อี้เฉินเฟยและกู้ชูหน่วนทดสอบเลือดและยืนยันว่าไม่มีปัญหา คนที่ป้อมปราการยังต้องการให้ผู้ถือธงอื่นทดสอบเลือดกู้ชูหน่วนจึงตบไปอย่างแรง
“เดิมทีก็เร่งรีบอยู่แล้ว คนจำนวนมากเช่นนี้ทดสอบหมดจะต้องถึงเวลาใด? พวกเจ้าจงใจฝ่าฝืนคำสั่งของผู้นำกองธงหรือ? หรือว่าจงใจฝ่าฝืนคำสั่งของปรมาจารย์เจียง”
ตบนั้นเสียงดังยิ่งนัก
ผู้ถือธงที่เป็นผู้ดูแลผู้นั้นอั้นความโกรธอยู่เต็มอกพร้อมมองดูใบหน้าไม่พอใจของอี้เฉินเฟยและยอมทำตามวิธีการของกู้ชูหน่วนจึงได้ถูกกดดันลง จากนั้นก็ให้คนเตรียมกรงเลื่อนกระเช้าลอยฟ้า
ผู้คอยปรนนิบัติขึ้นรถกรงเลือนด้วยความหวาดกลัวโดยที่กลัวว่าจะเกิดเรื่องไม่คาดคิดใดขึ้นอีก
กลุ่มละยี่สิบคนซึ่งรวมทั้งหมดหกกลุ่ม กู้ชูหน่วนกับอี้เฉินเฟยเยี่ยเฟิงและคนอื่นๆเป็นกลุ่มแรก
ก่อนที่จะขึ้นกรงเลื่อนกู้ชูหน่วนหันศีรษะแล้วยิ้มให้กับผู้ถือธงที่เพิ่งถูกนางตบเมื่อครู่นี้ "พี่น้องข้าตบตีเจ้าเป็นคำสั่งของปรมาจารย์เจียง หากว่าเจ้าอัดอั้นความโกรธก็ไปหาปรมาจารย์เจียงได้ท้ายที่สุดเขานั่นคือผู้บงการ"
"......"
“ยังมีอีกนะ ปรมาจารย์เจียงบอกว่าสุขภาพของเจ้าไม่ดีและก็ไม่รู้ว่าจริงหรือไม่ เช่นไรข้านั้นก็ไม่เชื่อ”
"......"
ผู้ถือธงสวีผู้ดูแลผู้นั้นเป็นยอดฝีมือชั้นที่หนึ่ง
เมื่อได้ยินคำพูดของกู้ชูหน่วนในใจก็ราวกับบินผ่านม้าฝูงหนึ่ง
กระเช้าลอยฟ้าเริ่มเคลื่อนตัว กรงเลื่อนค่อยๆเคลื่อนไปตามเส้นทางเหล็ก
ซึ่งในเวลานี้ปรมาจารย์หลินได้นำคนไล่ตามมาอย่างเร่งรีบ คนยังมาไม่ถึงเสียงก็มาถึงก่อนแล้ว
“ขวางพวกเขาเอาไว้ ผู้นำกองธงไม่ได้สั่งให้นำตัวผู้คอยปรนนิบัติเหล่านั้นไป”
“อะไรนะ......หยุดกระเช้าลอยฟ้า เร็วเข้า...”
“สาย......สายเกินไปแล้ว พวกเขากำลังจะถึงยังป้อมปราการลูกที่ห้าแล้ว”
สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปอย่างมากโดยเฉพาะปรมาจารย์หลินและผู้ดูแลสวี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์