กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 164

เขาขมวดคิ้วแน่นและใช้มือข้างหนึ่งกุมท้องไว้

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง เขาก็หยิบฟืนแห้งขึ้นมาจากพื้น ใส่เข้าไปในปากแล้วกัดไว้ จากนั้นก็เอื้อมมืออีกข้างไปที่ท้อง และฝืนดึงมีดที่แทงลึกเข้าไปในช่องท้องออกมา

มีดถูกดึงออกมาและเลือดก็พุ่งออกมาด้วย

เขาเจ็บปวดมาก แต่ก็กัดฟันและกลืนเสียงคร่ำครวญทั้งหมดลงไปในลำคอ โดยไม่ส่งเสียงใด ๆ ออกมา

หากไม่ใช่เพราะร่างกายของเขาสั่นอยู่ตลอดเวลา เกรงว่าจะเข้าใจคิดว่าเขาแค่ดึงเอาของธรรมดาออกมาจากช่องท้อง

เมื่อดึงมีดเล่มหนึ่งออกมาแล้ว เขาก็ดึงมีดเล่มอื่น ๆ ออกมา

เลือดไหลหยดเต็มพื้นจนทำให้กู้ชูหน่วนตาพร่ามัว

เซี่ยวอวี่เซวียนกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "เขาเป็นเช่นนี้…จะตายหรือไม่？"

กู้ชูหน่วนส่ายหัว

"ข้าไม่รู้ว่าเขาจะรอดหรือไม่ แต่หากเข้าไปตอนนี้ จะทำให้เขาตายเสียดีกว่ามีชีวิตอยู่"

ทุกคนล้วนแต่มีศักดิ์ศรี

เยี่ยเฟิงก็ไม่ยกเว้น

มีดทั้งหมดห้าเล่ม เยี่ยเฟิงดึงออกมาด้วยตนเองสามเล่ม จากนั้นพละกำลังของเขาก็ดูเหมือนจะหมดลง เขาพิงผนังและหน้าอกของเขาขยับขึ้นลง

เหงื่อขนาดเท่าเม็ดถั่วและเลือดไหลหยดลงมา เยี่ยเฟิงมองออกไปนอกหน้าต่าง นัยน์ตาสีแดงเลือดเต็มไปด้วยความเข้มแข็งและโศกเศร้า

เวลาค่อย ๆ ผ่านไป หยดน้ำตาพร่างพราวไหลออกมาจากหางตาของเยี่ยเฟิง ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ เขากอดเข่าและก้มหน้าลงชิดหัวเข่า จากนั้นก็ร้องไห้อย่างไม่มีเสียง

นี่เป็นท่าทางที่บ่งบอกว่าหมดหนทางและสิ้นหวังที่สุด

หากเขาสามารถร้องไห้ออกมาได้ก็คงดี แต่เขาก็ระงับเสียงร้องไห้ของตัวเองไว้

ร่างกายของเขาสั่นเทาและกลั้นเสียงร้องไห้เอาไว้ กู้ชูหน่วนและเซี่ยวอวี่เซวียนใจสลาย

สีหน้าที่เย็นชาของกู้ชูหน่วนโกรธขึ้นมาในทันที "เล่าให้ข้าฟังอย่างละเอียด"

"ขอรับ เยี่ยเฟิงเป็นเด็กกำพร้า เขาเติบโตขึ้นมาในเผ่าปีศาจ ผู้นำกองธงกล้วยไม้มีความชอบที่พิเศษ เขาชอบทรมานคน และยังชอบ.....ตอนที่เยี่ยเฟิงอายุห้าขวบ เป็นเพราะเขาหน้าตาดี อีกทั้งยังประพฤติตัวดีและรู้ความ จึงถูกส่งไปให้ผู้นำกองธงกล้วยไม้ และผู้นำกองธงกล้วยไม้ก็ทำให้เขาด่างพร้อย"

ทันใดนั้นเซี่ยวอวี่เซวียนก็ขัดจังหวะ "เดี๋ยวก่อน เมื่อครู่เจ้าว่าอะไรนะ ห้าขวบ？ตอนที่เยี่ยเฟิงอายุห้าขวบ เขาถูกผู้นำกองธงกล้วยไม้ข่มเหงรังแก？"

"ใช่......"

เมื่อครู่ตอนที่เขาได้รับข่าวก็ตกใจมากเช่นกัน

หลังการการตรวจสอบ เขาก็รู้ว่าไม่ได้มีแค่เยี่ยเฟิงคนเดียว แต่ยังมีเด็กอีกมากมาย

และเด็กส่วนใหญ่เหล่านั้นก็ถูกข่มเหงจนตาย

"หลายปีที่ผ่านมาผู้นำกองธงกล้วยมักจะข่มเหงเยี่ยเฟิงอยู่เสมอ วันเวลาในเผ่าปีศาจของเขาช่างยากลำบาก ชีวิตขัดสนต้องทนหิวทนหนาว และถูกทารุณอย่างโหดเหี้ยม หากจะพูดว่าตายเสียยังจะดีกว่ามีชีวิตอยู่ ก็ไม่พูดเกิดจริงเลยแม้แต่น้อย"

"ผู้นำกองธงกล้วยไม้ต้องการระฆังวิญญาณสะบั้น แต่ระฆังวิญญาณสะบั้นอยู่ในพระราชวัง ของรัฐเยี่ย และในวังก็เต็มไปด้วยคนของท่านหานอ๋องเทพแห่งสงคราม ผู้นำกองธงกล้วยไม้เข้าไปขโมยระฆังวิญญาณสะบั้นหลายครั้ง แต่ก็ไม่สำเร็จ เขาได้ยินมาว่าจักรพรรดิเยี่ยจัดงานชุมนุมแข่งขันวิชาการ และจะนำระฆังวิญญาณสะบั้นมาเป็นของรางวัลให้แก่ผู้ชนะ ดังนั้นผู้นำกองธงกล้วยไม้จึงให้เยี่ยเฟิงที่มีความสามารถเป็นเลิศมาเข้าร่วม"