กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 188

หลี่เหิงตกใจ "ท่านผู้เฒ่า ท่านตรวจสอบผิดพลาดไปหรือไม่?"

สีหน้าของท่านผู้เฒ่าเฉินเคร่งขรึม "ทำไมหรือ เจ้าสงสัยในความสามารถของข้าหรือว่าเจ้าสงสัยในตัวข้าอย่างนั้นหรือ?"

"ข้า......ข้าไม่กล้า......แต่ว่า......"

"ข้าก็พอรู้ในด้านทักษะทางการแพทย์อยู่บ้าง ไม่เช่นนั้นให้ข้าลองดูเถอะ" อาจารย์ผู้หญิงอีกคนยืนขึ้นและยืนออกมา นางเป็นอาจารย์ผู้หญิงเพียงคนเดียวในสำนักศึกษาแห่งนี้ นางชื่อเสียงในด้านทักษะทางการแพทย์มาโดยตลอด และนางก็มีความยุติธรรมเสมอ

มีนางเป็นผู้ตรวจวัดชีพจรเช่นนี้ ทำให้ทุกคนต่างรู้สึกเชื่อมั่นขึ้นมาก

อาจารย์ซู่จับข้อมือของเยี่ยเฟิงเพื่อตรวจวัดชีพจร ใบหน้าที่เรียบสงบของนางก็เปลี่ยนไปอย่างมาก เช่นเดียวกับท่านผู้เฒ่าเฉิน นางมองไปที่ใบหน้าซีดขาวของเยี่ยเฟิงด้วยความไม่เชื่อและดวงตาที่ดูตื่นตระหนกตกใจนี้ไม่อาจปกปิดหรือซ่อนเร้นเอาไว้ได้

ทุกคนต่างงงงวย

ก็แค่การตรวจวัดชีพจรไม่ใช่หรือ?

ทำไมแต่ละคนถึงดูตกอกตกใจเช่นนี้? อีกอย่าง แถมยังดูทีท่าเห็นอกเห็นใจ......

อาจารย์ฉางพูดออกมาด้วยความลังเล "เป็นอย่างไรบ้าง?"

อาจารย์ซู่พยายามอย่างมากเพื่อให้ภายในใจของนางสงบลงและค่อยๆ พูดขึ้นมา "มือซ้ายของเยี่ยเฟิง ตั้งแต่นิ้วมือไปจนถึงข้อมือได้ถูกทำให้หักลงทั้งหมดและไม่เพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น มือซ้ายของเขาไร้เรี่ยวแรงจนไม่สามารถใช้มีดได้ คนร้ายจะเป็นเขาไปไม่ได้"

นิ้วมือไปจนถึงข้อมือได้ถูกทำให้หักลงทั้งหมดและไม่เพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น?

เกิดอะไรขึ้น?

หรือว่ามีคนทำให้กระดูกนิ้วมือของเยี่ยเฟิงหักจริง?

สีหน้าของอาจารย์ฉางซีดเผือดเป็นพักๆ สำหรับผลลัพธ์นี้ เขาไม่อาจยอมรับได้

"ต่อให้มือซ้ายของเขาไม่สามารถออกแรงใช้มีดได้ แต่หากเขาจงใจใช้มือขวาฆ่าคน ทำให้เขาดูเป็นคนถนัดซ้ายและสร้างความสับสนให้กับทุกคนล่ะ?"

อาจารย์ซู่และท่านผู้เฒ่าเฉินต่างรู้สึกไม่พอใจ

"อาจารย์ฉาง ข้ารู้ว่าหัวหน้าสำนักศึกษาและอาจารย์หรงถูกฆ่าตายจึงทำให้ท่านร้อนรนกระวนกระวายใจ แต่เยี่ยเฟิงไม่สามารถใช้มีดทางซ้ายได้ เขาไม่สามารถฆ่าคนได้ ขุนนางผู้ชันสูตรศพก็ได้พูดไปแล้วว่ามีเพียงผู้ที่ถนัดซ้ายเท่านั้นที่สามารถทำให้เกิดแผลเป็นลึกทั้งทางขวาและตื้นทางซ้าย สิ่งนี้ไม่สามารถปลอมแปลงขึ้นได้ ท่านอย่าได้ใส่ร้ายเยี่ยเฟิงเลย"

"ท่านผู้เฒ่าเฉิน อาจารย์ซู่ พวกท่านก็เชื่อว่าเยี่ยเฟิงเป็นคนฆ่าหัวหน้าสำนักศึกษาและอาจารย์หรงไม่ใช่หรือ? ทำไมพวกท่านเพียงแค่ตรวจวัดชีพจรครั้งเดียว จึงได้เปลี่ยนท่าทีเช่นนี้ล่ะ?"

จะไม่เปลี่ยนได้อย่างไร?