่เพื่อคิดบัญชีกับเขา
แต่เขาคิดไม่ถึงว่านางจะเด็ดขาดถึงเพียงนี้
“ข้าจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย ส่งตัวซือม่อเฟยออกมาให้ข้า”
กู้ชูหน่วนนั้นแข็งแกร่งและไม่มีทางถอยกลับอย่างแน่นอน ทุกคนต่างรู้ดี หากเยี่ยเฟิงไม่คืนตัวจอมมารให้กับนาง การต่อสู้ครั้งนี้ก็เป็นสิ่งที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้
เหวินเส่าอี๋ก้าวมาด้านหน้าและเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้เช่นกัน
ทันใดนั้น เยี่ยเฟิงก็ยิ้มออกมา ลูบผมสีดำของเขาที่ถูกลมพัดปลิวไสวด้วยการเคลื่อนไหวอันสง่างาม
พูดออกมาทีละพยางค์ “เขา ตาย ไป แล้ว”
“ข้ารู้สึกเสียใจจริง ๆ ที่ตอนนั้นช่วยเจ้าเอาไว้”
เพียงแค่ประโยคสั้น ๆ แต่มันกลับทำให้สีหน้าของเยี่ยเฟิงเปลี่ยนไป เท้าของเขาไม่มั่นคง ทำให้โซเซไปสองสามก้าว
เสียใจ......
ช่วยเขา......
อ่า......
ที่แท้นางก็คิดแบบนี้นี่เอง
กู้ชูหน่วนดึงอาวุธออกมาจากเอวของนาง ยกดาบชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้า จากนั้นท้องฟ้าก็เริ่มเปลี่ยนสี
ท้องฟ้าที่แจ่มใสในตอนแรก เวลานี้มันถูกปกคลุมไปด้วยเมฆสีดำ จิตสังหารอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ซ่านไปทั่วทั้งพระราชวัง รวมถึงสวรรค์และโลก
ร่างกายของพวกองครักษ์ต่างสั่นเทาจะแทบยืนไม่ไหว
เป็นจิตสังหารที่รุนแรงเป็นอย่างมาก
เป็นแรงกดดันที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้
พวกเขาถูกกดดันจนแทบหายใจไม่ออก
ผู้หญิงคนนี้ แท้จริงแล้วนางแข็งแกร่งมากแค่ไหน
เมื่อเทียบกับนายท่านของพวกเขา นางก็คงไม่ได้อ่อนแอกว่าสักเท่าไหร่
กู้ชูหน่วนตะโกนออกมาอย่างเยือกเย็น “ปีศาจกลืนกิน”
เพียงแค่กล่าวว่าปีศาจกลืนกิน พลังอันยิ่งใหญ่ที่เต็มไปด้วยจิตสังหารก็พุ่งไปทางเยี่ยเฟิง องครักษ์ที่อยู่ใกล้กับเยี่ยเฟิง สลายกลายเป็นควันไปในทันที แม้แต่เศษซากของกระดูกก็ไม่เหลือ
“กระจายตัว รีบหนีไป”
ไม่รู้ว่าองครักษ์คนไหนในกลุ่มเป็นคนพูดประโยคนี้ออกมา แต่มันให้เหล่าองครักษ์วิ่งหนีออกไปด้านนอกกันอย่างอลหม่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...
เมื่อไหร่จะอัพต่อค่ะ...