กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 118

กู้ชูหน่วนยิ้มเยาะเย้ย

พระพันปีกำลังพยายามปกปิดหรือ?

หากหยกชิ้นนี้เป็นหยกที่แสนธรรมดาเช่นนั้น เช่นนั้นแล้วพระองค์จะดูร้อนรนไปทำไม?

สิ่งที่จักรพรรดิองค์ก่อนมอบให้กับองค์หญิงตังตังก็ไม่ได้มีเพียงแค่สิ่งนี้สิ่งเดียว องค์หญิงตังตังยังมอบเงินตำลึงให้กับนาง มีสิ่งของจำนวนมากที่เป็นของที่จักรพรรดิองค์ก่อนหลงเหลือไว้ให้กับนาง

กู้ชูหน่วนไม่ได้พูดอะไร

ดูเหมือนว่าพระพันปีจะเข้าใจสิ่งเหล่านี้ จากนั้นจึงพูดและหัวเราะออกมา "แน่นอนว่าข้าจะไม่เอาไปง่ายๆ ตังตังแพ้เงินเดิมพันเจ้าสิบเอ็ดล้านตำลึงไม่ใช่หรือ ข้าขอใช้เงินจำนวนยี่สิบสี่ล้านตำลึงเพื่อแลกกับหยกจันทร์เสี้ยวกับเจ้า"

เฮ้อ......

ทุกคนต่างพากันถอนหายใจ

ยี่สิบสี่ล้านตำลึง......

นี่มันมากเกินไปหรือไม่?

องค์หญิงตังตังรีบกระโดดออกมาทันที "เสด็จแม่ ก็แค่หยกจันทร์เสี้ยวอันเดียวเท่านั้นเอง จะมีค่าถึงยี่สิบสี่ล้านตำลึงได้อย่างไร"

พระพันปีดุว่า "เจ้าจะไปรู้อะไร นั่นเป็นของขวัญที่จักรพรรดิองค์ก่อนมอบให้เป็นของขวัญ"

"แต่ว่า......"

องค์หญิงตังตังเหมือนต้องการจะพูดอะไรอีก จากนั้นสีหน้าของพระพันปีก็เคร่งขรึมลง คำเตือนในดวงตาของพระองค์ชัดเจนมากจนนางตกใจมากจนไม่กล้าพูดออกมา

นางไม่เข้าใจเลยจริงๆ

เพียงแค่หยกแผ่นเดียวเท่านั้น จะต้องกระวนกระวายใจเช่นนั้นเลยหรือ?

นางอยากจะโยนหยกชิ้นนั้นทิ้งไปตั้งนานแล้ว

เซี่ยวอวี่เซวียนตกใจจนแทบจะกระโดดออกมา เขาออกแรงดึงแขนเสื้อของกู้ชูหน่วนและรีบพูดว่า "แม่สาวอัปลักษณ์ เจ้ายังมัวนิ่งเฉยทำอะไรอยู่ รีบตอบรับไปสิ เงินยี่สิบสี่ล้านตำลึงไม่น้อยเลยนะ"

กู้ชูหน่วนสะบัดมือของเขาออก

ไม่กลัวคู่ต่อสู้ที่เก่งกาจดั่งเทพ แต่กลัวจะมีเพื่อนร่วมรบที่เป็นควาย คำพูดนี้ถูกต้องที่สุด

ยิ่งพระพันปีร้อนรนมากเพียงใด ก็ยิ่งแสดงให้เห็นว่าหยกชิ้นนั้นไม่ธรรมดา

หากก่อนหน้านี้เป็นเพียงความสงสัย เช่นนั้นตอนนี้นางสามารถยืนยันได้ว่าหยกจันทร์เสี้ยวชิ้นนั้นต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน